Toon items op tag: wethouder

VENRAY TRANSPARANT - In onderstaand hoofdstuk “Venray” staat beschreven hoe de Piëlhazen moeten lopen en in het hoofdstuk “Transparant” staat hoe sommige Piëlhazen werkelijk lopen. Lopen ze op het verkeerde spoor, dan biedt het wettelijke kader handvaten de zaak weer op het goede spoor te krijgen.


Een gemeente voert alleen taken uit die direct van belang zijn voor haar inwoners. Bijvoorbeeld het huisvuil ophalen en bestemmingsplannen maken maar ook minder leuke taken zoals handhaven.

De burgemeester vormt samen met de wethouders het dagelijks bestuur van de gemeente. Dit is het college van B&W, waarbij de burgemeester voorzitter is van dit college. De burgemeester heeft ook eigen taken en bevoegdheden. Tevens is hij voorzitter van de gemeenteraad.

Iedere wethouder heeft zijn eigen taakgebied, bijvoorbeeld onderwijs of financiën. De wethouder komt op voor de belangen van zijn taakgebied. Wethouders hebben hierover overleg met ambtenaren van het Rijk en de provincie. Ze hebben ook gesprekken met bewoners, bedrijven en organisaties.

Na de gemeenteraadsverkiezingen onderhandelen de leden van de raad over het aantal wethouders dat elke partij levert. Tijdens die onderhandelingen bepalen ze ook samen welke taken of portefeuilles de wethouders krijgen.

De partijen dragen kandidaat-wethouders voor aan de gemeenteraad. De gemeenteraad benoemt de kandidaat vervolgens tot wethouder. De gemeenteraad controleert het werk van de wethouder. Vindt de raad dat de wethouder zijn of haar werk niet goed doet? Dan kan dit ertoe leiden dat de wethouder de laan uit wordt gestuurd.

De gemeenteraad is het hoogste bestuursorgaan in de gemeente. De leden van de gemeenteraad (raadsleden) nemen alle beslissingen die voor de gemeente van belang zijn. Bijvoorbeeld over onderwijs, nieuwbouw, industrieterreinen of de hoogte van de belastingen.

Raadsleden bepalen de belangrijkste punten van het beleid van de gemeente. Ze controleren of het college van burgemeester en wethouders (college van B&W) het beleid goed uitvoert. Het individuele gemeenteraadslid is een volksvertegenwoordiger. Zij/hij heeft haar/zijn voelsprieten in de samenleving en weet wat er speelt.

Ieder gemeenteraadslid is een volksvertegenwoordiger. Een raadslid moet de inwoners vertegenwoordigen. Hij heeft contact met de bevolking om te weten wat er speelt. Zo kan hij bij het nemen van besluiten de belangen van de inwoners goed afwegen.
Er is een duidelijke rolverdeling tussen de gemeenteraad en het college van burgemeester en wethouders. De gemeenteraad heeft bijvoorbeeld het recht om onderzoek te doen naar het bestuur van het college van burgemeester en wethouders.

In onderstaande prent is het geheel nog een keer weergegeven:


Tot zo ver de theorie. De werkelijkheid is vaak complexer en er zijn zeer veel ingrediënten die het raderwerk van een gemeente kunnen aantasten.


Veel burgemeesters vertrekken vroegtijdig. Door een regen van vonken die tijdens de nieuwjaarsnacht over heel het dorp vliegen, liefdesaffaires met ambtenaren, wethouders die de burgemeester niet meer pruimen, verschillen in inzicht, druk niet verenigbaar met waar ze voor staan, doofpot praktijken en intimidatie van verslaggevers etc. etc. Het is blijkbaar een risicovolle baan die ruimschoots opvang biedt in wachtgeldregelingen.

Voor wethouders geldt dit wellicht nog meer dan voor burgemeesters. Er is zelfs een heus jaarlijks dossier van gesneuvelde wethouders. Over 2019 waren dat er 126! Door botsende bestuursstijlen, verstoorde verhoudingen, klappende coalities, incompetentie, corruptie etc. etc.

In de gemeenteraad gaat het vaak mis door coalitiebreuken, versplintering van politieke landschappen etc.
Kortom, het is al een wonder dat de constructie een raadstermijn van 4 jaar doorstaat zonder schade.
Feit is dat de hele constructie bemand c.q. bevrouwd wordt door mensen. Mensen staan aan verleidingen bloot die kunnen ontaarden in opportunisme of zelfs corruptie.

Opportunisme is handelen zonder rekening te houden met principes, alleen met de omstandigheden. Iemand die zonder principes handelt wordt wel een opportunist genoemd (Wiki).

