Toon items op tag: venray

Het is inmiddels bekend dat het “powerplay-plannetje” flexwoningen van de ambtenaren en het college van burgemeester en wethouders van Venray gesneuveld is. De burgers uit Oostrum, Oirlo en de Brabander hebben een streep getrokken. Zo ga je niet met elkaar om! De gemeenteraad heeft dat begrepen en geeft het college van B&W opdracht om op het einde van 2023 met een nieuw plan te komen.

Dit geeft ruimte voor reflectie en het onderzoeken van de weg die naar het plan heeft geleid.

Een verzoek op basis van de Wet open overheid (Woo) is een middel om informatie bij de gemeente Venray op te vragen. U mag informatie opvragen over wat de overheid doet. Dit is een middel om transparantie te creëren. Vertrouwen is goed maar controle is beter! Het vertrouwen is bij velen geschaad dus controleren blijft in Venray noodzaak. 

U stuurt een Woo-verzoek naar de organisatie waarvan u informatie wilt ontvangen. Of beter nog u geeft het verzoek af aan de balie van het gemeentehuis en vraagt daarbij om een ontvangstbevestiging.

Venray-Transparant heeft een Woo verzoek voor u voorbereid. U als burger, wijkvertegenwoordiger, raadslid, verslaggever kunt actie ondernemen. Laat middels het indienen van jouw Woo verzoek weten dat het menens is. Een goede start is om het traject “flexwoningen Venray” tot nu toe transparant te krijgen. Een Woo verzoek is daartoe een middel.

Download onder aan de pagina uw eigen Woo verzoek, vul uw persoonlijke gegevens in. Maak er een dorps- of wijkactie van door zoveel als mogelijk van deze verzoeken in te dienen. Maak het een verdere statement dat de gang van zaken in het dossier tot nu toe helder op tafel moet. Dit geeft een prikkel om er voor te zorgen dat bij de voorbereidingen voor het 2^e plan transparanter gewerkt gaat worden door de ambtenaren en bestuurders.

Doet U mee?

Download hier uw Woo brief Flexwoningen gemeente Venray.

Zoals bekend is een deel van ons St Annapark ingeruild voor woningbouw. We waren eens benieuwd hoeveel daar een perceeltje bouwgrond kost. Er is een steekproefje gedaan en een overzichtje gemaakt van de diverse prijzen. Daarin komen behoorlijke verschillen uit de m2 prijzen naar voren. In elk geval kunnen we de eigenaar van Parklaan 17 feliciteren. Daar is de laagste m2 prijs betaald van de hele wijk zo te zien. Op Parklaan 15 zit de eigenaar die het meeste kwijt is geweest per m2 grond. Buren van elkaar maar dus een heel verschil!

In de steekproef zijn 15 percelen bekeken.

In onderstaande tabel is de kwestie nog eens verder uitgewerkt. Naast perceel/adres informatie is de het perceeloppervlak en perceelprijs (bron: kadaster) weergegeven. Dit is verder uitgewerkt in een prijs per m2. De verschillen kunnen dan worden uitgerekend met als uitgangspunt Parklaan 17. Parklaan 15 heeft dus €154,-- meer per m2 betaald dan Parklaan 17. Omgerekend naar een meerprijs op perceel 15 is dit meer dan een halve ton€.

In onderstaande plaatje is het nog eens in een grafiekje in beeld gebracht. Parklaan 17 is spekkoper met de meeste m2 voor de laagste prijs. Parklaan 15, de buren, hebbend de hoofdprijs betaald voor de grond. De minste m2 tegen de hoogste m2 prijs. 

Wie kan ons helpen met een verklaring of heeft daar een mening over? Graag reacties aan Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

In een voorgaand artikeltje zijn de verschillen in bouwgrondprijzen van de bouwkavels op Annahaeghe transparant gemaakt. Van een 15-tal percelen waren de vierkante meter prijzen uitgewerkt en er waren opmerkelijke verschillen te zien. Er zijn een aantal reacties binnen gekomen en één daarvan was “pas op met zo maar wat percelen kiezen en daar conclusies aan verbinden”. Dat klopt natuurlijk. De percelen waren zo goed als willekeurig gekozen en op deze percelen zijn verschillende typen woningen verrezen. Kans op een appels met peren vergelijk dus.

