Zoals u in deel 1 hebt kunt lezen verzoekt de indiener van het handhavingsverzoek:

• De percelen die zonder omgevingsvergunning en ontgrondingsvergunning zijn ontgrond moeten weer naar de oorspronkelijke staat (de beekdalglooiing met weer hersteld worden);
• De grondwaterstanden moeten weer worden hersteld naar de oorspronkelijke waarden.

Deze twee herstelmaatregelen zouden er toe moeten leiden dat de grondzettingen en schadevorming aan de huizen gestopt zouden worden. Een heel redelijke oorzaak en gevolg redenering volgens Venray-Transparant.

Het handhavingsverzoek heeft klip en klaar aan het licht gebracht dat er géén ontgrondingvergunning is afgegeven voor de ontgrondingen. Een deugdelijk vergunningentraject had de eigenaren van de schadewoningen in staat gesteld een zienswijze in te dienen en hun zorgen vooraf kenbaar te maken. In Nederland is het gebruikelijk dat er deugdelijke omgevingsdialogen worden gevoerd  voordat er een ingreep wordt vergund. Dit om alle belangen te wegen rondom vergunningplichtige activiteiten. Deze gang van zaken onderscheid een goed functionerende samenleving van een bananenrepubliek.

In het besluit van GS staat dat de ontgrondingswet is overtreden. Door 5 partijen. Deze partijen hebben een last onder dwangsom opgelegd gekregen. Er wordt dus handhavend opgetreden.

Echter het deel om het beekdal met grondwaterhuishouding te herstellen wordt afgewezen. Het is volgens GS ook erg moeilijk om een veroorzaker aan te wijzen omdat het er 5 zijn. Dus samengevat laat GS hier weten dat de burgers met schade aan huizen het maar moeten uitzoeken. GS gaat hier niets in betekenen. Dit gaat toch weer een beetje naar de genoemde bananenrepubliek waar Limburg steeds meer kenmerken van heeft. Net als in de beschamende toeslagaffaire waar burgers gewoon zijn kapot gedraaid in overheidsprocedures kunnen deze burger het weer uitzoeken. Er wordt gemeld als de verzoeker tot handhaving het niet eens is met het besluit er een bezwaarschrift kan worden ingediend. Hierop is de Algemene wet bestuursrecht van toepassing. De burger mag weer gaan procederen als ze wat wil….. De overheid hoopt dat ze moedeloos afhaken. We hebben inmiddels vernomen dat er bezwaar wordt gemaakt.

Als u regelmatig op de website van Venray-Transparant kijkt bent u op de hoogte van de het stinkdossier Project Herinrichting Loobeekdal. Het ziet er naar uit dat na jaren druk door burgers dit baggerschip, dat koerst door de beerput Loobeekdal, zijn eindbestemming bereikt. De betrokken partijen zoals het waterschap, de ex-wethouder Loonen en zijn familie hebben toch wat steken laten vallen.

Doordat een aantal burgers slachtoffer zijn geworden en inmiddels forse schade aan hun huizen hebben is er een balletje gaan rollen. Een handhavingsverzoek op illegale grootschalige ontgrondingen heeft een schat aan informatie opgeleverd. Deze informatie zal Venray-Transparant met u delen en daar waar nodig van commentaar voorzien.

We beginnen bij “het handhavingsverzoek” van twee families in het Loobeekdal.

(ps. meneer Roemer, kijkt u de komende weken even mee?)

In het VT artikel Begint het kaartenhuis Greenport in te storten? hebt u kunnen lezen dat er een stinkdossier onder de oppervlakte lag. Inmiddels heeft de Limburger informatie gekregen van een moedige klokkenluider die dit stinkdossier nu in volle omvang aan het licht heeft gebracht. Een geheim verklaard rapport uit onderzoek van Frans Stibbe van Ivy advocaten naar de Californië-affaire is door De Limburger ingezien en de bevindingen zijn onthutsend. De provincie heeft het Limburgs parlement in het duister gehouden in de Californië-affaire.

Een korte samenvatting van bevindingen en conclusies van De Limburger:

• De voormalige directeur Burghout van Californië BV heeft gebruik gemaakt van voorkennis. In zijn hoedanigheid als directeur van Californië was Burghout de enige bieder die volledig op de hoogte was van alle uitdagingen waarmee Californië te maken had. Naar recente bevindingen blijkt dat hij hier maximaal van heeft geprofiteerd. Met behulp van voorkennis wist hij beide percelen te verwerven voor bedragen die vele miljoenen euro's lager lagen dan de werkelijke waarde.
• Het hoogste niveau van de provincie heeft besloten dat het volledige onderzoek naar de omstreden miljoenendeal strikt vertrouwelijk moet blijven. Gedeputeerde Satijn geeft aan dat hij Provinciale Staten heeft ingelicht over de gekozen aanpak. Verschillende Statenleden geven aan zich niet te herinneren dat er ooit is medegedeeld dat zij geen toegang zouden hebben tot het rapport van Stibbe. Opmerkelijk genoeg lijkt de provincie, nog voordat enig onderzoek is uitgevoerd, te accepteren dat niet alleen het rapport geheim blijft, maar dat zelfs de eindversie niet beschikbaar zal worden gesteld. Hoewel de onderzoeksopdracht door Californië BV aan Stibbe is gegeven, blijkt dat de provincie, als indirecte aandeelhouder, zich inhoudelijk intensief heeft bemoeid met het rapport. Hierbij is bepaald welke aspecten wel en niet onderzocht moesten worden, en er is uitgebreid commentaar geleverd op het concept van Stibbe’s bevindingen. De Limburger concludeert dat deze kwestie feitelijk een doelbewust opgezette doofpotconstructie betreft. In een document dat bijna niemand mag hebben, maar dat toch bij De Limburger terecht is gekomen, staat duidelijk vermeld dat de provincie wel degelijk op de verzendlijst van de onderzoeker stond.
• Op het moment dat De Limburger officieel informeert of de provincie het concept- of eindrapport in handen heeft gekregen, luidt het antwoord dat dit niet het geval is. Wanneer echter de provinciale betrokkenheid, zoals duidelijk weergegeven in het geheime rapport, wordt aangekaart, verklaart de woordvoerder van Satijn dat enkele hooggeplaatste ambtenaren gedurende korte tijd het conceptrapport mochten lezen, maar dat zij het niet langer in hun bezit hebben. Satijn zelf beweert het rapport nooit te hebben gezien. Direct betrokkenen lijken er alles aan te doen om democratische controle te omzeilen en nieuwsgierige journalisten op afstand te houden. Meerdere insiders in de Limburgse politiek stellen dat het volstrekt ongeloofwaardig is dat provincieambtenaren een politiek gevoelig document in handen hebben, er uitvoerig op reageren en dit niet delen met de verantwoordelijke gedeputeerde. Het feit blijft dat er is ingestemd met de gekozen werkwijze van geheimhouding, en het is ook duidelijk dat er pogingen zijn gedaan om buitenstaanders op afstand te houden. Het gebruik van dergelijke praktijken door de overheid of aan haar gelieerde bedrijven om eigen handelen te verbergen of vriendjes te beschermen, is laakbaar en ondermijnt het vertrouwen.
• Uit het eindrapport komt naar voren dat voormalig directeur Burghout aanzienlijk meer misbruik heeft gemaakt van voorkennis en belangenverstrengeling dan aanvankelijk bekend was. Hij diende op kosten van Californië vergunningen in voor zijn eigen bedrijf. Zonder overleg met de commissarissen gaf Burghout namens Californië opdrachten voor de taxatie van grond die hij zelf wilde aankopen. Hij informeerde een notaris onvolledig over het verkoopproces en verkreeg zo juridisch groen licht voor de verkoopprocedure. Burghout minimaliseerde de biedingen van concurrenten en verzweeg het feit dat hij al een vergunning had voor zonnepanelen op kavel 16, terwijl het verkoopproces nog gaande was. Het is overduidelijk dat Lodewijk Burghout persoonlijk voordeel heeft gehaald uit de grondtransactie. Andere bieders brachten hogere biedingen uit voor de percelen 5 en 16 dan Burghout. Als gevolg van deze onregelmatigheden werd Burghout in 2020 bijna op staande voet ontslagen.
• Ruud van Heugten's betrokkenheid trekt eveneens de aandacht. Voorheen bekleedde hij de functie van directeur bij Greenport Venlo en was hij vanuit die positie aandeelhouder van Californië. Jan Hulsen, de voorzitter van de Raad van Commissarissen, raadpleegde Van Heugten regelmatig als klankbord. Volgens Hulsen was Van Heugten volledig op de hoogte van alle ontwikkelingen. Hulsen deelde ook informatie over de misstappen en belangenverstrengeling van directeur Burghout met hem. Desondanks greep Van Heugten niet in; hij keurde de grondtransacties goed en rechtvaardigde ze later tijdens de aandeelhoudersvergadering van Greenport. Bovendien blijkt dat Van Heugten een discutabele rol heeft gespeeld bij de verkoop van kavel 16 in 2020.
• Commissaris Jan Hulsen maakt zich zorgen. Hij vraagt zich af hoe om te gaan met Burghout en Roeffel en wat te doen als de situatie escaleert. Van Heugten probeert hem gerust te stellen en adviseert Hulsen om zich geen zorgen te maken. Als Roeffel bij Van Heugten klaagt, belooft deze onmiddellijk Hulsen te waarschuwen. Het feit dat Roeffel via Etriplus voor Greenport werkt en Van Heugten daar de leiding heeft, biedt Hulsen de nodige bescherming. Van Heugten stemt ook meteen in met de verkoop van kavel 16 aan Burghout. Roeffel besluit de kwestie niet verder aan te kaarten, zodat Van Heugten niet hoeft in te grijpen.

