Toon items op tag: oostrum

Het is inmiddels bekend dat het “powerplay-plannetje” flexwoningen van de ambtenaren en het college van burgemeester en wethouders van Venray gesneuveld is. De burgers uit Oostrum, Oirlo en de Brabander hebben een streep getrokken. Zo ga je niet met elkaar om! De gemeenteraad heeft dat begrepen en geeft het college van B&W opdracht om op het einde van 2023 met een nieuw plan te komen.

Dit geeft ruimte voor reflectie en het onderzoeken van de weg die naar het plan heeft geleid.

Een verzoek op basis van de Wet open overheid (Woo) is een middel om informatie bij de gemeente Venray op te vragen. U mag informatie opvragen over wat de overheid doet. Dit is een middel om transparantie te creëren. Vertrouwen is goed maar controle is beter! Het vertrouwen is bij velen geschaad dus controleren blijft in Venray noodzaak. 

U stuurt een Woo-verzoek naar de organisatie waarvan u informatie wilt ontvangen. Of beter nog u geeft het verzoek af aan de balie van het gemeentehuis en vraagt daarbij om een ontvangstbevestiging.

Venray-Transparant heeft een Woo verzoek voor u voorbereid. U als burger, wijkvertegenwoordiger, raadslid, verslaggever kunt actie ondernemen. Laat middels het indienen van jouw Woo verzoek weten dat het menens is. Een goede start is om het traject “flexwoningen Venray” tot nu toe transparant te krijgen. Een Woo verzoek is daartoe een middel.

Download onder aan de pagina uw eigen Woo verzoek, vul uw persoonlijke gegevens in. Maak er een dorps- of wijkactie van door zoveel als mogelijk van deze verzoeken in te dienen. Maak het een verdere statement dat de gang van zaken in het dossier tot nu toe helder op tafel moet. Dit geeft een prikkel om er voor te zorgen dat bij de voorbereidingen voor het 2^e plan transparanter gewerkt gaat worden door de ambtenaren en bestuurders.

Doet U mee?

Download hier uw Woo brief Flexwoningen gemeente Venray.

In 2008 presenteerde het Bestuur van Sint Anna en Sint Servaas ambitieuze woningbouwplannen voor hun respectievelijke locaties in Venray.

In overleg en met goedkeuring van de Gemeentelijke overheid ontwikkelde deze publieke zorginstelling op hun terreinen in totaal een 800-tal woningen en appartementen bedoeld voor een groot aantal categorieën woningzoekenden in Venray.

De bouwvergunningen waren verleend.

Enkele geselecteerde (sociale) marktpartijen konden op basis van een groot aantal stringente (financiële) voorwaarden een bod uitbrengen.

Het ontwikkelings- en gunningstraject van deze plannen hebben van de Gemeente/Zorginstellingen/ Belastingbetaler en marktpartijen, een substantieel bedrag gevergd.

Van al deze plannen is echter tot nu toe niets terecht gekomen. Ook is niet transparant hoe er in dezen is omgegaan met belastinggeld.

In het stedenbouwkundig plan voor het voormalige voetbalterrein, onderdeel van het plan Servaashof, alleen al waren 150 stuks appartementen gepland. Meer informatie kunt u vinden op de website van Urbanmanagement ‘Servaashof: Samen Leven in Servaashof’.

Momenteel worden er op dit deel van het terrein enkele 10-tallen caravans/flexwoningen voor een periode van 5 jaar geplaatst.

Weer een gemiste kans voor nieuwbouw op korte termijn en een blokkade voor de lange termijn. Wederom is ook hier de vraag wat de financiële aspecten zijn.

De praktijk leert dat de termijn van 5 jaar vaak wordt opgerekt waardoor permanente nieuwbouw nog uitzichtlozer wordt. Een ding is zeker: de bouwers en verhuurders van de caravans/flexwoningen varen er wel bij.

Ondertussen is het Sint Anna terrein voor een appel en een ei en onder extreem gunstige voorwaarden onderhands aan een partij uit het belastingparadijs Monaco van de hand gedaan. De woningen die daar in de oorspronkelijke plannen zouden worden gerealiseerd zijn van de baan. De eigenaar heeft van de Gemeente carte blanche gekregen en mag nagenoeg geheel naar eigen inzicht en in eigen belang het woningbouwprogramma invulling geven en het realisatie tempo hiervan bepalen.

In een straal van 1200 meter rond het Chinese bedrijf Inalfa, gelegen op het industrieterrein de Hulst, als startpunt liggen momenteel 5 opvang locaties en twee locaties zijn “in voorbereiding”. Van een evenwichtige spreiding over de Gemeente Venray is geen sprake. Buurtbewoners van het Venray’s ziekenhuis, een toekomstige bouwlocatie, hebben o.a. via Peel en Maas succesvol laten weten wat voor hen behaaglijk wonen inhoudt.

Het proces om tot een redelijk gevoel van behaaglijkheid te komen bij de omwonenden van de drie flexwoninglocaties moet echter volgens het college nog beginnen. Ze zullen intussen wel hebben begrepen dat ze in hun haast om het braafste jongetje van de klas te zijn iets te voortvarend te werk zijn gegaan. De oplossing zit hem vooral in totale transparantie omtrent de locatiekeuzes en de bereidheid rekening te houden met de vaak terechte bezwaren. Dit in het belang van flexbewoners en omwonenden.

Na alle ophef rond de flexlocaties en het ogenschijnlijk gunstige besluit van de raad om het College op te dragen het hele proces nog eens over te doen maar dan zoals het hoort, is het tijd om eens wat uit te zoomen en te evalueren wat hier nu eigenlijk gaande is.