Corruptie is het politieke, sociale of economische verschijnsel waarbij iemand in een machtspositie deze misbruikt teneinde zichzelf of anderen ongeoorloofde gunsten te verlenen, in het laatste geval vaak in ruil voor wederdiensten of als vriendendienst (Wiki).
Uitgaande van het goede maar rekening houdend met het tegenovergestelde omarmt Venray-Transparant het uitgangspunt vertrouwen is goed maar controle is beter. Er zijn in Venray te veel signalen die wijzen op een falend gemeentelijk apparaat. Zijn de “checks and balances” nog effectief?

Het zal de meeste mensen binnen Venray niet ontgaan zijn dat het rammelt in het gemeentelijke apparaat. Er spelen een aantal zaken die het goed functioneren van het apparaat op de proef stellen. Hieronder zijn een 5-tal cases beschreven (zonder de intentie te hebben compleet te zijn!):

1. Een wethouder is groot voorstander van een industrieterrein in het Loobeekdal ter hoogte van de Spurkt. Hij blijkt tijdens het proces, om uiteindelijk een positief raadsbesluit te bewerkstelligen, de raad op het verkeerde been gezet te hebben. De raad is op onderdelen van het plan voorgelogen.
2. Een burgemeester heeft met de “fluwelen handschoen” voorkomen dat het weeknieuwsblad Peel & Maas een artikel publiceert. De NRC heeft vervolgens voorgedaan hoe het wel moet en laat in dat proces weten hoe de NRC tegen persvrijheid aankijkt. De burgemeester verdedigt zich door te stellen dat hij niet heeft gezegd dat het publiceren niet mocht. De hoofdredacteur en een journalist van Peel & Maas hebben in het nummer van donderdag 14 januari uit de doeken gedaan hoe zij het ervaren hebben. Is het feitenonderzoek ingesteld door de gemeenteraad hiermee niet klaar?
3. Een wethouder koopt in het Loobeekdal 37 ha grond van het Waterschap "na stevige gesprekken tussen de wethouder en het waterschap aan de keukentafel”. Vinden we dit allemaal normaal? Hoe verhoudt zich dat tot het belang van de inwoners? Sponsoren de burgers van Venray dit soort fratsen via de waterschapsbelasting?
4. Een wethouder stuurt zijn broer op 22 maart 2017 op pad om namens hem
   gronden op ’t Volen in Heide te verwerven. Dezelfde dag worden percelen verkocht aan andere bewoners op ’t Volen. Balletje balletje met percelen. Is deze grondhandel ten dienste, of in het belang, van de Venrayse samenleving? Is de bijklussende wethouder niet met de verkeerde dingen bezig
5. In 2020 stelt een wethouder een aanpalend bosperceel ter beschikking aan Natuurbegraafplaats Weverslo B.V. De begraafplaats bestond 10 jaar en dat moest gevierd worden. Na onderhoud in het bos van de wethouder is er een wandelpad aangelegd. Daarnaast was er een beeldenexpositie uitgestald. Minder dan een half jaar daarna is het college van B&W van zins illegale voorzieningen te legaliseren en een hogere grafdichtheid toe te staan. Naast belonen van slecht gedrag door de B.V. gaat de boekwaarde van de B.V. enorm omhoog. Welke belangen worden hier gediend?

Kortom er zijn veel zaken die het functioneren van de gemeente aan een stresstest onderwerpen. Gelukkig heeft de gemeenteraad de gereedschappen om te handelen. Het is nu de vraag op welk moment dat de gemeenteraad concludeert tot hier en niet verder. De belangen van de burgers staan hier voorop. Transparantie helpt om de onderste steen boven te krijgen.

LOOBEEKDAL - Het verhaal is puur fictief, maar zou zo kunnen passen in de huidige tijd. Enige projectie van het verhaal op een werkelijke situatie, is voor verantwoordelijkheid van de lezer!

WAARSCHUWING: het verhaal kan als schokkend worden ervaren door mensen die de financiële eindjes maar amper aan elkaar kunnen knopen!

De wethouder
De wethouder keek uit over zijn eindeloze grasvlakten ergens in 2014. In de verte was zijn neefje gras aan het maaien op een van zijn percelen voor de koeien op het bedrijf van z’n broer. De gronden had hij in 2008 samen met zijn vrouw aangekocht van zijn schoonvader. Binnen het pakket dat was aangekocht, zat ook een langgevel boerderij en aan de overkant van de weg een paar stallen met sleufsilo’s voor opslag van maaisel.