In deze kwestie is duidelijk geworden dat voormalig directeur Burghout van Californië BV op significante wijze misbruik heeft gemaakt van voorkennis en belangenverstrengeling. Het eindrapport onthult diverse misstanden, zoals het indienen van vergunningen op naam van Californië voor zijn eigen bedrijf en het verstrekken van opdrachten voor grondtaxatie zonder overleg met commissarissen. Burghout heeft een notaris onvolledig geïnformeerd over het verkoopproces, waardoor hij juridische goedkeuring kreeg voor de verkoopprocedure. Bovendien heeft hij biedingen van concurrenten gebagatelliseerd en cruciale informatie over de verkoop van kavel 16 verzwegen. Ook valt op dat voormalig directeur Burghout aantoonbaar heeft geprofiteerd van de grondtransactie, waarbij andere bieders hogere bedragen boden voor percelen 5 en 16.

Daarnaast is de rol van Ruud van Heugten, voorheen directeur van Greenport Venlo, opvallend. Hij was goed op de hoogte van de situatie, maar greep niet in en keurde de grondtransacties goed. De provincie lijkt actief betrokken te zijn geweest bij het geheime rapport, waarbij gekozen werd voor geheimhouding en het buiten de deur houden van democratische controle en nieuwsgierige journalisten. Dit heeft geleid tot een opzettelijk gecreëerde doofpotconstructie. Het feit dat het volledige onderzoek naar de miljoenendeal nooit openbaar mag worden en de provincie zelfs de eindversie niet krijgt, onderstreept de ondoorzichtige gang van zaken. Deze praktijken schaden het vertrouwen in de overheid en aan haar gelieerde bedrijven.

Geachte Gouverneur Roemer van de provincie Limburg,

Na grondige analyse van de recente kwestie rondom Californië BV, willen wij u het volgende advies voorleggen. Het is evident dat de voormalige directeur, Burghout, aanzienlijk misbruik heeft gemaakt van voorkennis en belangenverstrengeling, wat heeft geleid tot ernstige misstanden in de grondtransacties. Deze kwestie werpt ook een schaduw op de rol van Ruud van Heugten, de voormalige directeur van Greenport Venlo, en de betrokkenheid van de provincie op bestuurlijk niveau en op ambtelijk niveau, bij het geheime rapport.

Het dossier heeft alle kenmerken van corruptie en dat is strafbaar. De Rijksrecherche kan u daarbij ondersteunen. Een van de belangrijkste taken van de Rijksrecherche is het opsporen en onderzoeken van (mogelijk) strafbaar gedrag van ambtenaren. Het betreft veelal kwesties waarin de handelswijze van ambtenaren schadelijk is voor de betrouwbaarheid en integriteit van de overheid. Het gaat bijvoorbeeld om het lekken van vertrouwelijke informatie, het vervalsen van documenten of het vragen of aannemen van geld of diensten (omkoping).

Om het vertrouwen van het publiek te herstellen en volledige transparantie te waarborgen, raden wij de volgende stappen aan:

• Onafhankelijk Onderzoek: Initieer een onafhankelijk onderzoek naar de handelingen van Burghout, Van Heugten en andere betrokkenen. Dit onderzoek moet zich richten op mogelijke schendingen van wet- en regelgeving, alsmede de rol van de provincie, gemeenten en andere aandeelhouders in dit geheel.
• Volledige Openbaarmaking: Zorg ervoor dat het volledige onderzoeksrapport openbaar wordt gemaakt, inclusief alle relevante feiten en bevindingen. Dit bevordert transparantie en versterkt het vertrouwen van het publiek.
• Aanscherpen Toezichtsmechanismen: Herzie en versterk de toezichtsmechanismen om belangenconflicten en misbruik van voorkennis in de toekomst te voorkomen. Implementeer duidelijke protocollen voor transparantie en rapportage.
• Verantwoordelijkheid Nemen: Indien uit het onderzoek blijkt dat personen verantwoordelijk zijn voor wangedrag, neem dan passende maatregelen en overweeg juridische stappen waar nodig.
• Heroverweging van Geheimhouding: Heroverweeg het beleid ten aanzien van geheimhouding om ervoor te zorgen dat het in overeenstemming is met de principes van goed bestuur en de belangen van het publiek dient.

Dit advies is bedoeld om recht te doen aan de ernst van de situatie en de integriteit van het Limburgs bestuur te waarborgen. Bij een vermoeden van corruptie is er een aangifteplicht voor ambtenaren dus ook u Gouverneur. Dit valt onder de algemene aangifteplicht (artikel 160 van het wetboek van Strafvordering) en specifieke aangifteplicht voor openbare colleges en ambtenaren (artikel 162 uit het wetboek van Strafvordering).  We vertrouwen erop dat u deze aanbevelingen serieus zult nemen en actie onderneemt in het belang van een transparante en ethische bestuurspraktijk. Mest de zaak uit en als de ratten het schip niet zelf verlaten help deze dan een handje.

Met hoogachting,

Venray-Transparant

Het werk zit erop! Tienduizend banen gecreëerd voor hoofdzakelijk buitenlandse werknemers die actief zijn in de grote logistieke megahallen. De mens als hulpmiddel binnen een vorm van moderne menshouderij ten dienste van de aandeelhouders.

Van Heugten ziet zijn werk voltooid. In totaal werd 386 hectare ontwikkeld als bedrijfsterrein, waarvan nog maar 28 hectare te koop staat. Verder is nog 75 hectare te ontwikkelen. Het is niet duidelijk of het Venrayse kruimelindustrieterreintje op de Spurkt ook nog binnen de scope van de genoemde 75 ha. valt. Oeps, sorry! Smakterheide-Noord wordt het nu genoemd vanwege de beladen naam Spurkt.

Waar is het ook al weer allemaal begonnen?

In 2011 zijn er een aantal ingrediënten in een structuurvisie genoemd die door Provincie Limburg en gemeenten in de regio werd opgesteld.

Een gebied:

• Met uitstekende verbindingen,
• Met mooie, ook nieuw aangelegde, natuur en landschap. Een groene omgeving waar je kunt fietsen, wandelen en sporten.
• Waar bedrijven uit de regio ruimte vinden om te groeien én waar plek is voor nieuwe bedrijven.
• Dat vooral zorgt voor de toekomst. Waar ook jongeren een mooie baan en toekomst vinden.
• Een gebied waar innovatie en duurzaamheid áltijd centraal staan.

Tja, het is maar door welke bril je het ziet. Het is een feit dat de omwonenden van Greenport en de gemeenteraad van Horst aan de Maas de ontwikkelingen spuugzat zijn.

Lekker fietsen, wandelen en sporten in een groene omgeving op een industrieterrein? Jongeren een mooie baan, bedoelen we hier de jongere arbeidsmigranten? Groei voor regio bedrijven?, Ja, als je Chinese en buitenlandse investeerders ook als regionale beschouwt. De wereld is inmiddels als een dorp te zien toch? Greenport is niets meer en minder dan het pakhuis voor Duitsland. Nederland heeft dusdanig gunstige regelingen dat het veel slimmer is om een Duits pakhuis net tegen Duitsland in Nederland te hebben. Van de Achterhoek tot onder in Limburg heeft de grensregio een ernstige uitslag in de vorm van grote logistieke dozen. Innovatie en duurzaamheid als greenwashing voor pakhuizen in de reclamefolder.

Inmiddels is ook de huisvesting van al de buitenlandse werknemers een verdienmodel geworden. Niks sociale woningbouw voor de minimaal betaalde buitenlandse arbeidskrachten in noord Limburg. De zuur verdiende centjes moeten nog afgeroomd worden voor huisvestingskosten. Van Gool van Kafra Housing heeft €100.000,--, verdiend op de buitenlandse werknemers, gebruikt om de landelijke VVD kas te spekken. Pervers!

De gemeenteraad van Horst aan de Maas heeft de wens om vanaf nu de grote logistieke reuzen te weren. De laatste hectaren zijn voor kleine bedrijven uit de regio en er moet een robuuste groene buffer komen tussen Sevenum en Greenport. Dus geen schaamrandjes groen waar de mens en de aanwezige dieren het maar mee moeten doen.

Echter voor het weren van de logistieke reuzen wordt een prijs betaald!  De gemeenteraad van Horst aan de Maas lijkt dit verlies voor lief te nemen aldus een artikel in de Limburger.

De aandeelhouder Horst aan de Maas is schijnbaar het concept van grote blokkendozen op mega industrieterreinen beu.

Het wordt nu interessant om te volgen of de gemeenteraad van Horst aan de Maas terug in zijn hok wordt gestuurd door Greenport. Zeker in het licht van de doofpotstrategie rondom een corruptiegeval dat nog speelt. Een van de aandeelhouders van Californië B.V. is ontwikkelbedrijf Greenport Venlo. Bij Greenport zijn de gemeenten Venlo, Venray en Horst aan de Maas grootaandeelhouder. De Limburger meldde dat in 2021 toenmalig wethouder Rudy Tegels van Horst in een aandeelhoudersvergadering nog vragen stelde over mogelijke belangenverstrengeling. Die vragen werden vakkundig gepareerd door Ruud van Heugten, directeur van Ontwikkelbedrijf Greenport.

De duistere miljoenendeal rond een knooppunt bij Venlo: hoe kon directeur Lodewijk Burghout van ontwikkelbedrijf Californië B.V. bijna 30 hectare grond kopen voor een vriendenprijs? 30 euro per vierkante meter was de gangbare prijs voor dergelijke grond. Burghout betaalde bij deals in 2019 en 2020 nog geen negen euro per vierkante meter. Dit is niets meer of minder dan gestolen grond.

Nu, eind november 2023, is er enige helderheid. Burghout treft Blaam door handelen met voorkennis. De commissarissen die toezicht moesten houden zaten ook fout. De aandeelhouders blijven buiten schot omdat onderzoek naar deze relatie niet binnen de onderzoeksopdracht van advocaat Frans Stibbe zat. Dit laatste is trouwens een gangbare strategie om politieke bestuurders uit de wind te houden. 

