Displaying items by tag: loonen

Uit een uitgebreid rapport geproduceerd door het onderzoeksinstituut Follow the Money (FTM) blijkt dat het Europese subsidiebeleid ongelijkheid onder boeren vergroot. Dit komt omdat sinds de jaren 90 het subsidiebedrag afhankelijk is van het aantal hectares dat een boerenbedrijf bezit en bewerkt. Het effect is een perverse prikkel om zo veel mogelijk grond te bezitten. Als dat niet lukt , rest nog de noodzaak om door intensivering (lees: verhoging van het aantal dieren) het financiële hoofd boven water te houden. De Rabobank heeft jarenlang geprofiteerd van deze drang tot investeren in schaalvergroting. In het betreffende rapport van FTM staat een link naar de lijst van agrarische bedrijven per regio. Binnen de gemeente Venray gaat de meeste subsidie naar de grote melkveehouderijen. Gezien de recente verdubbelen van de melkprijs zullen we daar zeker blije gezichten zien. Wat vooral duidelijk wordt is dat zonder de gigantische subsidies bepaalde sectoren van de Nederlandse landbouw er heel wat minder rooskleurig bij zouden staan.

FTM heeft data 2014 - 2022 ter beschikking gesteld waarmee regionaal de toppers in subsidievangers kunnen worden geïdentificeerd. Venray Transparant heeft dit eens voor de gemeente Venray uitgezocht.

Wilt u het volledige artikel lezen dan nodigen wij u uit om navolgende webadres te bezoeken.

Landbouwmiljonairs en minimumlonen: Europees subsidiebeleid vergroot ongelijkheid onder boeren - Follow the Money - Platform voor onderzoeksjournalistiek (ftm.nl)

De hoofdbevindingen luiden:

• Landbouwmiljonairs en minimumlonen: Europees subsidiebeleid vergroot ongelijkheid onder boeren;
• De grootste subsidiepotten stellen nauwelijks voorwaarden;
• De ene boer is miljonair, de andere zit onder het minimumloon;
• Honderden miljoenen om de grutto te beschermen – zonder succes;
• Geen boeren onder de grootste ontvangers, wel boerencoöperaties;
• Landbouwsubsidie naar Quote 500;
• Miljarden voor boeren met koeien;

Onze top 5 uit Venray is in onderstaande grafiekje weergegeven.

Dus we hebben de subsidietoppers in de gemeente Venray transparant gemaakt. Gezien de stikstofcrisis moeten we concluderen dat we de uit de hand gelopen situatie ook nog met z’n alle hebben gefinancierd middels subsidies. Leve Europa! Wellicht dat de stikstof crisis ook op een natuurlijke weg gekeerd kan worden. Simpelweg door de subsidiekraan dicht te draaien. De markt zal dan zijn werk doen en de met subsidie overeind gehouden sector zal als vanzelf krimpen.

Wil je zelf nog eens puzzelen download de lijst van Venray via onderstaande link.

GLB landbouwsubsidies 2014 - 2021 - Aleph (ftm.nl)

Oud-wethouder Jan Loonen heeft bij de rechtbank geen gehoor gevonden voor zijn eis tot rectificatie van het boek De Vriendenreünie-Limburgse Praktijken, geschreven door NRC-journalisten Joep Dohmen en Paul van der Steen. 

In het boek wordt geschreven dat Loonen zich schuldig maakte aan belangenverstrengeling bij de aankoop van grond in Venray. Daar was hij als wethouder verantwoordelijk voor grondzaken. De rechter oordeelde dat belangenverstrengeling "feitelijk een gegeven" was door Loonens dubbele rol als wethouder en binnenslepen van familiebelangen. Hoewel er geen bewijs is dat hij zichzelf financieel heeft bevoordeeld bij deze rechtsgang, blijft het feit dat zijn handelen de gemeenschap heeft opgezadeld met aanzienlijke maatschappelijke kosten.

Eind 2022 heeft Loonen een poging gedaan om de Raad voor de Journalistiek voor zijn kar te spannen. Loonen diende een klacht in bij de Raad voor de Journalistiek over zijn weergave in het boek De Vriendenreünie - Limburgse Praktijken. Volgens Loonen bevat het boek dezelfde onjuistheden die eerder ook in NRC-publicaties zijn verschenen.

Deze publicaties hadden betrekking op een gronddeal in het Loobeekdal in Venray, wat uiteindelijk leidde tot Loonens aftreden als wethouder in 2021. Loonen stelt dat hij destijds geen reactie gaf op de NRC-artikelen vanwege een afspraak met de gemeenteraad om de kwestie stil te houden. Na publicatie van het boek besloot hij een klacht in te dienen bij de Raad voor de Journalistiek.