De wethouder was onrustig. Hij had weet van de aanstaande plannen van het waterschap om de beek in het beekdal weer te laten meanderen. Een andere broer zat in de commissie beekherstel, had informatie uit eerste hand en kon een beetje sturen en schuren aan het beleid. Ook de branche organisatie LLTB was in stelling om de belangen van de agrariërs te behartigen. De politieke vrienden binnen het waterschap hadden hem al een paar keer toegefluisterd wat er aanstaande was.

De familie van de wethouder was al heel lang verweven met een prominente politieke partij binnen het gemeentelijke apparaat, die ook al heel lang in de coalitie zat. De broer die in de commissie beekherstel zat was ook nog eens toevallig fractievoorzitter van “hun” politieke partij binnen de gemeente. Hij zet zich ook altijd keihard in voor de samenleving binnen de gemeente. Zijn credo luidt dan ook:

De wethouder las het credo van zijn broer nog eens. Van vroeger uit had hij altijd al met de paplepel ingegoten gekregen dat je je “kansen moet je pakken als ze voorbij komen”. Het voordeel van de politieke partij en wethouder zijn, is dat je beleidsmatig kan sturen en daarmee de kansen ook nog eens kan vergroten.

Kortom, hij moest eens gaan praten met de ambtenaar.

De ambtenaar
De ambtenaar zit aan zijn bureau. Hij heeft over een half uurtje een gesprek met de wethouder. Ze zijn toevallig ook nog eens naamgenoten en dat geeft toch altijd een vertrouwd gevoel. Een paar weken ervoor hadden ze al een gesprek gehad over een langgevel boerderij in het beekdal. De wethouder wilde graag weten wat er zoal mogelijk zou zijn met dit pandje. Zijn idee was om het bestaande bouwvlak te wijzigen en één bedrijfswoning te verplaatsen naar de overzijde van de weg. De andere oorspronkelijke bedrijfswoning, de langgevelboerderij, zou dan afgesplitst kunnen worden van het agrarische bedrijf en een groot deel van de boerderij is dan beschikbaar voor een 3e woning. Geniaal, van 1 naar 3 woningen in één gang!

In de nieuwe bedrijfswoning aan de overzijde van de weg zou dan het neefje, zoon van de broer, kunnen gaan wonen. De ambtenaar was het roerend eens met de motivatie dat het neefje zich dan beter kon concentreren op het beheren van de graslanden middels begrazing door rundvee. Er is echt een aparte bedrijfslocatie voor nodig 😉. Vanuit de nieuwe bedrijfswoning kon die bij wijze van spreken het gras zien groeien op de percelen van de wethouder in het beekdal.

De ambtenaar zag echter één probleem, de wensen konden niet gerealiseerd worden op basis van het geldende bestemmingsplan.

De ambtenaar en de wethouder namen afscheid, waarbij de ambtenaar toezegde te gaan onderzoeken of er een slinger aan te geven was.

Een tijdje na het gesprek belde de ambtenaar verheugd op dat er een kapstok was gevonden om het plan toch een kans te geven. Een van zijn medewerkers had recent een cursus “ritselen en regelen op gemeentelijk niveau” bijgewoond. Een van de onderwerpen was het zogenaamde “postzegelplan”.

"Wat is nu een weer een postzegelplan", vroeg de wethouder? Nu dat zal ik je uitleggen zei de ambtenaar. “Een postzegelplan is een bestemmingsplan, maar kent (vrijwel) geen verschillende elementen met onderlinge samenhang: het gaat om één, hooguit enkele percelen. Andere namen voor het postzegelplan, zijn een partiële herziening, een detailplan of een gedeeltelijke herziening. De procedure voor een postzegelplan is verder geheel hetzelfde als die voor een bestemmingsplan”.

Geweldig!, de wethouder had meteen een beter humeur. Ik zal meteen de stukken voor de onderbouwingen van het ontwerpbestemmingsplaan gaan schrijven. De wethouder had zelf een agrarisch adviesbureautje en kon zelf wel wat stukken in elkaar typen.

De ambtenaar gaf wel de tip mee om een ander adviesbureautje in te schakelen, die de stukken dan op hun briefpapier zouden zetten. Daarnaast gaf de ambtenaar aan dat het wellicht niet handig was dat de wethouder zelf de aanvraag ging doen. Beter was het om dit door het neefje te laten doen. Het college van B&W moet immers geen vervelende vragen hoeven stellen over politiek- of maatschappelijke kwesties of over integriteit gaan zeuren. De ambtenaar schatte zelfs de kans hoog in dat ze niet langs die gemeenteraad hoefden.