Inmiddels hebben twee benadeelde tuinders stappen ondernomen. Bij de verkoop aan Burghout zijn afspraken geschonden. De ondernemers claimen miljoenen euro’s bij Californië BV. Ze kochten zelf jaren geleden grond van het grondbedrijf. In het koopcontract stond volgens hen dat Californië BV andere kavels niet goedkoper zou verkopen dan de prijs die met de tuinders was afgesproken. Dit om een eerlijke speelveld in balans te houden.

Corruptie is misbruik maken van publieke macht voor privaat gewin. Is hier spraken van corruptie?

Voor de strafbaarheid van corruptie geldt altijd dat de bepalingen in het Wetboek van Strafrecht bepalend zijn.

• Niet-ambtelijke corruptie: Artikel 328ter Wetboek van Strafrecht
• Ambtelijke corruptie: Artikelen 177/178 (actieve omkoping) en artikelen 363/364 (passieve omkoping) Wetboek van Strafrecht

Voegt van Heugten nu uit omdat dit nu strafrechtelijk wordt onderzocht en de aandeelhouders daarbij toch aan de beurt komen? Verlaten de ratten het zinkende schip Greenport?

We zouden door alle onfrisse praktijken de Venrayse wens om een industrieterrein van 20 hectare te ontwikkelen bijna vergeten. Dit moet ook een industrieterrein worden met kleine kavels waar geen plek is voor grote megahallen. Het weren van logistieke reuzen op de laatste terreinen van Greenport bij Sevenum zou een miljoenen verlies betekenen. Geld dit ook voor Smakterheide Noord (lees: Spurkt)? 

Gemeente Venray corrupt of incompetent?

De gemeente Venray staat bekend om zijn zeer welwillende instelling om illegale situaties rondom agrarische bedrijven te legaliseren.

Op Venray Transparant is hier al een aantal maal aandacht voor geweest. Leest u nog eens:

• Zachte heelmeesters stinkende wonden
• Legaliseren kan je leren
• Maakt gemeente Venray een einde aan legaliseren al vriendendienst?
• Illegale kap
• Illegale zaken op natuurbegraafplaats Weverslo legaliseren

Onlangs is er weer een volgende geval gepubliceerd. Het College van Burgemeester en Wethouders hebben weer een stevig besluit genomen en er ligt een ontwerpbesluit ter inzage. Er moet dus weer wat gelegaliseerd worden. 

Hier zien we weer een “masterclass legaliseren” van het college van burgemeester en wethouders (B&W) van de gemeente Venray.

Onderstaand Ontwerpbesluit waar ook zaken werden gelegaliseerd stamt uit 2015. Destijds was er gewoon een mestsilo op een perceel in eigendom van de gemeente gebouwd. Om het probleem op te lossen verkoopt de gemeente het perceel aan de dader om de weg naar legaliseren open te stellen. Ongelofelijk!

Wat is hier aan de hand? Kunnen we hier inmiddels de stelling neerleggen dat het ambtenaren korps en/of het college van B&W corrupt is (‘misbruik van een publiek ambt voor het eigen gewin’)? Of hebben we hier te doen met een door en door incompetente publieke gemeentelijke instantie? In dat geval maakt een ondernemer misbruik van een amateuristische publieke organisatie voor eigen gewin. Laten we eerlijk zijn, gewoon stallen en mestbassins bouwen in de wetenschap dat een college van B&W slaafs op de rug gaat liggen en het pad van legaliseren moet nemen is ook schandalig. Dit scheelt de ondernemer lastige vraagstukken om tot een vergunning te komen. Stikstof uitstoot, landschappelijke waarden, ecologische waarden, archeologische waarden etc. zijn na de bouw natuurlijk geen issue meer. Het moet maar weer kunnen!

Dus wat voor de bouw een beperking voor de vergunningsaanvraag vooraf was, wordt door de gemeente Venray vrolijk weggepoetst in een legalisatietraject. Een traject met aanleidingen voor strafrechtelijke vervolging wordt gemeden, want na een legalisatietraject zijn we weer allemaal vriendjes, toch? Ligt het “eigen gewin” van B&W op het vlak van de minst pijnlijke weg nl. legaliseren i.p.v. handhaven? Hebben we hier bij bestuurlijk Venray eigenlijk wel de ballen om te handhaven en een streep te trekken, tot hier en niet verder? Wordt hier onderscheid gemaakt tussen het aanpakken van de kleine man en de grote machtige ondernemers met veel juridische slagkracht achter de hand?

Er kan worden gesteld dat het instrument achteraf legaliseren stelselmatig in stelling wordt gebracht. Dit is een gevolg van iets. Gevolgen vinden hun oorsprong in oorzaken, dus is een gedegen oorzaak-en-gevolg analyse op z’n plaats. In het Engels ook wel “Root Cause Analysis” genoemd. Analyse van de onderliggende oorzaak is een nuttig proces om een probleem zoals het voorliggende te begrijpen en op te lossen. Zoek uit welke negatieve gebeurtenissen zich voordoen. Kijk vervolgens naar de complexe systemen rond die problemen en identificeer de belangrijkste punten waarop iets misgaat. Bepaal ten slotte oplossingen om die belangrijke punten, of hoofdoorzaken, aan te pakken en de nieuwe handelswijze te implementeren.

Voilà een gemeente die op dat vlak dan weer deugdelijk functioneert!

Hier ligt een belangrijke taak voor de gemeenteraad. De gemeenteraad is het hoogste bestuursorgaan in de gemeente en dient te controleren of het college van burgemeester en wethouders (college van B&W) het beleid goed uitvoert. Bijvoorbeeld, een clubje ambtenaren dat met het achteraf legaliseren geen problemen heeft voldoet niet aan de eisen. Een college van B&W dat dit soort ambtelijke voorstellen regelmatig voorbij ziet komen en hier niets aan doet en zich verschuilt acter het advies van ambtenatren voldoet eveneens niet aan de eisen. Een gemeenteraad die zich van bovenstaande misstanden bewust is moet zich afvragen wat haar te doen staat.

Gelukkig zijn er nu wel signalen dat, op z’n minst, een aantal fracties uit de gemeenteraad de wenkbrauwen gefronst hebben. Er worden vragen gesteld. Een welgemeend advies aan de gemeenteraad is om nu eens door te bijten met een gedegen “Root Cause Analysis”. Anders blijven we op een corrupte en/of incompetente wijze doormodderen. Voor een goed onderzoek is een grondige analyse van documenten en processen nodig. Omdat het college van B&W in het verleden de gemeenteraad met ontwijkende, nietszeggende en juridisch getinte antwoorden op gestelde vragen het bos in stuurde, is er een andere weg noodzakelijk. Voor dit doel heeft Venray Transparant een Woo-verzoek formulier uitgewerkt. U ziet, wij leggen niet alleen vingers op zere plekken maar geven ook instrumenten en richting aan oplossingen!

Ook voor burgers die wel eens wat meer willen weten over wat er zich achter de coulissen heeft afgespeeld is het Woo verzoek goed bruikbaar. Laad het naar uw computer, print het uit, vul het aan en geef het af aan de balie van uw gemeentehuis (vergeet niet een ontvangstbevestiging te vragen!)

Ook voor de agrarische ondernemer die zich afvraagt hoe het toch kan dat een aantal dekselse ondernemers er in slaagt om telkens weer de gemeente voor hun karretje te spannen is een Woo-verzoek aanbevolen. Je wordt er immers nooit dommer van. Beter slim informatie verzameld dan zwaar betaald bij uw eigen adviseur die het ook allemaal niet zo goed snapt.

Tenslotte ook voor de verslaggever of onderzoeksjournalist die waarheidsvinding hoog in het vaandel heeft staan. Dus tast toe, download uw eigen Woo verzoek en onderneem actie. Het is nog hard nodig in onze gemeente.

Download hier uw Woo verzoek.

Ook in Oostrum worden serieuze vraagtekens gezet bij de locatiekeuze voor flexwoningen. Het dorp voelt zich inmiddels het afvoerputje van Venray. Het houdt niet op wat daar volgens het college van B&W telkens weer moet landen. De zienswijze van Emma Palmen vat dit mooi samen.

Het dorp Oostrum heeft hetzelfde gevoel, namelijk dat voorgekookte plannen er snel worden doorgedrukt en dat een fatsoenlijke dialoog met bewoners niet nodig wordt geacht bij de totstandkoming van de locatiekeuze. Morele principes (maatschappelijk verantwoord ondernemen) worden maar even terzijde geschoven. Dit past meer bij een autoritaire overheid, is de mening. Oostrum heeft daar een visie op.

De samenlevingen in Oirlo, Oostrum en de Brabander hebben inmiddels heel duidelijk aangegeven wat er gevonden wordt van de gang van zaken. Via Venray[1]Transparant hierbij nog een bijdrage wat ingaat op de locatiekeuze en de dubieuze gang van zaken hierbij.

Onderstaand een ”sfeerimpressie” voor de locatie Oostrum.

In onderstaand plaatje zijn de grondposities voor het plangebied weergegeven. Het grote perceel 5021 is al geruime tijd van BPD Ontwikkeling B.V. uit Amsterdam. Wat opvalt is een groot aantal wisselingen van rechtspersoon sinds 2011. Er is veel “balletje, balletje” gespeeld met dit perceel.

De percelen 4667, 4754, 4953 en 5022 in geel gemarkeerd zijn van Ronald Hoex Holding B.V.

De percelen 4754 & 5022 met een gezamenlijk oppervlak van 3.445 m2 zijn op 30 december 2022 aangekocht. Schijnbaar hebbend de ambtenaren al zoveel zekerheid en voorkennis gegeven dat Hoex B.V. maar snel even deze gronden heeft gekocht.