Loonen verwijst daarbij naar het onderzoek van bureau Berenschot, dat volgens hem aantoonde dat hij geen blaam treft en dat er slechts in drie gevallen sprake was van "enige schijn van belangenverstrengeling”. Hij beklaagde zich erover dat het boek toch opnieuw ongefundeerd stelt dat hij zich schuldig zou hebben gemaakt aan belangenverstrengeling bij de gronddeal met Waterschap Limburg.

De Raad voor de Journalistiek heeft de klacht destijds niet in behandeling genomen. Loonen zag dat als een zwaktebod en een impliciete schuldbekentenis. Hij zou juridische stappen gaan ondernemen om zijn gelijk te halen. Hoe dat is afgelopen is nu duidelijk.

Loonen is in juni 2021 door de gemeenteraad weggestuurd op basis van “niet integer handelen”. Loonen sprak bij de betreffende gemeenteraadvergadering over „een nieuwe golf van politieke zuiveringen in Limburg”, verwijzend naar het destijds recente vertrek van het provinciebestuur. “Er wordt gestraft om het straffen, zonder dat argumenten nog enige waarde hebben. Dit is een vooraf geplande politieke afrekening: Jan Loonen moet verdwijnen. "Het is een politieke executie”, aldus Loonen.

Venray-Transparant kreeg daarbij ook nog een veeg mee van de wethouder. Hij was het duidelijk niet gewend dat een ongrijpbare kracht buiten de politieke arena de opinie beïnvloede. De Venrayse gemeenteraad lag destijds te pitten en had niet door wat voor een spel dat er in het Loobeekdal werd gespeeld. Klokkenluiders die vanuit de burgerij op de trom sloegen was iets nieuws. De politieke vingers van de wethouder en het apparatsjiks van het CDA konden daar geen grip krijgen. 

Zijn CDA partijgenoot Anne Thielen, die vier jaar wethouder was, besloot ook haar functie neer te leggen. Ze wilde niet langer deel uitmaken van een onveilige politieke omgeving waarin het onduidelijk is wie het volgende slachtoffer zal zijn. Dat haar lichtende voorbeeld, Loonen, het veld moest ruimen was voor haar een schok. De feiten waarop de rechter onlangs vaststelde dat Loonen zijn belangen met andere partijen had verstrengeld, waren ook toen al duidelijk zichtbaar. Maar ja, al zo lang in het centrum van de gemeentelijke macht, de macht binnen het waterschap en de provincie maakt arrogant en blind. CDA bestuurders zagen de constructies van belangenverstrengelingen niet meer al stonden ze er met de neus bovenop. Wat moeten wij als belasting betalende burgers met deze zooi? Twee wethouders op wachtgeld en op kosten voor de gemeenschap in Venray! Twee “Rein Dupontjes’ uit de koker van het CDA zullen we maar zeggen. Naar andere wijzen nadat er twee eigen wethouders op wachtgeld kwamen. Toppunt van arrogantie!

In mei 2022 heeft de weggestuurde wethouder via een artikel in de Limburger aangegeven eerherstel van Venrayse gemeenteraad te willen. Zijn CDA vriend Ger Driessen zou de Venrayse wethouder niet hebben bevoordeeld.

Onder dreiging van een rechtszaak van Ger Driessen trok het waterschap de keutel van bureau Hoffmann in. Dit kwam de commissie Integriteit van het waterschap schijnbaar goed uit en die had een mooie reden om een zwaai te maken. Dit past bij de continue vertragings- en doofpot strategieën rondom het Loobeekdal dossier. Ook bij het waterschap is het CDA onder de dekmantel Waterbelang dominant in de bestuurskamer.

Nu de uitspraak van de rechter voor ligt, “belangenverstrengeling bij gronddeal Venray is een feitelijk een gegeven”, staat als een paal boven water dat ook Ger Driessen zich ook in een omgeving van belangenverstrengeling heeft begeven.

Belangenverstrengeling waarbij privébelangen samengaan met politieke verantwoordelijkheden is zeker een vorm van niet-integer handelen. In de politiek worden van bestuurders en volksvertegenwoordigers hoge normen van integriteit verwacht, omdat zij beslissingen nemen die het publieke belang dienen. Wanneer een bestuurder privébelangen heeft die in conflict kunnen komen met zijn of haar publieke functie, ontstaat er een risico dat beslissingen niet meer uitsluitend worden genomen in het belang van de gemeenschap, maar ook om persoonlijke voordelen te behalen.

Deze vermenging van privé- en publieke belangen ondermijnt de objectiviteit en onafhankelijkheid die essentieel zijn voor een eerlijk en transparant bestuur. Het kan leiden tot situaties waarin politieke beslissingen worden beïnvloed door persoonlijke motieven, wat de integriteit van het bestuur beschadigt en het vertrouwen van de burger in de politiek ernstig schaadt. In dat opzicht is belangenverstrengeling niet alleen een ethische tekortkoming, maar ook een duidelijke vorm van niet-integer handelen.