De wethouder was verbluft over zoveel inzicht. En iedereen maar denken dat de topambtenaren in Brussel zitten. Nu dat klopt echt niet, want we hebben er ook een paar binnen de gemeente!

Niet lang daarna heeft de ambtenaar de stukken met de onderbouwingen van het adviesbureautje gekregen en heeft er een net B&W voorblad bij gemaakt. Hij heeft in de stukken geen links kunnen ontdekken naar de wethouder, en het neefje staat natuurlijk veraf van de wethouder.

Het college van burgemeester & wethouders
In februari 2015 heeft het college van B&W overleg. Onderwerp in het overleg was onder meer een ontwerpbestemmingsplan van de gewenste wijzigingen rondom een langgevelboerderij in een beekdal.

De ijverige ambtenaar had de stukken al voorbereid en had warempel ook nog wat advies toegevoegd.

Hij stelt aan het college van B&W voor om:

1. Te besluiten geen inspraak te verlenen op het bestemmingsplan Langevelboerderij
2. In te stemmen met het ontwerp bestemmingsplan Langevelboerderij

De burgemeester brengt het punt Langevelboerderij te sprake. Iedereen weet dat de wethouder daar een mooie slag kan slaan, er wordt gewillig meegewerkt en de lastige vragen blijven uit. Het besluit is positief. De wethouder onthoudt zich van de beraadslagingen en besluitvorming op dit punt. Stel je voor dat er mensen zijn die er wat van kunnen gaan denken ook!

Mooi dacht de wethouder. Als dat niet een mooi stukje teamwork was, dan wist hij het ook niet meer. Nu moest het dossier nog even langs de Commissie Wonen, ergens tegen de zomervakantie, maar dat zou wel een aftikactie worden.

Het Waterschap
De Wethouder keek uit over zijn eindeloze grasvlakten ergens in 2016. In de verte was zijn neefje gras aan het maaien op een van zijn percelen voor de koeien op het bedrijf van z’n broer. In een ooghoek zag hij het autootje van het Waterschap aan komen rijden. De wethouder had een afspraak met het Waterschap over wat gronden. De wethouder had zijn zinnen gezet op een dikke 35ha. grasland/natuur nog in bezit van het Waterschap. Hij zou ook wat van zijn huidige graslanden moeten omturnen in natuur. Het neefje had twee ton € betaald voor de stallen en sleufsilo’s aan de overkant. Hij kon zijn bedrijfswoning gaan bouwen. Voor het afgesplitste deel verwachte hij een kleine 3 ton € te kunnen vangen. Een half miljoen beschikbaar, al met al een mooi bedragje om eens te kijken hoe ver hij kon komen met de afdeling grondzaken van het Waterschap. De koffie stond klaar op de keukentafel en de wethouder was van plan om er met het gestrekte been in te gaan.

De twee ambtenaren grondzaken waren een beetje verbijsterd vertrokken bij de wethouder. De wethouder had een absurd lage prijs geboden en dit moesten ze gaan rapporteren aan de verantwoordelijke hogere ambtenaar. Een tweede verrassing stond ze te wachten, de hogere ambtenaar vond het allemaal prima en was schijnbaar heel comfortabel met de prijs. Het moet niet gekker worden zeiden ze tegen elkaar.

De wethouder
De Wethouder keek uit over zijn eindeloze grasvlakten. In de verte was zijn neefje gras aan het maaien voor de koeien op het bedrijf van z’n broer. Een paar dagen terug had hij te horen gekregen dat het Waterschap akkoord was met zijn bod. Hij moest nog wat lachen toen hij terug dacht aan de verbijsterde gezichten van de ambtenaren die bij hem aan de keukentafel zaten. Die wisten naar alle waarschijnlijkheid nog niet hoe er hier in de provincie zaken gedaan worden. De vrienden binnen het waterschap hadden natuurlijk laten vallen waar de harde € grens per m2 lag. Hij had er nog een eurocent op gezet om zijn goede wil te tonen.

Zijn gedachte gingen terug naar de jeugd. Zijn favoriete programma was destijds The A-Team. Kolonel John "Hannibal" Smith was de sigaar-rokende leider van het team. Hij kreeg de bijnaam Hannibal omdat hij een briljant strateeg was. Hij was het grote brein achter de plannen om de missies tot een succesvol einde te brengen. Een van zijn favoriete uitspraken is dan ook “I love it when a plan comes together”.

Exact, dat Hannibal gevoel, had de wethouder nu ook.