Niet fris en handelen met voorkennis wordt hiermee de wind in de zeilen gegeven. Dit zijn fossiele en corrupte gedragingen die toch echt eens een keer definitief uit de wereld moeten in Venray!

Opmerkelijk is dat perceel 4751 ook in 2022 van eigenaar is gewisseld. Dit op 5 april 2022. Het is duidelijk dat dit perceel gesandwiched wordt aan drie zijden door het plan van flexwoningen. Net na aankoop geconfronteerd met deze ontwikkeling en van drie zijden inkijk op jouw perceel lijkt niet aantrekkelijk. Maar wellicht hebben onze ambtenaren al goed overleg gehad met deze belanghebbenden en zo niet zal Hoex dit als goede buren gedaan hebben. De door gemeente Venray zo geprezen omgevingsdialoog verplicht dit, toch?

Afgelopen donderdag 22 juni 2023 hebben 22 personen de gemeente en gemeenteraad laten weten hoe er gedacht wordt over de plannen. Het zag er niet fraai uit. 22 personen is waarschijnlijk een triest en beschamend record.

Zo gaan we niet met elkaar om ambtenaren van de gemeente Venray, B&W van gemeente Venray en gemeenteraad van gemeente Venray! 

Tegen het plan om in Oirlo flexwoningen te bouwen is inmiddels flink verzet gerezen. Het heeft de kranten en de landelijke TV gehaald. Kern: “We weten allemaal dat er wat moet gebeuren maar niet op deze manier”

We verleggen in dit artikel even de aandacht naar locatie “Brabander”. Ook hier ligt een door de ambtenaren opgetuigd voorstel om flexibele woningen te realiseren. Onderstaand een sfeerimpressie uit het voorstel “Tijdelijke opvang van ontheemden in Venray de komende 15 jaar” (uit ervaring weten we dat in Venray “tijdelijk” een ruim begrip is).

Inmiddels zijn er ook de eerste verzoeken binnen gekomen bij Venray-Transparant om ook aandacht te schenken aan het plan op de Brabander. De naam voor het park in Oirlo wordt grappig gevonden. Vanuit de Brabander wordt de navolgende naam voor het park Brabander voorgesteld.

“Park de Tweedeloobeekdaldealflexwoningen”.

Een beetje lange naam die je een paar keer moet lezen om te doorgronden. Het vat echter wel samen hoe er inmiddels naar de gang van zaken in Venray gekeken wordt door burgers. Trouwens ook een mooie naam om bij het spel scrabbel te gebruiken maar dat is weer een ander verhaal 😉.

Begin 2022 is het besef bij de gemeente ontstaan dat er opvangcapaciteit gecreëerd zou moeten worden voor asielzoekers, statushouders en vluchtelingen uit Oekraïne. Het bouwen van flexwoningen voor deze doelgroep is economisch niet rendabel. Het betreft de onderkant van de sociale huur, waardoor het erg lastig is om een sluitende exploitatie te krijgen. Het is duidelijk dat dit in 10 jaar niet lukt. 15 jaar is een meer reële termijn.

Op 12 december 2022 zijn in een besloten raadsbijeenkomst de kaders opgehaald voor deze opgave. Daar is de denklijn onderschreven om proactief te zorgen voor voldoende opvanglocaties in Venray op een menswaardige en duurzame manier. Wat opvalt is dat er door de raad op geen enkele manier transparant en integer handelen is ingebracht. Ook is er géén belletje gaan rinkelen om vroegtijdig de Venrayse samenleving mee te nemen in het traject.

Op de locatie Oirlo is het duidelijk dat Harry Maessen in het spel is. Harry heeft daar in het verleden gronden aangekocht, wat een pure vorm van speculatie is. Ook op de Brabander is het niet pluis. Het plangebied aan de Korte Broekweg is op 6 april 2022 gekocht door Keizersberg Vastgoed B.V. uit Milheeze. Is er vorig jaar, 2022, gekocht door Keizerberg terwijl er gesprekken met ambtenaren waren over de flexwoningen?

Is het ondernemers risico van Keizerberg bij deze grondspeculatie voor flexwoningbouw verminderd omdat Venrayse ambtenaren al in gesprek waren met Keizerberg Vastgoed B.V.?

Niet goed en verre van integer handelen door ambtenaren in dat geval! Er wordt een ondernemer in een sterke voorkeurspositie gebracht en zonder concurrentie kan dit tot opportunistisch handelen leiden waar de maatschappij schade op loopt. Bijvoorbeeld “het moet toch echt 15 jaar in stand blijven anders verdien ik niet genoeg centjes”. Wat verder op valt is dat Keizerberg maar 50% van het perceeloppervlak in brengt als planlocatie. Heeft Keizerberg tevens een deal gekregen om ook op de andere 50% van het perceel planontwikkeling in gang te zetten? Dit zal transparant op tafel moeten komen!

Wat mogen wij als burgers verwachten van B&W, ambtenaren en gemeenteraad? Dit is dat ze zich houden aan:

• Accountability, dit is nemen van verantwoordelijkheid en het afleggen van verantwoording.
• Transparantie, dit is het beschikbaar stellen van tijdige, duidelijke en volledige informatie t.a.v.: de activiteiten van de organisatie, de wijze van besluitvorming, de bron van financiële middelen, de effecten van haar activiteiten op People en Planet, en de identiteit van haar stakeholders (dus geen geheime lijstjes die niet openbaar mogen).
• Ethisch gedrag, dit is eerlijk, rechtvaardig en integer handelen, ethische gedragsstandaarden formuleren, conflicterende belangen van stakeholders integer oplossen.
• Respect voor de belangen van stakeholders, dit is identificeren en erkennen van stakeholders zoals Venrayse, Oostrumse en Oirlose burgers en met hen de dialoog aan gaan.
• Respect voor de wet, dit is voldoen aan de regel en geest van de wet (dus geen achterkamertjes bij het voorkoken van voorstellen).
• Respect voor gedragsnormen, dit is daar waar regelgeving ontbreekt, men zich houdt aan de hoogste internationale gedragsnormen.
• Respect voor mensenrechten, dit is mensenrechten dienen gerespecteerd en bevorderd te worden.

Bovenstaande is niet iets wat Venray-Transparant uit de duim heeft gezogen. Het zijn de internationale normen voor Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. In achterkamertjes deals  voorbereiden voor een gemeenteraad die amper tijd krijgt voor overwegingen en besluitvorming met als doel deze daarna de Venrayse samenleving de strot af te duwen valt daar niet onder.

Venray-Transparant heeft de stelling “Vertrouwen is goed maar controle is beter”. Dit is dus nog hard nodig in Venray. 

Onderstaand nog een uittreksel van het kadaster.

Onze ambtenaren van de gemeente Venray hebben een voorstel/advies neergelegd bij de raad om een oplossing te bieden aan de behoefte om asielzoekers, statushouders én vluchtelingen uit Oekraïne op te vangen, zogenaamde “ontheemden”. Er wordt aan de raad geadviseerd om B&W opdracht te geven om 250 flexwoningen te ontwikkelen aan de Stationsweg te Oostrum, Pauwweg/Oirloseweg te Oirlo en Brabander/Korte Broekweg te Venray.

Wat opvalt is dat in de mix van woningzoekenden ook nog wordt geschreven over “Venrayse woningzoekenden”. Onze jeugd wordt schijnbaar voor het gemak maar even toegevoegd aan de “mix” van ontheemden. De gemeente Venray wil flexibel zijn qua opvang en doelgroepen. Hierbij wordt de visie gehanteerd dat “Venray staat voor haar opgave. Menswaardig, duurzaam en samen met haar partners”.

Dit artikel gaat allereerst in op de locatie Pauwweg/Oirloseweg. Op onderstaand plaatje is de beoogde locatie weergegeven.

In eerste instantie lijkt het een mooie opzet maar het is niets anders dan een trailerpark met eenheidsworst units zoals voor buitenlandse werknemers in Venray gebruikelijk is. Ook de horrenverkoper zal gelukkig zijn want bij het rijkelijk aanbrengen van poeltjes met stilstaand water geeft een ideale habitat voor muggen. Wellicht kan hier dan meteen inspiratie uitgehaald worden voor de naam van de wijk bijvoorbeeld “Mosquito Park”. Dit is volgens de normen van B&W dus menswaardig.

Vanaf de Pauwweg is het maar een korte route naar het XXL habitat industrieterrein de Blakt waar de ontheemden welkom zullen zijn in de XXL hallen. Hoe tot de keuze gekomen is om deze locatie voor te stellen is geheim. Bijlage 2  "Afwegingsmatrix locatiekeuze" van het voorstel is niet openbaar en blijkbaar te spannend om met de belanghebbenden te delen. Over een transparante overheid gesproken!

De ambtenaren van Venray zijn er in geslaagd om een betrouwbare partner te vinden nl. Wonen Limburg. Met geen woord wordt gerept over de andere “betrouwbare partner” die hier nog in het spel is nl. Harry Maessen.

Harry Maessen is eigenaar van de percelen tussen de Pauwweg/Oirloseweg. Harrie staat bekend om via zijn grondspeculaties sterke posities te verwerven in het zicht van toekomstige ontwikkelingen. Met deze praktijken heeft hij grip gekregen op de ontwikkeling van industrieterrein de Blakt en het haventerrein Wanssum. Het onderstaande plaatje biedt inzicht in de grondbezittingen van Maessen nabij industrieterrein de Blakt. De ontwikkeling van de flexwoningen is op de percelen 1456 & 2467 voorzien.

In 2022 heeft Harry een poging gedaan om in de hoek Pauwweg/Oirloseweg meer gronden te verwerven. U kunt dit nog eens nalezen in het artikel Òzze Harrie.