Loonen heeft altijd volgehouden dat hij niets verkeerds heeft gedaan en dat zijn ontslag onterecht was. Hij is volgens hemzelf zonder blinddoek voor het executiepeloton gaan staan. Hij voelt zich "diep beschadigd" en verlangde dat de gemeenteraad erkent dat ook hij geen schuld treft. "Nu hebben ze de kans om hun woorden over transparantie en een nieuwe bestuurscultuur in de praktijk 

te brengen," aldus Loonen in een artikel van de Limburger in juli 2021. Als de gemeenteraad niet reageert, dreigde hij verdere stappen te ondernemen.

Het heeft voor de ex-wethouder wat anders uitgepakt blijkt. Hij is dan wel zonder blinddoek voor het vuurpeloton gaan staan maar een plank voor zijn kop heeft schijnbaar toch verhinderd om te herkennen waar het om ging.

De zaak benadrukt de schadelijke gevolgen van politieke corruptie en hoe de burger de rekening betaalt voor de dubieuze praktijken van bestuurders. Loonens pogingen om zijn naam te zuiveren via een rechtszaak, werden afgewezen, wat een overwinning betekent voor de vrijheid van pers en de noodzaak om machthebbers kritisch te blijven volgen.

Naschrift: Venray-Transparant heeft zeer veel aandacht gegeven aan de het dossier Loobeekdal. De scheve schaats rol van de ex-wethouder is nu (deels) duidelijk. De onderste steen in het stinkdossier Loobeekdal is nog steeds niet boven. Er is schade aan het Loobeekdal en aan particuliere eigendommen als gevolg van illegale activiteiten binnen het project herinrichting Loobeekdal. We blijven graven…. 

Deze week zijn de kandidaten voor de ondernemersprijzen 2025 bekend gemaakt. Dit jaar is er geen specifiek thema vastgesteld. De focus ligt, volgens een bericht in de Peel en Maas, op ondernemerschap in de breedste zin van het woord.  Er zal door de jury met extra aandacht worden gekeken naar onderscheidend vermogen, innovatie, leiderschap en een sterke betrokkenheid (men gebruikt zelf de term engagement) met de doelgroep.

De komende maanden zal de jury de kandidaten bezoeken

Jammer voor Driessen Architectuur, Kim & Co interieurs en het Bandenpension, de winnaar staat al vast, namelijk de broers Willem en Johan Loonen van MTS Loonen.

De jury zal bij het bezoek aan deze onderneming op de grens van Merselo en Venray geïmponeerd zijn door het strakke meer dan groene grasland en de biovergisters die het meer dan open landschap aldaar sieren.

Deze ondernemers hebben de laatste jaren ondernemerschap en onderscheidend vermogen getoond door zonder vergunningen of de benodigde meldingen bouwwerken te plaatsen, bosjes te rooien en een illegaal drainagenetwerk aan te leggen. Hierbij werd onder ander het verplicht herplanten van bomen vergeten. De jury zal ongetwijfeld onder de indruk zijn van de egalisatiewerkzaamheden die door deze ondernemers zijn uitgevoerd. Het gaat om afgravingen van tientallen percelen in het Loobeekdal in Merselo. Dit met de bedoeling om land te egaliseren en er peil gestuurde drainage aan te leggen voor de grasproductie. De afgravingen hebben echter grote gevolgen: woningen van omwonenden verzakken, waardoor miljoenen euro’s aan schade ontstaat. Dit laatste zal ongetwijfeld niet tot puntenaftrek leiden, deze omwonenden horen immers niet tot de doelgroep veehouderij. Bovendien zijn volgens de familie Loonen de overheden schuld aan alles. Zij dwingen namelijk de agrariërs illegale ontgrondingen door te voeren. Door telkens te wijzen naar anderen zal de jury toch enkele minnetjes moeten noteren. Echt leiderschap onderscheidt zich door zelf de verantwoordelijkheid te nemen. Pluspunt voor de ondernemers daarbij is dat de gemeente Venray er alles aan doet om de illegale activiteiten te legaliseren. Dat met alles onherstelbare schade is aangericht zal wel onder de categorie onderscheidend vermogen worden gerangschikt.

Op 9 januari 2025 zal de Venrayse schouwburg gevuld zijn met (oud) wethouders, (oud) provinciebestuurders en (oud) bestuurders van het Waterschap. Ongetwijfeld zullen ze van tevoren, misschien aan een keukentafel, afspraken hebben gemaakt hoe ze ervoor kunnen zorgen dat de publieksprijs ook bij deze geëngageerde (betrokken) ondernemers terechtkomt.