Dus maar weer aan de slag en een peren met peren vergelijk gemaakt. Op Annahaeghe is een type woning uitgekozen en verder uitgediept. Er zijn 12 percelen waarop woningtype type “Stuifduin” zijn, of worden, gebouwd. Het woningtype “Stuifduin” is beschreven in een verkoopbrochure dat te vinden is op onderstaande internetadres.

ANNAHAEGHE: WONEN IN HÉT PARK

In de brochure is ook aangegeven op welke specifieke percelen dit type woning wordt gebouwd. Hieronder de resultaten van het onderzoekje. Opmerkelijk zijn de verschillen in de gerekende m2 prijzen voor het jaar 2021. De verdere analyse en conclusies laten we deze keer over aan u als lezer.

Horst - De gemeenteraad van Horst aan de Maas verlangt volledige toegang tot alle verslagen van bijeenkomsten van ontwikkelingsbedrijf Greenport BV. De raad streeft ernaar om volledige transparantie te verkrijgen over de discussies en overeenkomsten die plaatsvonden tussen Greenport en zijn aandeelhouders.

Horst aan de Maas, samen met de gemeenten Venlo en Venray en de provincie, is een aandeelhouder van Greenport, dat al meer dan 400 hectare aan bedrijventerrein heeft ontwikkeld of nog zal ontwikkelen. De oppositiepartijen beweren echter dat de gemeenteraad van Horst aan de Maas zeer beperkt tot geen inzicht heeft in de discussies en afspraken die plaatsvinden binnen Greenport. Dit wordt deels toegeschreven aan het regelmatige gebruik van geheimhouding.

Op dinsdagavond 12 maart 2024 werd unaniem een motie aangenomen door de vier oppositiepartijen BVNL, Hart voor Horst aan de Maas, Perspectief en VVD. Deze motie droeg het college op om inzage te verlenen in de relevante documenten.

Er is nu een voorbeeld van een gemeenteraad die geheimhouding en achterhouden van informatie niet accepteert.

Willen we dit in Venray ook of slapen we door gemeenteraad? 

De Spreidingswet die op 1 jan. 2024 van kracht is geworden heeft tot doel de provincies en de gemeenten te stimuleren om voor mei 2025 met plannen te komen ten aanzien van de huisvesting van asielzoekers in het kader van de ontlasting van de overvolle grote AZC's. De provincies moeten erop toezien dat gemeenten in onderling overleg de huisvesting gaan leveren die voor de betreffende provincie is bepaald. Per gemeente is er een soort gemiddelde berekend dat als richtlijn kan fungeren. Overschrijden van dat gemiddelde kan bonussen tot € 2000,- per asielzoeker opleveren. Gemeenten kunnen dus in overleg met andere gemeenten tot kleinere of grotere aantallen komen dan dat gemiddelde.

Na de heftige protesten van de klankbordgroepen van Oostrum, Oirlo en de Brabander n.a.v. de eerder plannen van de gemeente m.b.t. flexwoningen voor asielzoekers, statushouders, vluchtelingen en woonurgenten, beloofde wethouder Martin Leenders beterschap in de vorm van meerdere locaties en een goede omgevingsdialoog teneinde draagvlak, sociale impact en zorgen beter in beeld te krijgen. Beoogd resultaat: het realiseren van duurzame en menswaardige huisvesting van asielzoekers, statushouders, Oekraïense vluchtelingen, woonurgenten en starters. Concreet: een AZC op 1 locatie en tijdelijke woningen voor starters, statushouders en woonurgenten op meerdere locaties.

Participatieplannen en transparantie zouden volgens de wethouder tot concrete resultaten moeten gaan leiden. Helaas is de beloofde participatie en transparantie niet als zodanig ervaren door de wijkraden. Gevolg: het opzeggen van hun vertrouwen in een goede afloop. Hieronder volgt hun brief gericht aan de gemeenteraad, in de hoop dat de raad het tij nog kan keren.

Onderstaand de brief van de dorpsraden.