Harry heeft altijd warme contacten onderhouden met bestuurders en ambtenaren van de gemeente Venray. De fijne samenwerking en informatievoorziening gaf Harry een leuke voorsprong om strategisch posities in te nemen. Harry beweegt zich altijd op de achtergrond en achter de coulissen. Hierbij een link naar een artikel in de Peel & Maas over de fijne samenwerking met onze bestuurders van de gemeente Venray en de Provincie. Harry en twee ex wethouders beklinken tevreden een deal.

Eén van de eisen van Harry zal zijn dat hij maximaal betrokken zal worden bij de ontwikkeling van het plan Pauwweg/Oirloseweg. Hij gaat de zaak bouwrijp maken en kan daar dan meteen weer een leuke cent verdienen omdat dichtbij toevallig ook nog een leuk zand-/grindputje ligt. Leest U nog eens de artikelen: Wat gebeurt er eigenlijk op de Oostrumsche Heide - deel 1, 2 en 3.

Inmiddels is bekend dat het dorp Oirlo flink op de barricade gaat. Terecht, hier wordt weer een hapklare brok uitgeserveerd voorgekookt door Venrayse ambtenaren die blijkbaar in oude patronen blijven hangen. De burgers worden nog steeds als lastige vliegen gezien die met ver uitgewerkte plannen plat geslagen kunnen worden. Venray staat voor menswaardig, duurzaam en samen met haar partners. Echter de Oirlosche samenleving wordt in Venray gepasseerd en nog lang niet erkend als partner.

Extra kwalijk is ook nog eens dat er van de 3 locaties wellicht één locatie kan afvallen. Effect hiervan is extra verzet. Deze mogelijkheid zal aangegrepen worden om tegenwerking te organiseren. Dit is het uit elkaar spelen en tegen elkaar opzetten van Venrayse burgers. De eerste tekenen zijn al aan de wand. Oirlo en de Brabander zijn in verzet en Oostrum zal volgen. Dit is een beschamende ontwikkeling aangezet door het ambtenarenkorps van de gemeente Venray. U maait wat u zaait!

Reacties welkom…..

Onlangs was er in ons plaatselijke blad te lezen dat de illegale activiteiten van Vebra in de Vredepeel te legaliseren zijn. Vebra had illegaal gebouwd. Bouwen buiten het bouwblok en de activiteit in de melkfabriek hoorde niet tot de toegestane activiteiten binnen de bestemmingsregels. Duidelijk verhaal zou je zeggen en de gemeente Venray had in 2021 geroepen “tot hier en niet verder”.

Een bemoedigend signaal voor de burger. Eindelijk laat de gemeente eens haar tanden zien. Er werd een halt toegeroepen aan de brutaliteit van een aantal ondernemers binnen de gemeente Venray. Gewoon doen en daarna legaliseren was heel gewoon in het verleden binnen Venray. Op de gemeente had immers het CDA het al 10-tallen jaren voor het zeggen. CDA had geen problemen met de agrarische praktijken en het in tientallen jaren gedicteerde CDA beleid had een ambtenarenkorps gecreëerd die dat ook normaal was gaan vinden. Legaliseren kon je in Venray leren!

Bovenstaande maakt wederom duidelijk wie het binnen Venray voor het zeggen heeft. Niet de gemeente maar de vermogende ondernemers.

Een aantal voorbeelden:

Op een natuurbegraafplaats staan al jaren illegale bebouwingen en dit is bekend bij de gemeente Venray. Die doet niets (of is er toch weer een plan om te legaliseren?);

Een natuurelement in het Loobeekdal nabij de Brabander wordt door een boer aan de grond afgemaaid. Dit had strafrechtelijk aangepakt kunnen worden. De gemeente Venray kijkt of de begroeiing weer vanzelf op komt. Foei boer niet meer doen!, was het spannendste wat Venray er van kon maken.

De zelfde boer zet de zaagmachine in een bos aan de Endepoel om te dunnen, maar de provincie noemt dit geen dunnen meer maar vellen. Foei boer, we gaan het echt 2 jaar aankijken of het bos nog wat wordt en zo niet moet je wat boompje herplanten!

Een grote ontgronding tussen de Merseloseweg en de Beekweg wordt in eerste instantie met straffe hand aangepakt door de gemeente Venray. Door een juridisch gevecht loopt daar weer de lucht uit. Weer een stukje Loobeekdal hydrologisch qua bodemstructuur verwoest.

Een sloot illegaal gegraven in het Venrays Broek moet nog vergund worden. Venray werkt daar vrolijk aan mee.

Een laatste voorbeeld is de grootschalige ontgronding die rondom de voormalige stort in het Venrays broek heeft plaats gevonden. De provincie krabt zich op dit moment achter de oren wat daar is gebeurd. Waterschap en gemeente Venray mogen hier uitleg over geven. Ontgronden mag alleen als er maatschappelijk belang mee wordt gediend. Wederom een actie van een boer die onder de schaduw van een maatschappelijk project, herinrichting Loobeekdal, zijn eigen invulling gaf aan de uitvoering, kennelijk met toestemming van het Waterschap. Zoals al door een raadslid is gezegd dit heeft niets meer met een beekdal te maken maar meer met een biljartlaken polder. Dit laatste geval veroorzaakt ook nog schade aan de woningen van burgers. Er zijn tienduizenden kuubs grond verplaatst. De voor een beekdal zo belangrijke bodemstructuur is kapot getrokken en de oude normaal natte turflaagjes in de bodem vallen droog, oxideren en verdwijnen. Huizen die er al 100 jaar staan beginnen plots scheuren te vertonen. Schandalig!

De praktijken van eerst doen en daarna legaliseren slaan het fundament weg onder het vertrouwen van de burger. Die pikt naadloos op hoe het werkt binnen Venray. Dit heeft ook consequenties. Als de afdeling handhaving van de gemeente Venray aanklopt dat de tuinafscheiding 20 centimeter te hoog is kan die “opzouten”. Een bijgebouwtje nodig voor de scootmobiel van opa, die door de zorgcrisis maar weer in huis is genomen, kan worden afgebroken. Nee opzouten! Wat lampen om een paardenloop bak waardoor de vleermuisjes de weg kwijtraken in de nacht mag niet? Opzouten gemeente Venray. Een boom die in de weg staat op de oprit van een huis mocht niet om? Opzouten gemeente Venray.

Dus beste burgers van Venray, als handhaving bij je op bezoek komt voor een futiliteit laat ze opzouten met de mededeling dat eerst de lopende gevallen maar eens opgelost moeten worden. Het selectief handhaven is oorzaak van het ontstaan van het beeld van een onbetrouwbare en onprofessionele gemeentelijke organisatie.

Conclusie is dan ook dat het grote geld de eigenaar is van de regels binnen onze samenleving. Binnen de gemeentelijk en provinciale organisatie wordt dan ook voornamelijk de zakelijke sector bediend. De gewone burger is een asset voor in de fabriek en afromen van belasting centen. Alles ten dienste van de business case van de ondernemers.

“Mocht u als betrokken burger nog enige hoop koesteren dat het in Limburg goed komt, helaas. Na de vele bestuurlijke integriteitskwesties en crises bij en in de provincie, waar met name CDA’ers bij betrokken waren, is het alweer enige tijd dezelfde dempende koers: niets (willen) zien, niets (willen) horen, niets (willen) doen”.

Bovenstaand een citaat uit een recent artikel op de website van Venlo-Transparant. Het volledige artikel kunt u lezen op dit webadres Meldpunt bestuurscultuur 2.0 (venlo-transparant.nl)

Een déjà vu met het onderzoek van de commissie Visser. Visser heeft in voorloper van het onderzoek Hordijk onderzoek gedaan. In totaal ging het toen om 286 meldingen afkomstig van 144 personen. Conclusie destijds, 286 meldingen over integriteit kwesties en niets aan de hand want Engelen bestaan niet.

Door experts is vastgesteld dat het onderzoek door Visser niet deugde.

Hordijks bevindingen zullen volgen in kwaliteit op Vissers onderzoek. Hordijks onderzoek deugt niet. Het heeft wederom het doel om zaken vooral onder de mat te houden. Het nieuwe meldpunt bestuurscultuur 2022 ontving 89 meldingen en wederom niets aan de hand. Alleen al statistisch gezien zeer onwaarschijnlijk.

Bestuurders in Limburg kunnen, met de rapportage Hordijk in de hand als schaamlapje, wederom met droge ogen zeggen dat we weer vooruit kunnen.

Roemer geeft hiermee een signaal af dat hij ook niet met het verleden af wil rekenen net zoals zijn voorgangers Bovens en Remkens. De schimmige praktijken in Limburg zullen blijven bestaan en de beerput blijft pruttelen voor onderzoeksjournalisten die ook het onderzoek door Hordijk weer onder de loep gaan nemen.

En ondertussen vragen de bestuurders zich af waarom het vertrouwen van de burgers in de overheid zulks een dieptepunt heeft bereikt. Stinkdossiers worden vooral door burgers en onderzoeksjournalisten boven water getild. 

Voor de echte diehard (lees: volhardend persoon)  hierbij nog een link naar het artikel Catch and Kill uit 2022

Catch and Kill (venray-transparant.nl)

Beste Persdesk,

Wij ondersteunen uw stelling dat er zorgvuldig met privacy moet worden omgegaan volledig. Wij hebben dan ook onmiddellijk actie ondernomen op uw verzoek zoals verwoord in uw email hieronder. De betreffende ambtenaren zijn niet meer als zodanig te herkennen in het artikel “Dikke foei” gemeente Venray. Het beschermen van persoonsgegevens heeft de gemeente Venray hoog in het vaandel staan zo te zien. Wij ondersteunen dat van harte en mogen er vanuit gaan dat de gemeente zich ook inspant om de privacy van burgers te beschermen. Goed dat onze gemeente Venray-Transparant scherp houdt en daarmee de bedoeling van de Europese Privacywetgeving actief onder de aandacht brengt.