U kunt nu al op de facebookpagina van de 'Venrayse Ondernemers Prijzen' uw enthousiasme laten blijken door het ondersteunen van deze prachtige ondernemers uit het Venrayse Loobeekdal. 

Op donderdag 19 juni a.s. laten deze Venrayse broers vol trots hun duurzame, technologisch vooruitstrevende bedrijfsvoering aan media en vak-journalisten zien. Een persbericht hiervan stond met volle glorie in het Merselose dorpsblad “Os Krentje”. De Nationale grasdag (ja u leest het goed, dit bestaat!)

De media is welkom op een persmoment in hun kennisschuur op de Boterpot.

Wij hebben het draaiboek van deze bijeenkomst al kunnen bemachtigen en geven hierbij u al een voorproefje.

1. Opening persmoment.

De dagvoorzitter, ome Jan Loonen heet iedereen welkom. Met name de journalisten uit de agrarische sector.  De voorzitter verwijst hierbij nog naar een door hem geschreven opiniestuk dat afgelopen week in de Limburger te lezen was. Met gespeelde woede vertelt hij over het onrecht dat de veehouderij wordt aangedaan. Milieu-hogepriesters, overheden met bestuurlijk onvermogen en havermelk geschoolde betweters krijgen hierbij de schuld van een dreigende hongersnood. Ach en het milieu wordt volgens Jan echt niet beter van alle opkoopregelingen. 

Een speciaal welkom aan de oud-burgemeester van Venray, de heer Winants. Hij is met een schoolklas vanuit het zuiden afgereisd naar het Loobeekdal. Zonder zich verdiept te hebben in de inhoud spreekt hij van tevoren al van een geslaagde dag met veel innovaties. In de pauze worden zijn leerlingen getrakteerd op een glaasje sloopmelk.

Vragen stellen mag na afloop, dit zolang ze maar niet kritisch zijn.

2. Presentatie bedrijf.

Uit de speakers klinkt een bekende melodie, en wel “Blieve Loope” van Rowhen Heze. Hé hebben we dit al niet gehoord bij de uitreiking van de afgelopen Venrayse Ondernemersprijzen?  De gebroeders Loonen willen altijd vooruit. Ofwel: “Blieve Loepe, blijven lopen.” De voorzitter maakt en passant melding dat de uitslag van deze avond is veranderd. Niet Driessen Architectuur maar de Gebroeders Loonen hebben deze wedstrijd gewonnen. Dit stond trouwens al vermeld in de uitnodiging voor deze dag: “Hun vooruitstrevende aanpak werd in 2025 beloond met de prestigieuze Venrayse ondernemersprijs.” Dat de keuzecommissie van deze avond van tevoren niet op de hoogte was van alle kritiek op het acteren van dit bedrijf, wordt maar even niet genoemd.

De gebroeders Loonen zijn met hun 500 melk- en kalfkoeien een voorbeeldbedrijf in de sector. Vol trots kan men straks een kijkje nemen bij deze runderen. Grote kans dat deze dieren in de stal zijn aan te treffen. Nederlandse melkkoeien brengen gemiddeld meer dan vijfentachtig procent van hun leven binnen door. Een kwart van de dieren komt zelfs helemaal nooit buiten. Ze zijn zo doorgefokt dat ze heel veel melk moeten leveren. De nieuwsgierige bezoekers mogen ook de sensoren en camera’s zien waarmee deze koeienvrienden data verzamelen die inzicht geven in de gezondheid en vitaliteit van de individuele koeien. Nog meer melk dus. Niet goed genoeg betekent vaak een enkele rit richting slachthuis. Vast en zeker een onderdeel van de ecologische verantwoordelijkheid waarin in het persbericht naar verwezen wordt.

Ook het peilgestuurde drainaigesysteem moet bewonderd worden. Trots is men op de legalisatie hiervan. “Blijven lopen betekent ook niet wachten op vergunningen”.

De zwaar gesubsidieerde mestvergister is in volle productie. “Met het opgewekte gas kan heel Merselo verwarmd worden en bovendien vinden wij het fijn om iets terug te doen voor de omgeving”. Alhoewel onbekend is wat dit terugdoen inhoudt, laat dit volgens de voorzitter zien dat de gebroeders ernst maken met het samenspel van landbouw en natuur. Als agrarisch adviseur, Wethouder van Venray en grondbezitter heeft hij hierin altijd een ondersteunende rol in vervuld. De krant stond er vol van.

3. Speurtocht

Het wordt tijd om de benen te strekken, blieve loepe"" dus. De bezoekers worden uitgenodigd om deel te nemen aan een speurtocht. In de uitnodiging staat immers niet voor niets dat de gebroeders actief zijn in het behoud en verbetering van het stroomgebied van de Loobeek. In groepjes moet men zoeken naar de 34 mistoestanden in het Loobeekdal. Extra moeilijkheid hierbij is dat men ook moet vermelden wie wie hiervan de schuld geeft. 