In een artikel op Venray-Transparant.nl heb ik gelezen dat Venray zo’n beetje de aars van de bio-industrie is. Op dit moment geeft het compleet uit de hand gelopen stikstofdossier veel onrust in het land. Door regeringsbeleid, gekneed door de handel en financiële lobby, is de situatie compleet geëscaleerd. De producent, de boer, is weer de klos. De boer is door de mechanismen in de markt gedwongen richting industriële voedselproductie en daarnaast gek gemaakt door halfslachtige regelgeving. Deze regelgeving was vooral op technische maatregelen gestoeld die in de praktijk dus niet of onvoldoende werkten. Het poldermodel van pappen en nat houden breekt ons nu op. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden en het lijkt er op dat er flink geamputeerd moet worden.

Dat het dossier ook in de gemeenteraad van Venray tot zorgen leidt is zichtbaar. De fractievoorzitter van het CDA Guus Reintjes krijgt er zelfs jeuk van. Aanleiding was een oplegnotitie van de Groen Links fractieleider André van Maarschalkerwaard. In een oplegnotitie werd gevraagd naar duidelijkheid over de emissies van een gecombineerde varkens-/insectenproductiebedrijf waarvoor plannen bestaan. Nu is het te hopen dat de jeuk van de heer Reintjes figuurlijk is bedoeld. Als het vanuit hormonale of allergiereacties komt wens ik hem veel beterschap. Jeuk kan verschrikkelijk zijn. Komt zijn ongemak vanuit het stikstofdossier dan wacht hem nog veel jeuk en krabwerk. Laten we eerlijk zijn. De achterban van de CDA in Venray komt voornamelijk uit de agrarische sector. Dus ook de politiek in Venray, heel veel jaren gedomineerd door het CDA, behoorde tot de veroorzakers van problemen. Ongebreidelde groei in veehouderijen hebben ons ook in Venray in de problemen gebracht. In onderstaande grafiek is de varkensdichtheid in 2014 weergegeven voor Nederland. In het 2e plaatje staat de varkensproductie in Brabant en Limburg op eenzaam niveau in Europees verband.

Laten we nu eens eerlijk zijn en vaststellen dat dit niet gezond is. Stank- en fijnstofoverlast veroorzaakt door intensieve veehouderij (varkens, kippen, runderen, geiten) hebben serieuze gezondheidsnadelen. De vragen die dit meebrengt zoals van Groen Links worden vervelend gevonden maar zijn zeer relevant.

Ik wens de gemeenteraad van Venray veel wijsheid (en niet al te veel jeuk) toe in dit dossier.

Harrie Maessen is weer actief op de Blakt. Harrie probeert gronden te verwerven rondom de bezittingen die hij daar al heeft. De wit gemarkeerde percelen in onderstaande foto zijn reeds in het bezit van één van de Maessen bedrijven te weten Maessen Projecten B.V., Maessen Vastgoed Holding B.V. of Maessen Grondverzet & Recycling B.V.

Harrie is op pad om de rest aan te kopen tussen zijn huidige bezit en industrieterrein de Blakt. Hij biedt prijzen met de argumentatie om een grind/zandwinning te gaan opzetten. De geboden m2 prijzen zijn dan ook ruimhartig gebaseerd op een delfstoffen winning.

Harrie heeft zijn plan om verder grind en zand te winnen op de Oostrumsche Heide in een 6^e uitbreiding stuk zien lopen op maatschappelijke weerstand. De 6^e put en weer 12 jaar een gebied dat overhoop ligt is een stap te ver voor het dorp Oostrum. Na het afronden van de huidige winning op Oostrumsche Heide komt er daar weer rust en wordt ingezet op verdere versterking van landschap en natuur.