Als u het ons toestaat toch een kleine kanttekening. Zoals u wellicht weet zijn de onderzoekers van Venray-Transparant bijzonder geïnteresseerd in het wel en wee binnen de gemeente Venray. Een mooie bron van informatie is natuurlijk de website en vooral de raadsinformatie site. Toch een kleine tip! Bezoek eens navolgende informatie:

https://venray.raadsinformatie.nl/document/11748258/2/Omwonenden+Venrays+Broek+-+Brief+aan+gemeenteraad+Venray+GEANON

Voor het gemak is er een screenshot gemaakt van de opsomming van de vriendelijk groetende burgers onder deze brief. Wij nemen aan dat dit een poging is om de privacy van een aantal burgers te beschermen. Niet echt gelukt zo te zien ☹. U zult begrijpen dat er een onbehagen ontstaat of dit een eenmalige omissie is of dat dit een structureel probleem is. Wij verzoeken u dan ook de informatie-sites te bekijken en daar waar deze foutjes nog meer staan en onmiddellijk actie te ondernemen. Dit bent u ook verplicht als gemeente. Als u het niet erg vindt blijven wij nog even anoniem totdat de privacy van burgers ook daadwerkelijk beschermd is bij de gemeente Venray.

Ps.: wij gaan ervanuit dat Persdesk geen naam is van een persoon? Stel je voor dat we weer in de fout gaan.....

In een voorgaand artikeltje heeft u e.e.a. over perceelprijzen op ANNAHAEGHE kunnen lezen. Het blijkt dat de bewoner op Parklaan 17 een heel gunstige prijs van €284,--/m2 heeft gekregen. Deze prijs steekt in schril contrast af tegen die van de buren op Parklaan 15. De buren hebben nl. €439,—/m2 moeten betalen. Een verschil van €154,—/m2, wat toch best veel is. De eigenaar van Parklaan 19 heeft €80,--/m2 meer betaald dan die van Parklaan 17.

Er is een vraag binnen gekomen van Patricia (echte naam bekend bij VT). Patricia’s perceel heeft meer dan €400,--/m2 gekost. De vraag luidde “Heb ik met mijn hoge m2 prijzen de lage prijzen moeten compenseren van de buurtbewoners op Annahaeghe”? Uiteraard is dit niet met een eenvoudig ja of nee te beantwoorden. Feit is dat op de 15 percelen van de steekproef een gemiddelde m2 prijs van €360,-- is betaald. Dit zal het bedrag voor Renschdael zijn om de business case winstgevend te maken. Dus vanuit ijkpunt €360,--/m2 hebben de kopers die meer hebben betaald dan deze €360,--/m2 de minderkosten voor de kopers onder de 360,--/m2 betaald. In zekere zin zou je vanuit dit gezichtspunt kunnen stellen dat het antwoord op de vraag van Patricia “ja” moet luiden. In onderstaande grafiekje is het nog eens in beeld gebracht. De eigenaren van de percelen boven de rode lijn hebben meer dan €360,--/m2 betaald en die eronder minder dan €360,--/m2. Echter dit is nog steeds een aanname, dus navraag bij de firma Renschdael zou hier meer duidelijkheid kunnen verschaffen voor Patricia.

Venray-Transparant heeft inmiddels ook aanwijzingen gekregen wie op Parklaan 17 woont. Het blijkt een voormalig wethouder van het CDA. Ze heeft 728m2 bouwgrond gekocht voor €207.005 in 2021. De akte van levering voor het perceel is gedateerd op 19 april 2021. Hier levert Renschdael aan de destijds in functie zijnde CDA wethouder. Vergeleken met de leveringsacte van perceel Parklaan 15 & 19 zijn er geen afwijkende leveringsvoorwaarden gevonden. Dus blijkbaar geen redenen die een goedkopere levering van perceel 17 zouden rechtvaardigen. Enigst opvallende is dat er een akte van clérical error aan de leveringsacte is toegevoegd. Dit ging over erfdienstbaarheid en dat is geen reden om de grondprijs te drukken.

Dat de voormalig wethouder ook bestuurlijk met St. Anna c.q. Renschdael te maken heeft gehad blijkt uit de adviesnota van het college van B&W van 28 juni 2021. Het college van B&W adviseert de Commissie Wonen en de Raad Renschdael meer bewegingsruimte te geven op het St Annaterrein. Sterker nog het college van B&W adviseert de Commissie Wonen en de Raad dit advies voor kennisgeving aan te nemen. Op commentaar zitten ze blijkbaar niet te wachten. Samengevat wordt de firma Renschdael meer bewegingsruimte gegund op het St. Annapark. Het college B&W geeft de vrije hand aan Renschdael wat natuurlijk wel fijn is voor een projectontwikkelaar. De Commissie Wonen en de Raad nemen het advies dan ook ter informatie aan en het college van B&W loodst de case hiermee handig langs de gemeenteraad.

De argumenten van het college van B&W in de adviesnota:

1. De ontwikkeling van extra woningen sluit aan bij de ambities van het Programma ‘Koers op Wonen’ om de woningbouw te versnellen en het woningtekort te verminderen. Door hierbij in te zetten op verschillende woningtypen en -segmenten kan tevens tegemoet worden gekomen aan de kwalitatieve woningbehoefte.

2. Met het vergroten van het woningaantal op St. Annapark ontstaan er voor de Renschdael Groep meer mogelijkheden om tot een duurzame invulling te komen van de bestaande (waardevolle) gebouwen op St. Annapark. Door de nadruk te leggen op woon- en zorgfuncties in combinatie met horeca, dienstverlenende en culturele functies ontstaat hier een uniek woonmilieu, in een prachtig groen park op loopafstand van het centrum van Venray.

3. De extra woningbouw past binnen de eerder vastgestelde ruimtelijke kaders voor het St. Annapark, zoals de Stedenbouwkundige en Landschapsvisie en het beeldkwaliteitsplan. De belangrijkste afwijking van het bestemmingsplan is gelegen in het toegestane aantal (zorg) woningen. De kernwaarden, het groene karakter en de inrichtingsprincipes met verschillende deelgebieden/clusters en de centrale ontsluitingsstructuur blijven overeind. Wel is het noodzakelijk om een aantal eerder uitgevoerde onderzoeken te her-beschouwen.

4. Omwille van de snelheid en flexibiliteit bestaat de voorkeur om separate ruimtelijke procedures te doorlopen in plaats van een integrale herziening van het bestemmingsplan St. Annapark. Hiervoor geldt een aantal randvoorwaarden zoals een goede ruimtelijke onderbouwing en een zorgvuldige omgevingsdialoog. Ook dient een nieuwe anterieure overeenkomst te worden gesloten.

Principeverzoek meer woningbouw St Annapark 28 juni 2021

Woensdag 30 juni 2021 was een gedenkwaardige avond voor de Venrayse gemeenteraad. Wethouder Loonen legde de gemeenteraad uit dat “een beetje belangenverstrengeling” helemaal niets betekende. Onderzoeksbureau Berenschot had onderzoek gedaan naar de wethouder en in “de Loobeekdeal“ enige schijn van belangenverstrengeling vastgesteld. Hij zag het als een politieke afrekening. Ook de collega CDA wethouder Anne Thielen was zeer verontwaardigd en kon in dit landschap van onveilige dynamiek niet meer haar werk doen. Ze stapten er samen uit die avond.

Vervolgens werd op donderdag 1 juli de adviesnota Woningbouw St. Annapark openbaar.

Heeft zich hier destijds, parallel aan de zwanenzang van de CDA wethouders, nog een tweede discutabel proces voltrokken? Op 28 juni de adviesnota ingediend, op 30 juni beide CDA wethouders opgestapt en op 1 juli vrijgave van de adviesnota naar de raad die het in september van dat jaar voor kennisgeving aanneemt. Om de case nog een keer in perspectief te zetten hieronder een verwijzing naar het Venray-Transparant artikel “Hoe zou een gemeente moeten functioneren?”

Het functioneren in het kort:

De burgemeester vormt samen met de wethouders het dagelijks bestuur van de gemeente. Dit is het college van B&W, waarbij de burgemeester voorzitter is van dit college. De burgemeester heeft ook eigen taken en bevoegdheden. Tevens is hij voorzitter van de gemeenteraad.

Iedere wethouder heeft zijn eigen taakgebied, bijvoorbeeld onderwijs of financiën. De wethouder komt op voor de belangen van zijn taakgebied. Wethouders hebben hierover overleg met ambtenaren van het Rijk en de provincie. Ze hebben ook gesprekken met bewoners, bedrijven en organisaties.

De gemeenteraad controleert het werk van de wethouder. Vindt de raad dat de wethouder zijn of haar werk niet goed doet? Dan kan dit ertoe leiden dat de wethouder de laan uit wordt gestuurd.

De gemeenteraad is het hoogste bestuursorgaan in de gemeente. De leden van de gemeenteraad (raadsleden) nemen alle beslissingen die voor de gemeente van belang zijn. Bijvoorbeeld over onderwijs, nieuwbouw, industrieterreinen of de hoogte van de belastingen.

Raadsleden bepalen de belangrijkste punten van het beleid van de gemeente. Ze controleren of het college van burgemeester en wethouders (college van B&W) het beleid goed uitvoert. Het individuele gemeenteraadslid is een volksvertegenwoordiger. Zij/hij heeft haar/zijn voelsprieten in de samenleving en weet wat er speelt. Dat met de activiteiten op het St Annaterrein door Renschdael grote bedragen publiek geld gemoeid zijn staat vast. De eerste anterieure overeenkomst van een paar jaar terug is ook handig weg gehouden bij de gemeenteraad. We gaan eens kijken of dat er bij de volgende anterieure overeenkomst wel opgelet wordt.