Terwijl iedereen enthousiast de kennisschuur verlaat oefent de dagvoorzitter nog een van zijn toekomstige toespraken. Horen we nu echt dat hij zijn politieke comeback aankondigt?  Verder menen we nog net iets te horen over niet gekregen eerherstel en de BBB. Dit laatste ging vast over de val van het kabinet, wat zou het anders moeten zijn?

Het is weer voorbij. Op het veelbesproken melkveebedrijf van de familie Loonen heeft de jaarlijkse Nationale Grasdag plaatsgevonden. Een dag vol presentaties, demonstraties en hoogdravende praat over de toekomst van gras, kringlooplandbouw en duurzaam waterbeheer. Er wordt op een industriële manier melk geproduceerd. Voor wie het van een afstandje bekijkt, lijkt het een toonbeeld van vooruitgang. Maar wie iets verder kijkt dan het glanzende programmaboekje, ziet een andere realiteit – een van diepe scheuren, letterlijk en figuurlijk.

Ik ben geen directe buur van het bedrijf maar deze kwestie houdt mij bezig. En als betrokken dorpsgenoot – als burger met gezond verstand én gevoel voor rechtvaardigheid – kunnen we simpelweg niet zwijgen. Want terwijl beleidsmakers en agrarische kopstukken elkaar de hand schudden op het erf van Loonen, zakken de huizen van omwonenden verder weg in de modder van bestuurlijke onverschilligheid.

De Loobeekdal-affaire

Wat men op Grasdag liever niet benoemt, is het schandaal dat in de regio inmiddels bekendstaat als de Loobeekdal-affaire. Ome Jan (voormalig wethouder Grondzaken Venray) is al jarenlang bezig geweest om zoveel mogelijk familievoordeel te behalen uit het Waterschapsproject Herinrichting Loobeekdal. Hier hebben we als burgers lekker aan mee kunnen betalen via de waterschapsbelasting.

Er zou eens op een rijtje gezet moeten worden hoeveel geld en voordelen er naar deze familie zijn gestroomd in het Loobeekdal. Berucht is de zogenaamde “Sinterklaaslijst” met 32 eisen van de familie Loonen aan het waterschap.

Agrarische propaganda

Er wordt geschermd met een sterke focus op dierenwelzijn, technologie, energie-efficiëntie en ecologische verantwoordelijkheid. Dat laatste is een kreet uit de propagandafolder. Het bedrijf ligt in een beekdal. Het broedseizoen van vogels loopt van 15 maart tot 15 juli. Juist in deze periode – zeker in een beekdal – is het belangrijk extra voorzichtig te zijn in de natuur, omdat veel dieren dan jongen hebben en nestelen. Loonen vraagt een evenementenvergunning aan voor 12 en 13 juni, en de gemeente Venray is weer zeer dienstbaar. Onbegrijpelijk, maar helaas herkenbaar gedrag van deze gemeente!

In de directe omgeving van het bedrijf is 40.000 m² aan bos gekapt en vervangen door grasfalt. Vele bomen zijn gesneuveld in het gebied. Van schaduwwerking op het heilige raaigras moeten de Loonens niet hebben.

Illegale activiteiten

De sloot Endepoel is illegaal gedempt. Er is sprake geweest van een massieve illegale ontgronding waarin de zo verafgode drainage is aangelegd. Nabij enkele huizen van buurtbewoners is tussen de 60 en 140 cm bodem afgegraven. De nieuwe drainage is daar nog dieper ingelegd. Aanwezige turflagen en schijnwaterspiegels zijn doorbroken, met huizenverzakkingen als gevolg.

Wilt u zelf eens ervaren wat dat betekent deze bodemverzakkingen? Binnenkort is het kermis in ons dorp. Neem de auto en rij vanaf de Beekweg via Kleindorp naar Merselo. Je mag daar 80 km/u, dus laat hem even gaan. Je zult merken dat het een ruwe ervaring is door de hobbelige weg. De eerste kermisattractie heb je dan al gehad – gratis en voor niets. Stel je dit nu voor onder de huizen van de gedupeerde bewoners, en je krijgt een idee van wat er aan de hand is.

De systematische manipulatie van het grondwaterpeil – middels peilgestuurde drainage, onder andere om de landbouwgronden van de familie Loonen optimaal te kunnen benutten – blijkt rampzalige gevolgen te hebben voor de omliggende woningen: verzakkingen, scheuren, instabiele funderingen. Er is geen vergunningaanvraag geweest voor de ontgrondingen. De omwonenden is daarmee de kans ontnomen om inspraak te hebben, vragen te stellen en hun belangen veilig te stellen. Er zijn daardoor geen nulmetingen vastgelegd van de gemeentelijke wegen, huizen en opstallen in de buurt van deze ontgrondingen. Dit getuigt van amateurisme bij overheden zoals het waterschap en de gemeente. Ook bij de grondverzetbedrijven die niet om de vergunning vragen maar gewoon beginnen, is het niet in orde. Slachtoffers die met de schade zitten, moeten maar zelf aantonen waardoor die is ontstaan – met hoge kosten voor juridische bijstand en noodzakelijke specialistische expertise als gevolg. In één woord: schandalig.

