Toon items op tag: waterschap

LOOBEEKDAL - Het verhaal is puur fictief, maar zou zo kunnen passen in de huidige tijd. Enige projectie van het verhaal op een werkelijke situatie, is voor verantwoordelijkheid van de lezer!

WAARSCHUWING: het verhaal kan als schokkend worden ervaren door mensen die de financiële eindjes maar amper aan elkaar kunnen knopen!

De wethouder
De wethouder keek uit over zijn eindeloze grasvlakten ergens in 2014. In de verte was zijn neefje gras aan het maaien op een van zijn percelen voor de koeien op het bedrijf van z’n broer. De gronden had hij in 2008 samen met zijn vrouw aangekocht van zijn schoonvader. Binnen het pakket dat was aangekocht, zat ook een langgevel boerderij en aan de overkant van de weg een paar stallen met sleufsilo’s voor opslag van maaisel.

De wethouder was onrustig. Hij had weet van de aanstaande plannen van het waterschap om de beek in het beekdal weer te laten meanderen. Een andere broer zat in de commissie beekherstel, had informatie uit eerste hand en kon een beetje sturen en schuren aan het beleid. Ook de branche organisatie LLTB was in stelling om de belangen van de agrariërs te behartigen. De politieke vrienden binnen het waterschap hadden hem al een paar keer toegefluisterd wat er aanstaande was.

De familie van de wethouder was al heel lang verweven met een prominente politieke partij binnen het gemeentelijke apparaat, die ook al heel lang in de coalitie zat. De broer die in de commissie beekherstel zat was ook nog eens toevallig fractievoorzitter van “hun” politieke partij binnen de gemeente. Hij zet zich ook altijd keihard in voor de samenleving binnen de gemeente. Zijn credo luidt dan ook:

De wethouder las het credo van zijn broer nog eens. Van vroeger uit had hij altijd al met de paplepel ingegoten gekregen dat je je “kansen moet je pakken als ze voorbij komen”. Het voordeel van de politieke partij en wethouder zijn, is dat je beleidsmatig kan sturen en daarmee de kansen ook nog eens kan vergroten.

Kortom, hij moest eens gaan praten met de ambtenaar.

De ambtenaar
De ambtenaar zit aan zijn bureau. Hij heeft over een half uurtje een gesprek met de wethouder. Ze zijn toevallig ook nog eens naamgenoten en dat geeft toch altijd een vertrouwd gevoel. Een paar weken ervoor hadden ze al een gesprek gehad over een langgevel boerderij in het beekdal. De wethouder wilde graag weten wat er zoal mogelijk zou zijn met dit pandje. Zijn idee was om het bestaande bouwvlak te wijzigen en één bedrijfswoning te verplaatsen naar de overzijde van de weg. De andere oorspronkelijke bedrijfswoning, de langgevelboerderij, zou dan afgesplitst kunnen worden van het agrarische bedrijf en een groot deel van de boerderij is dan beschikbaar voor een 3e woning. Geniaal, van 1 naar 3 woningen in één gang!

In de nieuwe bedrijfswoning aan de overzijde van de weg zou dan het neefje, zoon van de broer, kunnen gaan wonen. De ambtenaar was het roerend eens met de motivatie dat het neefje zich dan beter kon concentreren op het beheren van de graslanden middels begrazing door rundvee. Er is echt een aparte bedrijfslocatie voor nodig 😉. Vanuit de nieuwe bedrijfswoning kon die bij wijze van spreken het gras zien groeien op de percelen van de wethouder in het beekdal.

De ambtenaar zag echter één probleem, de wensen konden niet gerealiseerd worden op basis van het geldende bestemmingsplan.

De ambtenaar en de wethouder namen afscheid, waarbij de ambtenaar toezegde te gaan onderzoeken of er een slinger aan te geven was.