Terug naar de activiteiten van òzze Harrie op de Blakt. Als Harrie er in slaagt om de bezittingen verder uit te breiden ontstaat er wel een erg groot gebied waar water komt! Groter dan het Parc de Witte Vennen. Lijkt wel een kleine Terraq die daar actief wordt. Wij zijn benieuwd hoe het dorp Oirlo tegen een dergelijke grootschalige zandwinning aan kijkt. Het zal t.z.t. wel verkocht worden als natuurontwikkeling waar het dorp veel profijt van zal hebben. We moeten alleen het bekende kleine motortje hebben volgens een gewezen Venrayse bestuurder 😉. O ja het gebied ligt wel een tijdje overhoop en alle profijt gaat naar Harrie die dan weer kan scoren op Quote 500. In 2021 schijnt zijn vermogen rond de 120 miljoen euro zijn geweest. Lekker verdienden ondermeer als huisaannemer van de Gemeente Venray toch?

Harrie quote 500

Of is het plannetje van Harrie toch wat geraffineerder? Het is hem natuurlijk bekend dat de geplande industrieontwikkeling op de Spurkt in het Loobeekdal gesneuveld is. Er moet toch ergens 32ha industrieterrein komen? Dat zal Harrie als huisaannemer van de gemeente Venray wel eventjes regelen. Dus een mooi waterpartijtje om Oirlo aan boord te krijgen en dan de rest perfect geschikt voor industrieterrein inclusief een mooi trailerpark voor de buitenlandse werknemers die op de Blakt werken of komen werken toch? Mooie kleine percelen voor de plaatselijke ondernemers die vooruit willen. Harrie heeft op de Vennenweg laten zien dat het niet altijd XXL hoeft te zijn. Of toch weer de Spurkt clausule bij te weinig verkoop kleine percelen en omschakeling naar toch maar XXL?

Een welgemeend advies aan de gemeenteraad van Venray. Zorg nu dat je helemaal in het begin geïnformeerd wordt over de plannen. Laat je niet, zoals op de Spurkt, voor bijna voldongen feiten plaatsen. Denk ook eens na over de nadelen van meer industrie en dus meer buitenlandse werknemers. Het laatste is beschamend en een vorm van moderne menshouderij voor de business van de rijken. Hebben we in Venray nog wel industrieterreinen nodig?

The money pit is een Engelse uitdrukking voor bodemloze put. Geld wordt in een bodemloze put geworpen waarbij de kosten voor de maatschappij blijven oplopen. Geld, zeker geld uit gemeenschappelijke bronnen zoals subsidies en bijdragen in overeenkomsten door een gemeente, moeten doelmatig gebruikt worden. Er moet een vorm van rendement komen. Modern is de maatschappelijke kosten baten analyse (MKBA) om dit transparant te maken.

mkba-informatie.nl

Een voorbeeld: in een Peelgemeente wordt een mooi park, het St. Annapark, gebruikt om woningbouw en andere bestemmingen te realiseren. Het park wordt grondig verbouwd en dat levert wat op maar men levert ook in. Bijvoorbeeld de parkbeleving in een stad wordt aangetast voor woningbouw. Natuur, dieren, vogels en insecten leveren in voor mensenbelangen.

De MKBA kan ook gebruikt worden om achteraf eens te bekijken wat nu de winst is, is het maatschappelijke belang gediend? We willen immers leren voor de toekomst lijkt mij.

Voor de ruimtelijke ontwikkeling in het St Annapark is al vast e.e.a. op een rij gezet. Wat is er zoal door de maatschappij en in het bijzonder de Venrayse burger gesponsord in geld. Daarnaast hebben we natuurlijk ook het verlies aan natuurwaarden gesponsord wat niet echt in geld uit te drukken is. Dit is de maatschappelijke kosten kant dus.

Er is op is op het onderwerp St. Anna al eens een keer wat geschreven over de Anterieure overeenkomst en de geheimzinnigheid daaromheen. De gemeenteraad heeft dat document nooit in een besluitvormingsproces voorbij zien komen. B&W heeft dat destijds handig weggehouden van de raad. Wij nodigen u uit om ook dit artikelen nog een keer te lezen.

De uitverkoop van het st Annapark: de Anterieure Overeenkomst

De maatschappelijke kosten op een rij:

• - € 6.000.000,-- aan va Gogh voor onderhoud aan park 2008-2018;
• - € 400.000,-- van gemeente Venray voor publieke toegankelijkheid van park;
• - € 500.000,-- van gemeente voor aansluiting Noordsingel;
• - € 1.151.000,-- kwijtschelding door gemeente kosten grondexploitatie;
• - € 2.000.000,-- kwijtschelding kosten ambtenarenuren over al de jaren;
• - € 3.220.000,-- aan niet binnenkomende bijdragen op grondexploitatieplannen;
• - € 3.500.000,-- bijdrage Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed;
• - € 2.000.000,-- provinciale monumenten subsidie.