Landelijk en Europees wanbeleid

De problemen waar Venray mee te kampen heeft zijn natuurlijk in de eerste plaats het gevolg van falend kabinetsbeleid wat op zijn beurt weer te maken heeft met falend EU beleid. De EU had met deskundig diplomatiek beleid het conflict met Rusland kunnen en moeten voorkomen, maar heeft zich slaafs laten leiden door de hegemoniale drang van de USA en de NATO. Als gevolg daarvan is Oekraïne het land geworden op wiens grondgebied een proxy-oorlog woedt. D.w.z. dat de USA en de NATO Oekraïne gebruiken om Rusland te bestrijden en te verzwakken. Miljarden van onze belastingcenten en die van de andere EU landen gaan daarheen, vaak zonder goedkeuring van de Tweede Kamer, die sinds de pandemiecrisis al vaker op deze ondemocratische wijze miljardenuitgaven heeft gedaan. De winnaar van dit soort oorlogen is zoals gewoonlijk de Amerikaanse wapenindustrie.

Ondertussen worden wij Nederlanders gedwongen ons aandeel te leveren wat betreft de opvang van ontheemde Oekraïners. Daarbij komt dan ook nog de door falend EU-beleid niet-aflatende stroom asielzoekers, een mengeling van echte vluchtelingen en economische vluchtelingen. Kennelijk kunnen zij , als ze eenmaal voet aan wal hebben gezet, ongehinderd door Europa trekken op zoek naar het land met de gunstigste asielopvang. Nederland, dat ook op andere terreinen het braafste jongetje van de klas wil zijn getuige bijvoorbeeld het ridicule voornemen van minister Jetten om met een investering van 28 miljard euro in 2050 de gemiddelde temperatuur van de aarde met 0,000036 graden te doen dalen, durft of wil niet met de vuist op de Europese vergadertafel slaan waardoor de stroom vluchtelingen en de gelukszoekers uit veilige landen eerder aanzwelt dan afzwakt. De schrijnende verhalen die ons uit Ter Apel bereiken zorgen er niet bepaald voor dat gemeenten zich gaarne bereid tonen asielzoekers op te vangen. En dat in een tijd van woningschaarste als gevolg van falend overheidsbeleid m.b.t. het zelfgecreëerde stikstofprobleem.

De Spreidingswet en de perverse prikkel

Het College heeft het dus zeker niet gemakkelijk met de Spreidingswet in het vooruitzicht die het staatssecretaris van der Burg mogelijk moeten maken de gemeenten te dwingen om hun aandeel te leveren. Gemeenten moeten hun aandeel in de opvang van asielzoekers en statushouders leveren op basis van het aantal inwoners, maar het precieze aantal dat opgevangen moet worden blijft flexibel. Wel worden gemeenten verleid om zo snel mogelijk te reageren, want afwachten leidt tot lagere vergoedingen per asielzoeker.

Deze perverse prikkel heeft ertoe geleid dat het Venrayse College dacht met compleet uitgewerkte plannen voor drie locaties een juiste keuze te hebben gemaakt. Ook wat betreft de statushouders lag er een deadline. De Regeling Huisvesting Aandachtsgroepen (RHA) heeft als einddatum 7 juli 2023 en belooft een subsidie van maximaal 2 miljoen euro per gemeente. Kortom, het College heeft zich laten leiden door de financiële voordelen die beloofd werden. Daarbij was het natuurlijk wel handig dat er op de gekozen locaties al ontwikkelaars waren die mee wilden werken. Het hele tijdrovende proces van onderhandelen met diverse grondeigenaren kon tot een minimum worden beperkt. Het College doet er goed aan om binnen de regio Noord-Limburg gezamenlijk te bekijken wat de gemeenten voor elkaar kunnen betekenen binnen de taakstelling.

Tijd voor verandering

Hoe zal dit verder gaan, is de vraag. Dit kabinet zal doorgaan met hun absurde klimaat-, stikstof- en energieplannen. Tientallen miljarden worden aan fout beleid uitgegeven en de bevolking verarmt. De asielzoekers en de statushouders zullen bij huisvesting voorrang blijven krijgen en de Oekraïners zijn al grotendeels verhuisd naar het in no time gebouwde Tiny-house park aan de Oostsingel, waar de bewoners inmiddels een brief over hebben ontvangen, mochten ze nog niet in de gaten hebben wat daar gebouwd werd en voor wie.

Je zou verwachten dat de drie locaties de handen ineen slaan en gezamenlijk optrekken, maar dat is niet het geval. Bij het Sprekersplein is gebleken dat het de bewoners van de Brabander toch vooral om hun eigen wijkje is te doen onder het motto: geen flexwoningen in onze backyard. Het verschil met locatie Oirlo is dat in de Brabander geen asielzoekers zijn gepland. Je zou dan een iets mildere houding verwachten. De gegoede middenklasse die hier woont is kennelijk niet van plan om hun duurbetaalde nieuwe woningen in prijs te zien dalen. Dat deze houding gevolgen heeft voor de andere locaties schijnt hen niet te deren. Wat alle omwonenden van de flexlocaties natuurlijk wel goed moeten beseffen, in alle eerlijkheid, is dat hun kritiek op de Collegeplannen weliswaar terecht is, maar dat hun stemgedrag bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2021 (in wijk de Brabander koos een ruime meerderheid voor VVD en D66) indirect deze ellende kan hebben veroorzaakt. Dus voor iedereen geldt: zo hevig als je nu protesteert, zo helder moet je ook stemmen bij de volgende verkiezingen. Pas als deze coalitie ophoudt te bestaan is er kans dat zaken ten goede gaan keren.