Een tijdje na het gesprek belde de ambtenaar verheugd op dat er een kapstok was gevonden om het plan toch een kans te geven. Een van zijn medewerkers had recent een cursus “ritselen en regelen op gemeentelijk niveau” bijgewoond. Een van de onderwerpen was het zogenaamde “postzegelplan”.

"Wat is nu een weer een postzegelplan", vroeg de wethouder? Nu dat zal ik je uitleggen zei de ambtenaar. “Een postzegelplan is een bestemmingsplan, maar kent (vrijwel) geen verschillende elementen met onderlinge samenhang: het gaat om één, hooguit enkele percelen. Andere namen voor het postzegelplan, zijn een partiële herziening, een detailplan of een gedeeltelijke herziening. De procedure voor een postzegelplan is verder geheel hetzelfde als die voor een bestemmingsplan”.

Geweldig!, de wethouder had meteen een beter humeur. Ik zal meteen de stukken voor de onderbouwingen van het ontwerpbestemmingsplaan gaan schrijven. De wethouder had zelf een agrarisch adviesbureautje en kon zelf wel wat stukken in elkaar typen.

De ambtenaar gaf wel de tip mee om een ander adviesbureautje in te schakelen, die de stukken dan op hun briefpapier zouden zetten. Daarnaast gaf de ambtenaar aan dat het wellicht niet handig was dat de wethouder zelf de aanvraag ging doen. Beter was het om dit door het neefje te laten doen. Het college van B&W moet immers geen vervelende vragen hoeven stellen over politiek- of maatschappelijke kwesties of over integriteit gaan zeuren. De ambtenaar schatte zelfs de kans hoog in dat ze niet langs die gemeenteraad hoefden.

De wethouder was verbluft over zoveel inzicht. En iedereen maar denken dat de topambtenaren in Brussel zitten. Nu dat klopt echt niet, want we hebben er ook een paar binnen de gemeente!

Niet lang daarna heeft de ambtenaar de stukken met de onderbouwingen van het adviesbureautje gekregen en heeft er een net B&W voorblad bij gemaakt. Hij heeft in de stukken geen links kunnen ontdekken naar de wethouder, en het neefje staat natuurlijk veraf van de wethouder.

Het college van burgemeester & wethouders
In februari 2015 heeft het college van B&W overleg. Onderwerp in het overleg was onder meer een ontwerpbestemmingsplan van de gewenste wijzigingen rondom een langgevelboerderij in een beekdal.

De ijverige ambtenaar had de stukken al voorbereid en had warempel ook nog wat advies toegevoegd.

Hij stelt aan het college van B&W voor om:

1. Te besluiten geen inspraak te verlenen op het bestemmingsplan Langevelboerderij
2. In te stemmen met het ontwerp bestemmingsplan Langevelboerderij

De burgemeester brengt het punt Langevelboerderij te sprake. Iedereen weet dat de wethouder daar een mooie slag kan slaan, er wordt gewillig meegewerkt en de lastige vragen blijven uit. Het besluit is positief. De wethouder onthoudt zich van de beraadslagingen en besluitvorming op dit punt. Stel je voor dat er mensen zijn die er wat van kunnen gaan denken ook!

Mooi dacht de wethouder. Als dat niet een mooi stukje teamwork was, dan wist hij het ook niet meer. Nu moest het dossier nog even langs de Commissie Wonen, ergens tegen de zomervakantie, maar dat zou wel een aftikactie worden.