Het heilige grasfalt

En toch ging het grasfeest gewoon door. Er was een sprekerspodium, er waren veldexcursies en grasdemo’s, en er werd gepraat over “klimaatadaptatie” en “toekomstbestendig landgebruik”. Je zou bijna vergeten dat slechts een paar honderd meter verderop mensen zich afvragen of hun huis de volgende winter nog overeind blijft staan.

Boerenvernuft of bestuurlijke blindheid?

Ik snap het best: boeren moeten innoveren. Klimaatverandering vraagt om andere methoden, waterbeheer wordt steeds crucialer, en de druk op de agrarische sector is enorm. Maar waarom moeten die innovaties altijd ten koste gaan van de leefbaarheid van anderen? Waarom lijkt de stem van getroffen bewoners structureel te worden genegeerd, geminimaliseerd of weggemoffeld onder een barrage van vertragingen, rechtsgangen en bagatelliseringen door overheden?

We horen geregeld hoe deze mensen – mensen zoals jij en ik – moeten opboksen tegen gesloten deuren, traag draaiende overheidsmolens en rapporten waarin hun zorgen worden gerelativeerd. Het contrast met de openheid en gastvrijheid waarmee Grasdag gepresenteerd wordt, is schrijnend.

Het is bijna ongemakkelijk om te zien hoe de genodigden van Grasdag over het terrein wandelen: koffie in de ene hand, dronebeelden van perfect gemaaide percelen in de andere. Er is bewondering voor bodemcijfers, grasopbrengst en droogteresistentie, terwijl er geen oog lijkt te zijn voor de menselijke schade eromheen.

De vraag dringt zich op: wie viert hier eigenlijk de vooruitgang? En tegen welke prijs?

Verbinding? Of vergeten?

Grasdag profileert zich als een dag van “kennisdeling en verbinding.” Maar als betrokken toeschouwer zie ik vooral hoe een gemeenschap is verdeeld: tussen de winnaars op de boerderij en de verliezers een paar huizen verderop. Tussen de jubelende folders en de stille wanhoop in de straten naast het bedrijf.

Het minste wat we kunnen doen, is die stilte doorbreken.

Dus aan de bezoekers van Grasdag zeg ik: geniet van de kennis, de machines en het gras. Maar vergeet alsjeblieft niet dat echte duurzaamheid niet alleen over bodemstructuur gaat, maar ook over menselijke maat. Echte vooruitgang laat geen mensen achter in gescheurde huizen.

En misschien – heel misschien – verdient het Loobeekdal eens een andere dag: geen Grasdag, maar een Dag van Rekenschap.

Onlangs was er in ons plaatselijke blad te lezen dat de illegale activiteiten van Vebra in de Vredepeel te legaliseren zijn. Vebra had illegaal gebouwd. Bouwen buiten het bouwblok en de activiteit in de melkfabriek hoorde niet tot de toegestane activiteiten binnen de bestemmingsregels. Duidelijk verhaal zou je zeggen en de gemeente Venray had in 2021 geroepen “tot hier en niet verder”.

Een bemoedigend signaal voor de burger. Eindelijk laat de gemeente eens haar tanden zien. Er werd een halt toegeroepen aan de brutaliteit van een aantal ondernemers binnen de gemeente Venray. Gewoon doen en daarna legaliseren was heel gewoon in het verleden binnen Venray. Op de gemeente had immers het CDA het al 10-tallen jaren voor het zeggen. CDA had geen problemen met de agrarische praktijken en het in tientallen jaren gedicteerde CDA beleid had een ambtenarenkorps gecreëerd die dat ook normaal was gaan vinden. Legaliseren kon je in Venray leren!

Bovenstaande maakt wederom duidelijk wie het binnen Venray voor het zeggen heeft. Niet de gemeente maar de vermogende ondernemers.

Een aantal voorbeelden:

Op een natuurbegraafplaats staan al jaren illegale bebouwingen en dit is bekend bij de gemeente Venray. Die doet niets (of is er toch weer een plan om te legaliseren?);

Een natuurelement in het Loobeekdal nabij de Brabander wordt door een boer aan de grond afgemaaid. Dit had strafrechtelijk aangepakt kunnen worden. De gemeente Venray kijkt of de begroeiing weer vanzelf op komt. Foei boer niet meer doen!, was het spannendste wat Venray er van kon maken.