Bovenstaande zal uiteraard niet op de cent nauwkeurig zijn. Het is echter voor iedere burger die een beetje kan zoeken op het internet transparant te maken. De maatschappelijke kosten liggen op dit moment op ca. 18 miljoen euro. Uiteraard zullen we in de nabije toekomst wederom additionele subsidiegelden naar St Anna zien vloeien.

Wat krijgen we er in Venray voor terug? In elk geval geen sociale woningbouw maar woningbouw en gerenoveerde monumentale gebouwen voor welgestelde burgers die het zich kunnen veroorloven. Project voor de rijken met rendement voor de rijken gefinancierd door belastingen op de gewone burger?

Wordt het niet eens tijd dat de gemeenteraad de vragen gaan stellen die bij deze case horen? De erfenis St. Annapark is van een afgetreden selectie bestuurders en ambtenaren die nu nog actief zijn op het gemeentehuis. Welke keuzes zijn gemaakt en vooral welke belangen speelden er (ook in de achterkamertjes). Kan Renschdael hier risicoloos ondernemen op kosten van de maatschappij en hebben we te doen met een maatschappelijke money pit?

Naar een nationale denktank voor het landbouw- en natuurbeleid. Het stikstofbeleid en vooral de manier waarop het wordt gepropageerd als uiterst urgent en de enige manier om de natuur te redden, schoon drinkwater te garanderen en te voldoen aan de Europese richtlijnen, heeft kwaad bloed gezet bij de agrariërs, ook die in Venray. De talloze vlaggen die verkeerd om hangen zijn daar een voor sommigen (of misschien wel velen) schokkende uiting van. Wij Venrayers vinden in meerderheid dat de intensieve landbouw in deze regio behoorlijk uit de hand is gelopen en dat de gevolgen in de vorm van stankoverlast, fijnstofvervuiling, watervervuiling , waterschaarste, bodemvervuiling en landschapsvervuiling, in ieders belang, nodig moeten worden aangepakt. Maar tegelijkertijd is het ook duidelijk dat het eenzijdige kabinetsbeleid geen eervolle vermelding verdient. Sterker nog, het gaat waarschijnlijk totaal aan zijn doel voorbij en werkt contraproductief. Deze conclusie wordt getrokken in een tussenrapport van DND (De Nieuwe Denktank), een groep van kritische onderzoekers die zich verenigd hebben om allerlei maatschappelijke vraagstukken diepgaand te analyseren en met suggesties voor oplossingen te komen, simpelweg omdat de overheid dit al jaren nalaat door crisissen eenzijdig met gemodelleerde ideaaloplossingen te benaderen die vervolgens niet bekritiseerd mogen worden op straffe van uitsluiting en beschuldiging van het uiten van desinformatie. Hun tussenrapport heet " Stikstof: van technocratische tunnelvisie naar realistisch rentmeesterschap”.

Wat zijn volgens hen dan zoal de zwakke plekken van het overheidsbeleid t.a.v. stikstof?