Het Waterschap
De Wethouder keek uit over zijn eindeloze grasvlakten ergens in 2016. In de verte was zijn neefje gras aan het maaien op een van zijn percelen voor de koeien op het bedrijf van z’n broer. In een ooghoek zag hij het autootje van het Waterschap aan komen rijden. De wethouder had een afspraak met het Waterschap over wat gronden. De wethouder had zijn zinnen gezet op een dikke 35ha. grasland/natuur nog in bezit van het Waterschap. Hij zou ook wat van zijn huidige graslanden moeten omturnen in natuur. Het neefje had twee ton € betaald voor de stallen en sleufsilo’s aan de overkant. Hij kon zijn bedrijfswoning gaan bouwen. Voor het afgesplitste deel verwachte hij een kleine 3 ton € te kunnen vangen. Een half miljoen beschikbaar, al met al een mooi bedragje om eens te kijken hoe ver hij kon komen met de afdeling grondzaken van het Waterschap. De koffie stond klaar op de keukentafel en de wethouder was van plan om er met het gestrekte been in te gaan.

De twee ambtenaren grondzaken waren een beetje verbijsterd vertrokken bij de wethouder. De wethouder had een absurd lage prijs geboden en dit moesten ze gaan rapporteren aan de verantwoordelijke hogere ambtenaar. Een tweede verrassing stond ze te wachten, de hogere ambtenaar vond het allemaal prima en was schijnbaar heel comfortabel met de prijs. Het moet niet gekker worden zeiden ze tegen elkaar.

De wethouder
De Wethouder keek uit over zijn eindeloze grasvlakten. In de verte was zijn neefje gras aan het maaien voor de koeien op het bedrijf van z’n broer. Een paar dagen terug had hij te horen gekregen dat het Waterschap akkoord was met zijn bod. Hij moest nog wat lachen toen hij terug dacht aan de verbijsterde gezichten van de ambtenaren die bij hem aan de keukentafel zaten. Die wisten naar alle waarschijnlijkheid nog niet hoe er hier in de provincie zaken gedaan worden. De vrienden binnen het waterschap hadden natuurlijk laten vallen waar de harde € grens per m2 lag. Hij had er nog een eurocent op gezet om zijn goede wil te tonen.

Zijn gedachte gingen terug naar de jeugd. Zijn favoriete programma was destijds The A-Team. Kolonel John "Hannibal" Smith was de sigaar-rokende leider van het team. Hij kreeg de bijnaam Hannibal omdat hij een briljant strateeg was. Hij was het grote brein achter de plannen om de missies tot een succesvol einde te brengen. Een van zijn favoriete uitspraken is dan ook “I love it when a plan comes together”.

Exact, dat Hannibal gevoel, had de wethouder nu ook.

VENRAY TRANSPARANT - Welnu, daar kunnen we kort over zijn. Venray-Transparant is een “symptoom”.
Als u zich een beetje verdiept heeft in deze club zult u ontdekken dat ze redelijk ongezouten kritiek levert op thema’s waarmee iets aan de hand is of waar er gewoon iets niet klopt zoals bij het Loobeekdal dossier. De klok wordt geluid, er wordt aan de boom geschud, we hebben een duidelijke opinie!

Venray Transparant (VT) is een reactie op de meer en meer haperende “checks and balances” binnen de lagere overheden zoals de Provincie, het Waterschap en met name de gemeente. De gemeenteraad van Venray is bijvoorbeeld is niet meer bij machte om de complexe dossiers te doorgronden. Industrieterrein Spurkt is hier een goed voorbeeld van, want zonder de inbreng van de op het laatste moment ingeschakelde juristen had de raad weinig verweer gehad tegen de plannen. De complexiteit ervan biedt opportunisten zoals wethouder Loonen de kans om een eigen agenda te hanteren.

Voor de gewone burger, zoals de mensen achter VT, is het vaak oppervlakkig zichtbaar dat er gewoon iets niet klopt. Er stinkt iets maar men kan niet goed duiden waar. In het Loobeekdal hoor je bijvoorbeeld zeggen “deze familie is ons altijd één of twee stappen voor”.

VT staat niet op zich. Er een zeer opvallende beweging gaande in Venray. In de Peel & Maas van woensdag 12 mei is dit nog eens zeer goed verwoord door Henk Baltussen. De instanties, groepen, werkgroepen en anoniemen die het niet meer pikken zijn niet meer op twee handen te tellen. Een duidelijkere aanwijzing dat er iets gaande is is er niet.