Krijgt u nu ook zo een onbehagelijk gevoel dit alles zo overziend? Waarom betaald Patricia zoveel meer voor de bouwgrond? Komen de wethouders in Venray alleen op voor de belangen van het taakgebied of worden er ook andere belangen gediend? Zijn de burgers op het St Annaterrein aan willekeur overgeleverd? Op een schroefje verkeerd aan het huis in strijd met het bestemmingsplan St. Anna kan Renschdael zonder tussenkomst van een rechter €50.000,-- opeisen bij de huiseigenaar! Is de voormalig wethouder Thielen door Renschdael beloond met een lagere m2 prijs? Is er ook een beloning geweest voor andere leden van het college van B&W? De gemeenteraad Venray heeft nog wat te doen zo te zien.

Het mestoverschot en de gevolgen daarvan

Het Nederlandse mestoverschot is in feite een overschot van ‘nutriënten‘: stikstof en fosfor. Die zijn aanwezig in kunstmest en in de grondstoffen van veevoer als granen en soja, aangevoerd van zowel binnen als buiten Europa. De geproduceerde dierlijke mest zorgt voor een verzadiging van de bodem. Vooral in de jaren 70 en 80 bevatte het veevoer zoveel fosfor dat dat nu nog merkbaar is in de bodem. Ondertussen probeert het Ministerie van Landbouw om de uitzondering om extra veel mest te mogen uitrijden op het land verlengd te krijgen. Met de dreigende waterkwaliteitscrisis (Nederland heeft de twijfelachtige eer om in Europa de slechtste waterkwaliteit te hebben) in het achterhoofd en de maatregelen die daar nog allemaal voor nodig zijn is dit natuurlijk dweilen met de kraan open. Immers bijna de helft van de watervervuiling heeft te maken met stikstof en fosfor als gevolg van overbemesting. Echter, het door velen als grootste overlast ervaren aspect van overbemesting is toch wel de stankoverlast, met name van varkens-en pluimveehouderijen. Tevens van pas met drijfmest behandelde akkers waar mais en raaigras gekweekt wordt en waarvoor dus de melkveehouderij verantwoordelijk is. Nederland is de lantaarndrager met het in stand houden van habitattypen in Europa. De druk op de natuur door het intensieve gebruik van ons kleine kikkerlandje is enorm. Ook in Venray is de afbraak van natuurwaarden een continue proces. Denk hierbij aan het St Annapark en de stort in het Venrays Broek waar de natuur tientallen jaren zijn gang heeft mogen gaan en nu weer ingeruild wordt voor een zonnepark.

De gevolgen van de stikstofcrisis voor de regio Venray

Als de stikstofplannen van minister van de Wal in de huidige vorm doorgang vinden, ongecorrigeerd door de aanpassingen gesuggereerd vanuit het Ministerie van Financiën, gaat dat grote gevolgen hebben voor de veehouderijen in de gemeente Venray. Er zal ruim 50% aan stikstofreductie moeten plaatsvinden. De directe nabijheid van Natura2000-gebieden zoals Boschhuizerbergen en Maasduinen is hier mede debet aan. De boosheid en bezorgdheid die de betreffende veehouders al kenbaar hebben gemaakt bij het college van B&W is begrijpelijk. Tegelijkertijd moeten we toch ook constateren dat de bestaande situatie niet zover had mogen komen en dat verleende vergunningen niet hadden mogen worden verleend. De jarenlange klachten over stankoverlast, fijnstofvervuiling en gezondheidsschaden dientengevolge werden zelden of nooit echt serieus genomen. Steeds wogen de boerenbelangen zwaarder. Dit had natuurlijk alles te maken met hoe de macht in deze regio verdeeld is. Het positieve aan deze crisis is misschien dat het met name de veehouders dwingt om creatief om te gaan met de situatie. Mogelijke oplossingen zijn te vinden in samenwerkingsverbanden tussen akkerbouwers en veehouders met als doel regionaal voedselaanbod te bewerkstelligen voor vaste klanten uit de regio. Dit alles op een zo natuur- en milieuvriendelijk mogelijke manier, want ook de akkerbouwers in deze regio kunnen nog veel duurzamer en bodemvriendelijker te werk gaan.

Er zou een soort heerboerconstructie kunnen ontstaan waarbij de supermarkten buiten spel komen te staan als grootverdienende tussenhandel. Wat eventuele financiering betreft zou de Rabobank zich eindelijk eens echt van hun duurzame kant kunnen laten zien. Geen woorden maar daden dus! Ook zou een serieus begin gemaakt kunnen worden met het regionale initiatief “Noord-Limburg, de gezondste regio “ waarvoor tientallen miljoenen klaarliggen, maar waar nog niets substantieels van is vernomen. Uiteraard zal ook de overheid eerlijk moeten zijn en niet de stikstofcrisis misbruiken voor andere doelen zoals huisvesting.

De nood is hoog. Ik weet niet of het opvalt maar het lijkt wel of het noordelijke halfrond in de fik staat. Overal bosbranden waar dit tot op heden niet gebruikelijk was. De intensieve landbouw, de continue afbraak van natuurwaarden voor mensen belangen breekt ons op. Dit is natuurlijk maar een onderdeel van het grote probleem. We gebruiken op dit moment in Nederland zoveel natuurlijke bronnen dat de Nederlandse overshoot day al op 12 april was. Het is een dieptepunt dat elk jaar geruisloos voorbij trekt, ook in Venray.

Inleiding

De laatste paar jaar lijkt een opeenvolging van crisissen te zijn. Na de klimaatcrisis hebben we inmiddels ook kennisgemaakt met de Coronacrisis, de crisis in Oekraïne, de energiecrisis, de voedselcrisis en dan nu ook de stikstofcrisis. De crisis in Oekraïne, hoe je ook aankijkt tegen de oorzaak ervan, heeft overduidelijk andere crisissen verergerd, zoals de energiecrisis en de voedselcrisis. Het verwijt dat al die wijze EU-politici niet in staat zijn geweest om het conflict met Rusland te vermijden is dan ook niet verwonderlijk en de achterdocht omtrent de ware bedoeling erachter is ook begrijpelijk. Dezelfde achterdocht kom je ook tegen bij de stikstofcrisis.

Is het de politiek te doen om de natuur en de biodiversiteit te beschermen en de volledig uit de hand gelopen intensieve veehouderij in te dammen? Je zou geneigd zijn te denken van wel, maar werd de alarmbel niet al in de jaren 80 van de vorige eeuw geluid door de toenmalige minister van Landbouw Braks (CDA nota bene)? En werd zijn waarschuwing niet decennia lang gebagatelliseerd en genegeerd? Het antwoord luidt bevestigend en daarom is de achterdocht bij met name de veehouders begrijpelijk. Is er soms sprake van een acute stikstofcrisis omdat er eigenlijk een woningbouwcrisis is die veel urgenter is, vooral door de enorme aantallen oorlogsvluchtelingen, met name uit de Oekraïne, en de constante stroom asielzoekers die voor overbezette opvangcentra zorgen? Het feit blijft dat er wel degelijk een stikstof gerelateerde crisis bestaat, waarbij we twee componenten moeten onderscheiden: de stikstofuitstoot veroorzaakt door met name de veehouderij (NH3 ofwel ammoniak) en die veroorzaakt door industrie en verkeer (NOx ofwel stikstofverbindingen met zuurstof veroorzaakt door verbrandingsprocessen). Beide zorgen voor lucht- en bodemvervuiling, maar NH3 heeft een ruim tweemaal sterker negatief effect op biodiversiteit, bron RIVM). Dit laatste verklaart waarom het vooral de boeren zijn die het moeten ontgelden.

Een van hun sterkste argumenten is het feit dat zij voor voedsel zorgen en in een tijd van dreigende voedselcrisis komt dat goed uit. Vandaar de grote sympathie bij velen voor hun protesten. Een ander sterk argument is dat het kabinet de pijn over de agrarische sector wil uitsmeren waardoor er onbegrijpelijke situaties ontstaan op bijvoorbeeld bepaalde Waddeneilanden waar vrijwel geen veehouderij is.

Historie

Na de Tweede Wereldoorlog stond vast dat de hongerwinter nooit meer mocht plaatsvinden. Door het controversiële plan Mansholt (1968) werden boerenbedrijven verplicht om moderner, grootschaliger en daarmee leefbaarder te worden. Zoals reeds gezegd in de inleiding werd er al in de jaren 80 gewaarschuwd dat het ongebreideld uitbreiden van schaalvergroting en focussen op industrial farming onder het motto “Nooit meer honger” ongewenste effecten had: steeds grotere bedrijven, kaarsrechte beken en sloten als gevolg van ruilverkaveling, stankoverlast en aantasting van de landschap en natuur, maar last but not least mestoverschotten. Aan het begin van de jaren zeventig waren door het toegenomen krachtvoergebruik de hoeveelheden stikstof en fosfaat in de mest flink toegenomen. Met de almaar groeiende dieraantallen werd dat een groot milieuprobleem. Beken en sloten bevatten in de jaren zeventig en tachtig veel te veel fosfaat waardoor je enorme algengroei kreeg.

De mineralen uit de mest spoelden via de bodem ook uit naar het grondwater. De groei van de veestapel betekende ook een grotere mestberg, die de boeren niet helemaal kwijt konden op eigen grond of waarvoor ze niet de hoge kosten voor afvoer naar akkerbouwgebieden wilden of konden betalen. De drijfmest werd massaal geloosd in sloten en op het land. Voor er wat aan gedaan werd, was je alweer jaren verder. Lange tijd werd het probleem ontkend, door druk vanuit de agrarische sector. Opeenvolgende kabinetten hoopten telkens met technologische vernieuwingen en strengere regelgeving de problemen op te lossen, maar per saldo groeide de sector steeds door vooral ook omdat de landbouwsubsidies vanaf de jaren 90 gebaseerd werden op aantal hectares. Dit had nog meer schaalvergroting tot gevolg. De Rabobank zorgde voor de financiering van grote investeringen in nieuwe technieken en nieuwe stallen waardoor grotere aantallen dieren nodig waren om uit de kosten te komen. Inmiddels lijkt deze bank spijt te hebben van hun handelswijze. De agrobusiness had er ook belang bij in de vorm van veevoerleverantie , vleesverwerking en zuivelverwerking. Door het mestoverschot, met name bij de varkenshouderijen, kwam daar ook de mestverwerking als businessmodel bij. Kortom, de focus lag volledig op groei.