• Allereerst wordt er voorbijgegaan aan het feit dat de stikstofuitstoot gedurende de laatste 30 jaar vrijwel is gehalveerd. Hoe kan het dan dat er plotseling een ecologisch rampzalige situatie is ontstaan in de natuur alleen door stikstofuitstoot?
• De meeste andere Europese landen zien het in stand houden van hun Natura2000-gebieden als een probleem waar stikstofuitstoot slechts een van de vele factoren is.
• Het natuurbeleid zal gericht blijven op de vermindering van de gemodelleerde stikstofdepositie (de zogenaamde KDW: Kritische Depositie Waarde) en niet op het in stand houden van de natuur. Het verlies van biodiversiteit is een veel ingewikkelder probleem dat dus ook als zodanig moet worden behandeld.
• Er zijn geen redenen om aan te nemen dat het huidige beleid zal leiden tot florerende natuur, natuur-inclusieve landbouw, kleine, circulaire boerenbedrijven en schoon drinkwater, maar dat was nou juist wel de bedoeling.
• De kleine (biologische) boerderij met koeien in de wei zal ten ondergaan, de gesloten megastal zal overleven, omdat het eerste leidt tot meer gemodelleerde stikstofdepositie dan het tweede. Het gebruik van kunstmest in plaats van dierlijke mest zal toenemen, want het eerste geeft betere uitkomsten in het stikstofmodel.
• De Europese regelgeving stelt geen eisen op het gebied van stikstofdepositie, maar stelt slechts dat de staat van instandhouding van een natuurgebied niet mag verslechteren. De KDW kan hierbij een hulpmiddel zijn, maar dat hoeft niet.
• Als de Nederlandse normen overal zouden gelden, dan zou in meer dan tweederde van alle Europese natuurgebieden deze normen overschreden worden.

Indien het beoogde stikstofbeleid strikt wordt toegepast, dan betekent dat voor de regio Venray en omstreken dat de normen nog steeds worden overtreden zelfs als alle agrarische activiteiten zijn gestopt. Dit komt omdat 35% van de stikstofdepositie afkomstig is van het buitenland (bron: RIVM). De denktank betreurt het feit dat de overheid door zijn communicatiestrategie suggereert dat personen die terechte zorgen uiten m.b.t. het overheidsbeleid kwade bedoelingen hebben en zich keren tegen beleid dat noodzakelijk is voor alles wat goed is voor mens en natuur. Het scheppen door de overheid van een dergelijke, valse tegenstelling is niet bevorderlijk voor de constructieve discussie die nodig is om tot verbetering van het beleid te komen, aldus de denktank. Wat we als regio en als gemeente Venray kunnen leren van De Nieuwe Denktank is dat we vooral zelf creatief moeten nadenken over waar we vanaf willen of wat we willen veranderen. Het lijkt wel duidelijk dat er drastisch maar wel geleidelijk moet worden ingegrepen om de stankoverlast en het mestoverschot, de bio-industrie en de monocultuur zodanig te reduceren dat het evenwicht hersteld wordt tussen voedselproductie, natuur, landschap en watervoorraad (zowel kwalitatief als kwantitatief). Dit zal een afstemming vereisen tussen de diverse lokale partijen, zoals agrariërs, politici, natuurbeheerders en burgers. Hier moeten we bij bedenken dat de Nederlandse natuur onderdeel uitmaakt het cultuurlandschap, door de mens gevormd. Als alle regio's dergelijke stappen nemen onder regie van een landelijke denktank, bijvoorbeeld DND, dan kan een geleidelijke transitie plaatsvinden naar een realistisch ideaal resultaat waarbij de 25 miljard euro op een zinvolle manier kan worden ingezet. Het kabinet moet dus ophouden met het doorgaan op deze eenzijdige en heilloze weg en het is aan de regionale overheden, dus ook B&W van Venray, om hen daarvan te doordringen.

“Het slot de Stalberg bestreek de hele loop van de Maas te Well en was daardoor een gevreesd punt voor de schepen, die in de middeleeuwen een levendig handelsverkeer onderhielden, naar de landzijde was het een geduchte sterkte voor de ridders, die veilig in hun toren huisden. Niet alleen de schepen, die de rivier bevoeren, ook de wagens, die den landweg volgden, werden vaak door de heeren van Stalbergen aangevallen, die zich veilig voelden in hun hechte sterkte.

Van ouder tot ouder heeft men altijd weten te vertellen, dat de Stalberg bewoond werd door edellieden, die zich naar hun bezittingen "van Stalbergen" noemden, maar die hun adel tot oneer, het allesbehalve edele bedrijf van roofridder uitoefenden.

Volgens de sage lieten de roofgierigen enige van hun paarden averechts beslaan, zodat de sporen van de hoefijzers op de lossen grond nooit het juiste spoor aanduiden. Zo kon men denken, dat de heren afwezig waren, terwijl zij juist in hun toren op de loer lagen en omgekeerd, waren zij op rooftocht, dan herleidde men uit de verse sporen van de paardenhoeven, dat zij pas hun versterking waren binnengereden”.