Bij het luiden van de klok zijn er voor de klokkenluider grote risico’s. Klokkenluiders worden geroemd en zijn vervolgens een tijdje later berooid en uitgekotst. Bij het aan de kaak stellen van een misstand zie je meteen de smoormechanismen op gang komen: een fractievoorzitter die bij zijn commentaar op een rapport meteen “framing” roept. Ironisch genoeg is zijn slogan “Door echt te luisteren naar wat er leeft, bereikt ik voor Venray het meest”. Een wethouder die naar de politie stapt om aangifte te doen van smaad. Een burgermeester die met de rest van de wethouders vierkant achter hun wethouder gaan staan en probeert om de plaatselijke pers te intimideren. Fractieleden die zelf maar eens op pad gaan in het Loobeekdal en dan laten optekenen in de krant dat de mensen daar wellicht wat laf zijn om zich publiek uit te spreken of jaloers dat een bepaalde familie zo goed kan onderhandelen.

Het wordt tijd dat we ons met z’n allen eens achter de oren krabben en gaan onderzoeken wat er nu echt waar is. Het waterschap heeft zijn ei gelegd: Ger Driessen heeft wethouder Loonen bevoordeeld en niet zo'n beetje ook. Wie de vergadering op 12 mei van het Algemeen Bestuur heeft gevolgd kon horen dat de boodschap tandenknarsend werd gebracht en met een uiterste poging om het zo gunstig mogelijk te presenteren. Een rekensommetje van het totale voordeel voor de familie Loonen vonden de meeste fracties niet nodig. Gouverneur Remkes zal hier korte metten mee maken. De onderste eurocent moet boven! Zo moet het voortaan altijd gaan.

Dus de meest efficiënte manier om van VT af te komen is ervoor te zorgen dat er niets meer is om de klok over te luiden. Dus gewoon een overheid die voor de samenleving werkt en niet voor de vrienden binnen een vriendenrepubliek.

CDA-KLIEK - Op dinsdag 30 juni is “The Perfect Storm” gepasseerd voor CDA Venray. Er is flinke averij. Wethouder Loonen is door de gemeenteraad de laan uitgestuurd. Wethouder Thielen is hem spontaan gevolgd. De burgemeester kreeg een motie van wantrouwen aan de broek. De coalitie is geklapt. Het einde van een aan slijtage onderhevig CDA nest in Limburg?

Bureau Berenschot had het onderzoeksrapport naar de handelwijze van wethouder Loonen in het Loobeekdal opgeleverd. Het is gebleken dat wethouder Loonen zich verslikt heeft in het onderste uit de kan. Drie momenten van belangenverstrengeling zijn opgetekend door Berenschot. Deze momenten hadden allemaal te maken met de 32 punten “Sinterklaaslijst”. Dit is de eisenlijst van Loonen waaraan het Waterschap en daarnaast de gemeente Venray heel ruimhartig invulling heeft gegeven. Hier wilde de Familie Loonen het onderste uit de kan. Wethouder Loonen heeft daarbij een leidende rol gespeeld. Er is met Ger Driessen onderhandeld zonder ambtelijke ondersteuning. In een achterkamertje dus. Driessen heeft nu indirect dezelfde stempel gekregen als Loonen. Hij is geen integer persoon en belangenverstrengeling vindt hij geen probleem .

Venray Transparant is er van overtuigd dat de corruptie veel dieper zit. Er lopen nu aanvullende onderzoeken naar systeem corruptie. Bij het Waterschap is verdere informatie opgedoken die buiten het Hoffmann onderzoek is gehouden. De VVD fractie binnen het algemeen bestuur van het waterschap pikt dat niet. Het dossier is inmiddels ook bij het meldpunt bestuurscultuur Limburg binnen geschoven. Remkes kan er mee aan de slag.