De zelfde boer zet de zaagmachine in een bos aan de Endepoel om te dunnen, maar de provincie noemt dit geen dunnen meer maar vellen. Foei boer, we gaan het echt 2 jaar aankijken of het bos nog wat wordt en zo niet moet je wat boompje herplanten!

Een grote ontgronding tussen de Merseloseweg en de Beekweg wordt in eerste instantie met straffe hand aangepakt door de gemeente Venray. Door een juridisch gevecht loopt daar weer de lucht uit. Weer een stukje Loobeekdal hydrologisch qua bodemstructuur verwoest.

Een sloot illegaal gegraven in het Venrays Broek moet nog vergund worden. Venray werkt daar vrolijk aan mee.

Een laatste voorbeeld is de grootschalige ontgronding die rondom de voormalige stort in het Venrays broek heeft plaats gevonden. De provincie krabt zich op dit moment achter de oren wat daar is gebeurd. Waterschap en gemeente Venray mogen hier uitleg over geven. Ontgronden mag alleen als er maatschappelijk belang mee wordt gediend. Wederom een actie van een boer die onder de schaduw van een maatschappelijk project, herinrichting Loobeekdal, zijn eigen invulling gaf aan de uitvoering, kennelijk met toestemming van het Waterschap. Zoals al door een raadslid is gezegd dit heeft niets meer met een beekdal te maken maar meer met een biljartlaken polder. Dit laatste geval veroorzaakt ook nog schade aan de woningen van burgers. Er zijn tienduizenden kuubs grond verplaatst. De voor een beekdal zo belangrijke bodemstructuur is kapot getrokken en de oude normaal natte turflaagjes in de bodem vallen droog, oxideren en verdwijnen. Huizen die er al 100 jaar staan beginnen plots scheuren te vertonen. Schandalig!

De praktijken van eerst doen en daarna legaliseren slaan het fundament weg onder het vertrouwen van de burger. Die pikt naadloos op hoe het werkt binnen Venray. Dit heeft ook consequenties. Als de afdeling handhaving van de gemeente Venray aanklopt dat de tuinafscheiding 20 centimeter te hoog is kan die “opzouten”. Een bijgebouwtje nodig voor de scootmobiel van opa, die door de zorgcrisis maar weer in huis is genomen, kan worden afgebroken. Nee opzouten! Wat lampen om een paardenloop bak waardoor de vleermuisjes de weg kwijtraken in de nacht mag niet? Opzouten gemeente Venray. Een boom die in de weg staat op de oprit van een huis mocht niet om? Opzouten gemeente Venray.

Dus beste burgers van Venray, als handhaving bij je op bezoek komt voor een futiliteit laat ze opzouten met de mededeling dat eerst de lopende gevallen maar eens opgelost moeten worden. Het selectief handhaven is oorzaak van het ontstaan van het beeld van een onbetrouwbare en onprofessionele gemeentelijke organisatie.

Conclusie is dan ook dat het grote geld de eigenaar is van de regels binnen onze samenleving. Binnen de gemeentelijk en provinciale organisatie wordt dan ook voornamelijk de zakelijke sector bediend. De gewone burger is een asset voor in de fabriek en afromen van belasting centen. Alles ten dienste van de business case van de ondernemers.

Als u regelmatig op de website van Venray-Transparant kijkt bent u op de hoogte van de het stinkdossier Project Herinrichting Loobeekdal. Het ziet er naar uit dat na jaren druk door burgers dit baggerschip, dat koerst door de beerput Loobeekdal, zijn eindbestemming bereikt. De betrokken partijen zoals het waterschap, de ex-wethouder Loonen en zijn familie hebben toch wat steken laten vallen.

Doordat een aantal burgers slachtoffer zijn geworden en inmiddels forse schade aan hun huizen hebben is er een balletje gaan rollen. Een handhavingsverzoek op illegale grootschalige ontgrondingen heeft een schat aan informatie opgeleverd. Deze informatie zal Venray-Transparant met u delen en daar waar nodig van commentaar voorzien.

We beginnen bij “het handhavingsverzoek” van twee families in het Loobeekdal.

(ps. meneer Roemer, kijkt u de komende weken even mee?)

Zoals u in deel 1 hebt kunt lezen verzoekt de indiener van het handhavingsverzoek:

• De percelen die zonder omgevingsvergunning en ontgrondingsvergunning zijn ontgrond moeten weer naar de oorspronkelijke staat (de beekdalglooiing met weer hersteld worden);
• De grondwaterstanden moeten weer worden hersteld naar de oorspronkelijke waarden.

Deze twee herstelmaatregelen zouden er toe moeten leiden dat de grondzettingen en schadevorming aan de huizen gestopt zouden worden. Een heel redelijke oorzaak en gevolg redenering volgens Venray-Transparant.