Bovenstaande komt uit het Limburgs sagenboek “Roovers en Vreemd Krijgsvolk”.

Zijn er uit bovenstaande tekst parallellen te trekken naar de huidige tijd? Zijn er moderne roofridders onder ons die op nog veel geraffineerdere wijze te werk gaan dan hun broeders in het verleden? Met het uitkomen van het boek “De vrienden reünie : Limburgse praktijken” van Joep Dohmen en Paul van der Steen is er een eigentijds sagenboek beschikbaar gekomen. Het boek beschrijft de achterkamertjes praktijken van bestuurders in Limburg.

Na de publicatie zijn de roofridder praktijken onverminderd doorgegaan. Bestuurders communiceren openlijk over de manier om sponsorgelden van zand- en grindwinningsfirma’s op de rekening te krijgen van hun favoriete clan.

CDA-sponsoring Knops & Koopmans

Na de gronddeal in Venray is er nu weer een stinkdossier grondverkoop Californië BV in Horst-aan-de-Maas boven water gekomen. In plaats van met zwaarden en schilden hebben deze moderne roofridders echter macht en invloed als hun wapens. Ze zijn corrupte bestuurders die misbruik maken van hun positie om persoonlijk gewin te verkrijgen, ten koste van het volk.

Net als de roofridders uit het verleden gebruiken deze moderne roofridders bedrieglijke methoden om hun doelen te bereiken. Ze stelen publieke middelen, nemen steekpenningen aan en bevoordelen hun vrienden en families. Deze daden van corruptie bedreigen de integriteit van onze samenleving en ondermijnen het vertrouwen in onze overheid.

Het is aan ons als samenleving om ervoor te zorgen dat deze moderne roofridders worden gestopt. We moeten onze stemmen verheffen en eisen dat onze overheden verantwoording afleggen. We moeten transparantie en integriteit eisen en corruptie bestrijden waar we het tegenkomen. Alleen dan kunnen we een eerlijker en rechtvaardiger samenleving bouwen voor alle mensen.

Het is echter belangrijk om je te realiseren dat deze moderne roofridders niet onverslaanbaar zijn. Door op te komen tegen corruptie en door transparantie en verantwoording te eisen, kunnen burgers helpen om corruptie aan te pakken en te voorkomen. Dit kan door middel van betrokkenheid bij politieke processen, het steunen van organisaties die zich inzetten tegen corruptie, en door het rapporteren van vermoedelijke corruptiepraktijken.

In feite is het de plicht van elke burger om op te staan tegen corruptie en de macht van de moderne roofridders te breken. Alleen op deze manier kunnen we een rechtvaardige en eerlijke samenleving creëren voor iedereen.

Onze gouverneur heeft veel nieuwe meldingen gekregen in 2022 op het opnieuw opengestelde meldpunt. Roemer zegde toe persoonlijk naar de klacht te zullen kijken (L1 07/04/2022). "Als mensen nog steeds het gevoel hebben dat hun melding onvoldoende is bekeken, meld je dan opnieuw via het meldpunt van de provincie. Dan komen ze bij mij terecht. Ik zal dan kijken of het terecht is afgehandeld, of dat het onvoldoende is geweest", aldus de commissaris van de Koning.

Hij wil de moderne roofridders onder ons dan ook echt aanpakken!

Er zijn echter tekenen dat de afhandeling wederom niet vlekkeloos en volgens afspraken verloopt. Hopelijk draait het niet weer uit op een gevalletje "See no evil, hear no evil" zoals de meldingen tijdens de vorige ronde. Door onze moderne roofridders niet aan te pakken worden deze bevoordeeld. De bestuurders die op dat vlak niet doorpakken leveren ook gewoon een vriendendienst. Dit zullen dan vermoedelijk de moderne wapenknechten zijn…..

Dus beste Emile, laat zien dat jouw woorden niet hol zijn. Laat op jouw woorden acties volgen. Niet alleen voor zaken in de toekomst maar ook op de afrekening met het verleden.