Terug naar de raadsvergadering van 30 juni. Het is duidelijk dat de fracties begrepen hebben wat er gaande is in Limburg. Bij CDA Venray is het kwartje duidelijk nog niet gevallen.

Wethouder Loonen pleitte zich compleet en schaamteloos vrij op basis van het Berenschot rapport. Belangenverstrengeling en het vergeten te melden van zijn functie binnen Waterbelang vond hij kleinigheden. De woordvoerder van de CDA fractie putte zich uit in argumenten om aan te tonen dat de wethouder niets te verwijten viel. Als klap op de vuurpijl gaf wethouder Thielen aan dat ze zich onveilig voelde binnen het ontstane klimaat. Ze gaf aan dat dit klimaat in Venray vooral door anderen is geschapen.

In een interview met L1 na het event in de gangen van het gemeentehuis deed burgemeester Winants ook nog een duit in het zakje. Hij had als gevolg van zijn onvermurwbare vertrouwen in Loonen een schot voor de boeg gekregen van de gemeenteraad. Een motie van afkeuring was zijn deel. De reporter vroeg hem of hij dit als kras op zijn ziel ervaarde. Dit was onzin, vond hij, deze motie was maar een futiliteit. Hij wees hem feitelijk af. De gemeenteraad zal dit met gefronste wenkbrauwen hebben aanschouwd.

Al met al een beschamende vertoning door het CDA. Geen enkele zelfreflectie of vragen waarom de situatie was ontstaan.

Als we er iets positiefs uit moeten halen is het wel dat er uitstekend lesmateriaal is ontstaan voor communicatiedeskundigen en psychologen. De opname van de raadsvergadering en de opnames door L1 kunnen uitstekend gebruikt worden voor trainingen en presentaties. Verder somde L1 kristalhelder op waar wethouder Loonen bevoordeeld is. Compensatiegronden kreeg hij in factor 2,1 de andere boeren met factor 1,2. Het is niet vreemd dat de andere boeren in het Loobeekdal “zich genaaid voelen”. Loonen is superieur bediend en de overige boeren zijn met de standaard vergoedingen het bos in gestuurd.

Door de zwaar defensieve houding van het CDA hebben ze wellicht de hoop dat ze als slachtoffer worden gezien. De wereld is echter veranderd en de burgers van Venray weten echt wel wat er speelt. Onlangs trok de adviescommissie onder leiding van Herman Kaiser (oud- burgemeester van Arnhem en Roermond) ook die conclusie. Hij onderzocht in opdracht van het CDA Limburg de bestuurscultuur van de afdeling. Aanleiding vormde de reeks van integriteitsaffaires met hoofdrollen voor christendemocraten.

De adviescommissie van Kaiser meldt, “Het Limburgse CDA moet af van de opvatting dat alles wat niet verboden is, toegestaan is. De partij dient een halt toe te roepen aan het stapelen en vervlechten van (neven-) functies door volksvertegenwoordigers en bestuurders. Bovendien moet er ruimte komen voor interne kritiek, elkaar willen en durven tegenspreken”. De interne cultuur moet veranderen. „Nu durft men elkaar niet af te vallen”, constateert Kaiser. „Je hebt elkaar altijd nog een keer nodig. Dat is geen cultuur waarin integriteit kan gedijen.”

De vertoning door CDA Venray tijdens de raadsvergadering staat haaks op de richting die de partij volgens Kaiser uit moet. Kaiser zou CDA Venray ongetwijfeld classificeren als " een klef kliekje". Het leeft in een reeds vergane bubbel. De wereld is veranderd, ook voor het CDA, en deze fossiele gedragingen moeten tot het verleden gaan behoren.