Het handhavingsverzoek heeft klip en klaar aan het licht gebracht dat er géén ontgrondingvergunning is afgegeven voor de ontgrondingen. Een deugdelijk vergunningentraject had de eigenaren van de schadewoningen in staat gesteld een zienswijze in te dienen en hun zorgen vooraf kenbaar te maken. In Nederland is het gebruikelijk dat er deugdelijke omgevingsdialogen worden gevoerd  voordat er een ingreep wordt vergund. Dit om alle belangen te wegen rondom vergunningplichtige activiteiten. Deze gang van zaken onderscheid een goed functionerende samenleving van een bananenrepubliek.

In het besluit van GS staat dat de ontgrondingswet is overtreden. Door 5 partijen. Deze partijen hebben een last onder dwangsom opgelegd gekregen. Er wordt dus handhavend opgetreden.

Echter het deel om het beekdal met grondwaterhuishouding te herstellen wordt afgewezen. Het is volgens GS ook erg moeilijk om een veroorzaker aan te wijzen omdat het er 5 zijn. Dus samengevat laat GS hier weten dat de burgers met schade aan huizen het maar moeten uitzoeken. GS gaat hier niets in betekenen. Dit gaat toch weer een beetje naar de genoemde bananenrepubliek waar Limburg steeds meer kenmerken van heeft. Net als in de beschamende toeslagaffaire waar burgers gewoon zijn kapot gedraaid in overheidsprocedures kunnen deze burger het weer uitzoeken. Er wordt gemeld als de verzoeker tot handhaving het niet eens is met het besluit er een bezwaarschrift kan worden ingediend. Hierop is de Algemene wet bestuursrecht van toepassing. De burger mag weer gaan procederen als ze wat wil….. De overheid hoopt dat ze moedeloos afhaken. We hebben inmiddels vernomen dat er bezwaar wordt gemaakt.

In de vorige artikelen “Stinkdossier Loobeekdal” hebt u kunnen lezen over het handhavingsverzoek op de illegale ontgrondingen en het definitieve besluit van Gedeputeerde Staten (GS) van Limburg.

De gedupeerde burgers, met schade aan huizen als gevolg van de ontgrondingen, hadden GS verzocht om te handhaven op onderstaande twee punten:

1. Er dient door de Provincie Limburg een aanwijzing gegeven te worden aan de perceeleigenaren om alle percelen weer terug te brengen naar de oorspronkelijke terreinhoogte(n) van 1-6-2018.
2. Er dient door de Provincie Limburg een aanwijzing gegeven te worden aan de perceeleigenaren, waarbij er door de perceeleigenaren aanvullende maatregelen genomen dienen te worden om de grondwaterstanden op het perceel aan de Endepoel weer terug te brengen op het oorspronkelijke niveau van 2018.

Het besluit van GS is een slap aftreksel geworden, gezien vanuit het verzoek dat de gedupeerde burgers voor ogen hadden. GS is niet verder gekomen dan het opleggen van een last onder dwangsom. Deze last onder dwangsom moet voorkomen dat de daders wederom illegaal gaan ontgronden. De burgers moeten het verder maar uitzoeken via andere wegen, is de stelling van GS. Met de belangen van de burgers heeft GS niet veel op, zo te zien. GS verschuilt zich achter de kwestie met formaliteiten.

Uiteraard wordt er nu bezwaar gemaakt tegen het besluit van GS. GS kan zich niet onder handhaving uitwerken.

De familie Loonen is van mening dat het allemaal aan anderen ligt. Er wordt zelfs gemeld dat bepaalde ambtenaren corrupt zijn! "Er is sprake van zware integriteitsschendingen bij bestuurders en ambtenaren van de diverse (semi-)overheden".

Zou het niet zo kunnen zijn dat de bedrijven in Venray misbruik maken van de incompetentie van het gemeentelijke apparaat? Door de agrarische adviesbureaus wordt aan de voorzijde van een project al bepaald dat het achteraf zeker moet worden gelegaliseerd. Bij illegale bouwsels is B&W verplicht te onderzoeken of de kwestie te legaliseren is! B&W Venray krijgt dan slappe knieën, kiest de makkelijke weg, en gaat altijd tot legalisatie over als het kan. “Pffff onze jurist zegt gelukkig dat het te legaliseren is…”

Verder in dit artikel de volledige zienswijze van de familie Loonen, inclusief het verslag van het gesprek met de Provincie d.d. 27 juli 2023. Interessante kost, omdat de familie Loonen zich in een slachtofferrol manoeuvreert. Houd hierbij in gedachte dat de ex-wethouder, de strateeg van de familie, exact weet wanneer er welke vergunningen noodzakelijk zijn. Over integer handelen gesproken.