LOOBEEKDAL - Bureau Berenschot is onderzoek aan het uitvoeren naar een gronddeal uit 2016 met het Waterschap Limburg waar wethouder Jan Loonen (CDA) als privépersoon bij betrokken is. Centrale vraag daarbij is of Loonen integer heeft gehandeld. Is Loonen financieel bevoordeeld bij deze deal en is er mogelijk sprake van belangenverstrengeling? Deze kwestie is in de NRC gepubliceerd en voor de acht partijen in de gemeenteraad van Venray was dat aanleiding om een onderzoek te laten instellen. Men vond dit de enige manier om de lucht te klaren. Ook Loonen zelf heeft op zo’n onafhankelijk onderzoek aangedrongen en zijn volledige medewerking toegezegd.

De gemeenteraad heeft voor Bureau Berenschot gekozen. Quote :”Dat moet een bureau van topklasse worden. Dat zijn we verplicht aan de kiezers en de samenleving". Voor dit onderzoek is ca. 34.000,-- euro uitgetrokken (bron: 1limburg 9 feb 2021). Maar wat kan een Berenschot voor dit bedrag? Hoe werken die eigenlijk? Krijgen we hier topkwaliteit of alleen topkwaliteit binnen budget?

Om u een idee te geven zou dit bedrag op navolgende wijze verbrand kunnen worden:
- 300 uur junior/stagiaire á € 75,00 is € 22.500,00
- 30 uur adviseurs en juristen á € 350,00 is € 10.500,00
- Bureaukosten € 1.000,00

De goedkope krachten worden voorop gestuurd en verzamelen informatie waarna de dure krachten screenen, analyseren en concluderen.

Berenschot is met de vragen op pad gestuurd. De hoofdvraag is: In hoeverre heeft wethouder J.W.G.M. Loonen sinds zijn aantreden als wethouder in 2010 inzake het dossier Loobeekdal en in het bijzonder de gronddeal met het Waterschap in 2016 gehandeld in overeenstemming met de gedragscodes integriteit voor wethouders van de gemeente Venray en eventueel andere van toepassing zijnde wet- en regelgeving? Welke aanbevelingen voor de gemeente (zijnde raad, college en organisatie) volgen uit het onderzoek?

Verder zijn er nog specifieke vragen geformuleerd over feiten en omstandigheden, de beoordeling van de handelwijze van wethouder Loonen en aanbevelingen. De volledige vragenlijst vindt u
in dit persbericht.

Het zal u duidelijk zijn dat als Berenschot binnen budget moet blijven het moeilijk zal zijn om de onderste steen boven te krijgen. U heeft op deze website kunnen lezen dat we hier te maken hebben met mogelijke CDA netwerkcorruptie. Dat betreft het waterschap, de provincie, LLTB en gemeente Venray. Eén van de kenmerken is dat de corruptie vaak verstopt zit in het kneden van beleid en regels om er op termijn de vruchten van te plukken. Dus er is een kans dat Berenschot de onderzoeksvragen gaat toetsen aan de regels die door netwerkcorruptie tot stand zijn gekomen. Zeg maar gelegaliseerde corruptie. Voor de inrichting van het Loobeekdal en met name een melkveebedrijf aan de Boterpot, is er door de CDA architecten al aangelegd tussen 2005 en 2010. Om dit soort beerputdossiers helder te krijgen zijn onderzoeksjournalisten vaak jaren aan het puzzelen.

Dus gemeenteraad Venray, je maait wat je zaait. In dit geval maai je wat je in de vorm van € 34.000,00 hebt gezaaid. Van belang is in elk geval dat de deal tussen Ger Driessen en Jan Loonen boven water komt. Concreet de “notitie afrondend gesprek de dato vijf november tweeduizend zestien inclusief aanvullingen van de heer Ger Driessen en Jan Loonen”. Ook van belang is dat transparant wordt wat de gemeente in de reactie op de zienswijzen Venray bedoelt met “afspraken die in het verleden reeds zijn gemaakt”.

Bovenstaande informatie moet in een handomdraai te vinden zijn. Wethouder Loonen kan de notitie aanleveren omdat hij volledige medewerking heeft toegezegd. De ambtenaren kunnend de “afspraken uit het verleden” uitgraven. Uiteraard zou ook het waterschap even geconsulteerd kunnen worden over waar hun onderzoek op is gestuit.

Verder heeft onze nieuwe gouverneur Remkes aangegeven dat er schoon schip gemaakt moet worden. Hij is een doorgewinterde bestuurder en herkent de patronen van netwerkcorruptie natuurlijk in de Loobeekdal case. Hij gaat met alle burgemeesters gesprekken aan onder meer op het thema integriteit. Er moet een einde komen aan de graaiende CDA Vriendenrepubliek.