Waar is het ook al weer begonnen? Het stinkdossier werd geopend door een aantal burgers die bij de Peel & Maas binnenstapten met bijzondere Loobeekdal-informatie. Het klopte niet wat daar gebeurde. Een wethouder die als privé persoon 37 ha grond koopt. Er werden vragen gesteld. De gemeenteraad van Venray had op dat moment geen enkel besef van wat er allemaal in dat Loobeekdal gebeurde. Ondanks dat de CDA fractie het als framing bestempelde is er toch een onderzoek opgestart.

Ondertussen ging het goed mis op provinciaal en landelijk niveau. Een reeks van integriteitsaffaires met hoofdrollen voor christendemocraten, leidde tot het aftreden van het volledige Limburgse provinciebestuur. De achterbakse behandeling van kamerlid Pieter Omtzigt door het landelijke CDA bestuur stortte het CDA in een identiteitscrisis. Kortom het CDA vertoont in de hele kolom van landelijke, provinciale en gemeentelijke politiek systeemrot.

Naast het nodeloos verkwisten van gemeenschapsgelden aan landbouwinrichting heeft er nog een ramp plaatsgevonden in het Loobeekdal en dat is de schade aan de natuur. Het Loobeekdal is ooit door een Venrayenaar beschreven als een mooie vrouw die onder de gecultiveerde landbouw eenheidsworst ligt verborgen. Dit is na de herinrichting helaas niet meer het geval. De mooie vrouw is geëgaliseerd en door het aanbrengen van drainages kapot getrokken ter hoogte van de veebedrijven.

Is er ook goed nieuws? Zeker! Het is de uitgelezen kans om afscheid te gaan nemen van de oude arrogante regentenpolitiek in Venray. De boeren in het Loobeekdal hebben de angst voor het CDA Venray van zich afgeworpen en hebben zich geroerd. Komend jaar zijn er verkiezingen en het is tijd voor verandering. Aan het voornamelijk bedienen van ondernemers met XXL hallen, strontverwerking, megastallen, zandafgravingen, windmolens moet een halt worden toegeroepen. Mens, gezondheid en milieu moeten leidend worden. Leefklimaat, duurzame landbouw met natuurversterking en betaalbare woningbouw voor onze jeugd waarbij de opportunisten en graaiers buiten de deur worden gehouden.

LOOBEEKDAL - Venray Transparant heeft verder onderzoek gedaan naar de herinrichting van het Loobeekdal.

LOOBEEKDAL - Integriteit Drie partijen zijn ontevreden over de evaluatie van een omstreden gronddeal van het waterschap met de Venrayse ex-wethouder Jan Loonen en zijn familie in 2016.

De fracties Lokaal Limburg en 50Plus in het algemeen bestuur van het Waterschap Limburg beëindigen hun steun aan het dagelijks bestuur. De Fractie Bedrijven overweegt dit. Ze zijn ontevreden over de evaluatie van een omstreden gronddeal van het waterschap met de Venrayse ex-wethouder Jan Loonen en zijn familie in 2016 en botsen steeds opnieuw met de CDA-macht.

NRC publiceerde begin dit jaar over de overeenkomst rond het opnieuw laten meanderen van de Loobeek bij Venray, waarover Loonen en waarnemend dijkgraaf Ger Driessen (bekenden van elkaar via het CDA) ook onder vier ogen onderhandelden. Wethouder annex grootgrondbezitter Loonen werd daarbij persoonlijk bevoordeeld, concludeerde recherchebureau Hoffmann in mei in een onderzoek in opdracht van het dagelijks bestuur. De deal was bovendien weinig transparant, te haastig gesloten en tot stand gekomen zonder voldoende checks and balances. Het handelen was echter niet in strijd met de toenmalige integriteitsregels van het waterschap.