Nederland als tweede agro-exporteur van de wereld

De vleesfabriek die Nederland is geworden, exporteert jaarlijks voor zo’n 16 miljard euro aan dierlijke producten. Door de import van soja, palmolie en vlees is de Europese Unie – na China – hoofdverantwoordelijk voor ontbossing van regenwouden en andere kwetsbare ecosystemen. In Europa is Nederland koploper in de hoeveelheid ontbost gebied per hoofd van de bevolking.

In 2018 kwam maar liefst 10,4 megaton aan Europees graan ons land binnen voor veevoer, naast 8,9 megaton (niet-Europese) soja. Dit is zeer waarschijnlijk alleen maar gestegen sindsdien. Het merendeel van de ingevoerde soja wordt verwerkt in veevoer. Wat hier achterblijft is de stront. In zulke hoeveelheden dat de akkerbouw er ook geen raad meer mee weet: het mestoverschot.

Deel 2 zal verder ingaan op het mestoverschot, de perverse prikkels en De gevolgen van de stikstofcrisis voor de regio Venray

Het is weer bezig! De onwelriekende bio-industrie in Venray is weer duizenden tonnen stront aan het uitrijden. De stank doet mij altijd denken aan een aars. Wij, in de gemeente Venray, leven letterlijk en figuurlijk in de aars van een uit de hand gelopen intensieve bio-industrie. We slepen wereldwijd grondstoffen voor veevoer bijeen om de beesten te voeden en maken er als tweede-grootste voedselproducent ter wereld producten van die net zo snel weer over de grens verdwijnen. Het afvalproduct stront en pies en de ammoniakemissies die daar bij horen mogen we houden. Samen met de door industrie en verkeer geproduceerde stikstofoxiden wordt aldus een fijnstofsluipmoordenaar geproduceerd die pas op overzichtsplaatjes (zie onder) echt zichtbaar wordt. De effecten die het verder met zich mee brengt moeten we figuurlijk maar slikken en letterlijk inademen. De ammoniak en fijnstof die we constant op de longen en luchtwegen krijgen bezorgt mij, en velen met mij, een constante irritatie van de luchtwegen. De gevolgen op de lange termijn zijn vaak lastig te bewijzen, maar ernstige vermoedens zijn er in overvloed. De mantra “technische oplossingen” ingezet door de bio- industrie heeft zijn geloofwaardigheid verloren. Het beetje natuur dat we in Venray hebben gaat er langzaam maar zeker aan door de constante stikstofregen die plaats vindt. Je kan haast niet meer door de bossen en natuur lopen doordat de stikstof-minnende braam alles overwoekert, maar de onzichtbare schade woekert ook voort. Onder andere onze eiken hebben het zwaar en takelen af. Met elke soort die verdwijnt komen vaak honderden andere in gevaar door onderlinge afhankelijkheid. Gevolg: verdere vermindering van de biodiversiteit. Venray maakt een groene indruk, maar de werkelijkheid is heel anders.  

Het wordt tijd dat we een dikke streep gaan trekken. De burgers van Venray hebben recht op een gezonde leefomgeving zonder constante luchtwegirritaties. De overheid moet maar eens gaat doen wat ze zeggen. Bestaande bomen en landschapselementen mogen niet meer worden aangetast. Bij projecten waar toch aantasting plaats vindt dient de compensatie 200% en functioneel te zijn voordat er een schop de grond in gaat. Dat #1MILJOENBOMENPLAN moet er nu maar eens komen. En ja, landbouwgrond zal daar plaats voor moeten gaan bieden om het mes aan twee kanten te laten snijden. Het mes zal aan twee zijden moeten snijden omdat er geen tijd meer te verliezen is. Wil je daar meer van weten dan verdiep je eens in het fenomeen overshoot, van William Rees. De Nederlandse Overshoot Day is de dag waarop de jaarlijkse bio-capaciteit van onze planeet is verbruikt als iedereen op aarde zou leven zoals Nederlanders (12 april in 2022).

https://populationinstitutecanada.ca/overshoot-humanitys-predicament/

De overheid heeft de mond vol van klimaatverandering en reserveert miljarden om de CO2-uitstoot terug te dringen, maar men beseft kennelijk niet dat klimaatverandering slechts een symptoom is van een veel groter probleem: overconsumptie. Als je niet zo van lezen houdt maar meer van plaatjes, laat onderstaande plaatje eens op je inwerken en projecteer dit eens op de bio-industrie in Venray. Iedereen weet dat er drastische maatregelen moeten worden getroffen, maar de bio-industrie oligarchen in Nederland en met name Limburg beheersen het proces. Tijd voor verandering, want de mensheid heeft geen andere keuze.

CDA-KLIEK -

Venray Transparant krijgt met regelmaat ingezonden stukken. Onderstaand een bijdrage van een burger van Venray. Het stuk lezende ontstaat toch de indruk dat CDA Venray boter op het hoofd heeft. Als je boter op je hoofd hebt, is bedoeld dat je wel veel aanmerkingen op anderen hebt, maar zelf ook bepaald niet onschuldig bent. Jouzelf valt dus ook het een en ander te verwijten.

CDA Venray start online petitie voor behoud pendeldienst ziekenhuis.

Zo luidt het bericht van CDA Venray op haar website en facebook. Maar is dit wel gemeend of is het een poging tot het winnen van stemmen?

In het bericht waar deze petitie bekend wordt gemaakt, wordt vermeld: Per 10 mei a.s. stopt VieCuri ziekenhuis met de pendeldienst tussen de locaties Venray en Venlo.  De pendeldienst is oorspronkelijk bedoeld als vervoer voor medewerkers van Viecuri, maar is ook uitgegroeid als vervoermiddel voor kwetsbare oudere Venraynaren die zelf geen vervoer hebben naar het ziekenhuis in Venray.

Het CDA Venray is een online petitie gestart waar men oproept deze te ondertekenen. Jammer genoeg, misschien door de drukte rond de verkiezingen, is deze petitie gedeeltelijk in het Engels.

Je zou zeggen een goed idee, wie heeft immers niet het beste voor met de oudere Venraynaren.

In hun oproep kan men het niet nalaten om wethouder Nijkerken, je weet wel, die wethouder van buitenaf die het vertrek van wethouder Thielen en Loonen moet opvullen, een flinke veeg uit de pan te geven. Zij lijkt niet geluisterd te hebben naar de CDA oproep om met VieCuri hierover in gesprek te gaan. Jammer zo maak je, natrappend, deze actie tot iets politieks.

Het CDA geeft aan dat men niet wil dat de ouderen weer afhankelijk worden gemaakt van anderen.

Behalve dat men blijkbaar geen idee heeft wie deze pendeldienst moet betalen en zelf weergeeft dat de pendeldienst volgens VieCuri nauwelijks gebruikt wordt, lijkt deze petitie en zeker het moment hiervan ingegeven te zijn door de naderende gemeenteraadsverkiezingen.

Men wil niet dat de ouderen weer afhankelijk worden gemaakt van anderen. Hier zijn wij het mee eens maar willen we wel het CDA Venray en met name Anne Thielen eraan herinneren dat onder haar verantwoordelijkheid enorme bezuinigingsmaatregelen in het sociaal domein zijn voorgesteld. Bezuinigingen die zeker de ouderen maar ook de mensen die afhankelijk van hulp zijn dreigen te raken.

Zo werd door Anne voorgesteld om flink te bezuinigen op huishoudelijke hulp. Dit zou door gesprekken aan de keukentafel moeten gebeuren. Familie buren en bekenden moesten maar een deel van de hulp op zich nemen. Ook een scootmobiel zou niet meer vanzelfsprekend zijn en in ieder geval een stuk duurder. Deze bezuinigingen zouden onder andere nodig zijn omdat ouderen langer thuis wonen.

Gelukkig heeft de gemeenteraad Anne teruggefloten maar of ze straks, als ze weer op het door haar verheerlijkte pluche zit, deze plannen weer uit de lade haalt is niet uitgesloten.

Het is maar hoe je het leest. Wat zeker zwart en wit op papier staat is hetgeen te lezen is in “de Schakel” het informatieblad van de centrale van de Ouderenverenigingen van Venray van 30 oktober 2020:                        

“De gemeente Venray vindt het geen goed idee dat de Centrale van Ouderenverenigingen (CvO) stichting Logeerhuis Kapstok steunt om in deze crisistijd tijdelijk beroepskrachten in te zetten. Ook het idee om ouderencentrum De Kemphaan komend jaar te helpen bij het plaatsen van een nieuw ventilatiesysteem hoeft niet op bijval van de gemeente te rekenen. Dit heeft wethouder Anne Thielen tijdens het regulier overleg met de Centrale duidelijk gemaakt. “

Op dat moment was het nog heel ver tot de gemeenteraadsverkiezingen, zat Anne op de stoel van de wethouder die men nu beschuldigt te weinig te doen voor thuiswonenden ouderen en bestond er dus klaarblijkelijk geen reden om hiertegen een petitie te starten.  

Als wethouder verantwoordelijk voor het sociaal domein had Anne trouwens vaak de hulp nodig van kwartiermakers. Dit waren dure mensen waarbij de rekeningen keer op keer werden betaald door de gewone Venrayse burgers.

Hopelijk doorziet de kiezer en zeker degenen over wiens rug men nu stemmen probeert te veroveren deze verkiezingsretoriek.