Niet integer gehandeld

De drie en oppositiepartij VVD wilden op een vergadering van het algemeen bestuur van het waterschap op 7 juli een motie van treurnis indienen. Het dagelijks bestuur vond de tekst daarvan gevaarlijk, omdat het noemen van de naam van Loonen en van toenmalig waarnemend dijkgraaf Ger Driessen tot een juridische aanklacht wegens smaad zou kunnen leiden. De partijen namen die waarschuwing niet erg serieus, maar pasten toch de tekst van de motie aan. Het bleef nu bij een zin waarin werd vastgesteld dat rond de gronddeal moreel niet integer was gehandeld. Uiteindelijk stemden alleen de vier indieners voor de motie.

Het stoort de fracties bovendien dat ze op 7 juli ook geen steun kregen voor een voorstel om te komen tot een onafhankelijke Rekenkamer, die het dagelijks bestuur mee kan controleren. Daarnaast bestaat er ergernis over laat geïnformeerd worden over een miljoenentekort bij het Waterschapsbedrijf Limburg, een dochter van het waterschap Limburg.

Ongepast

De drie fracties wilden kort na de vergadering van 7 juli al hun steun aan het dagelijks bestuur opzeggen. Vanwege het hoogwater wat toen volgde, vonden ze dat echter ongepast en hebben ze tot nu gewacht.

Het wegvallen van de steun van de drie heeft heen grote consequenties voor het dagelijks bestuur. Dat kan nog altijd rekenen op een ruime meerderheid in het algemeen bestuur. Alleen al Waterbelangen, een mantelorganisatie van het CDA (Loonen is vicevoorzitter van de stichting erachter), beschikt over veertien van de dertig zetels.

Loonen is inmiddels geen wethouder meer in Venray. Na een onderzoek van Bureau Berenschot in opdracht van die gemeente verloor hij eind juni de steun van de raad en stapten hij en een partijgenote uit het college van B en W.

Bron: NRC, door Paul van der Steen & Joep Dohmen

LOOBEEKDAL - Petje af voor de fractie van D66-Venray. Ze hebben vragen gesteld over de inrichting en beheer in het Loobeekdal, lees ze hier.

Kernvraag van D66 was “krijgen we in het Loobeekdal (op termijn) ook de natuurwaarden en het landschap tot stand gebracht zoals die volgens het goedgekeurde plan tot stand zouden moeten komen?” Zijn de doelen behaald? Het bestemmingsplan met planregels en doelen is door de gemeenteraad Venray op 30 oktober 2018 vastgesteld.

D66 heeft zorgen omdat het Waterschap, in bepaalde gevallen in achterkamertjes, afspraken heeft moeten maken bij boeren die het onderste uit de kan wilden. Klemmen deze afspraken met de eindbeelden zoals vastgesteld in het bestemmingsplan?

Venray Transparant heeft al eerder aangehaald dat de enige partij die hun doelen hebben gehaald een aantal melkveebedrijven in het Loobeekdal zijn. In het Venrays Broek zijn bosjes gesloopt ten dienste van het melkveebedrijf Loonen. Op de Spurkt zijn een aantal broekbosjes gesloopt te dienste van het melkveebedrijf van Raaij. In de afspraken met het waterschap staat dat er door de boeren absoluut geen schaduwwerking geduld wordt op het raaigras. Daar gaat het gewenste eindbeeld voor een R5 type beek!

Een uitsnede uit het D66 stuk: Typisch voor een R5-dergelijk beektype is de ligging in een half open landschap, een veelal (grotendeels) beschaduwde beek, waarbij houtopstanden langs de beek zorgen voor structuren langs de loop. De feitelijke beleidsmatige gebiedsbescherming vindt plaats middels de uitwerking van het provinciaal beleid in de gemeentelijke bestemmingsplannen. In het Provinciaal Natuurbeheerplan (2018) zijn de na te streven doelen op perceelniveau weergegeven op het gebied van (agrarisch) natuur- en landschapsbeheer. De Loobeek zelf is aangewezen als Natuurbeek en de omliggende percelen als goudgroene natuurzones, zilvergroene natuurzones en bronsgroene landschapszones, afhankelijk van de ligging.

De beantwoording van de vragen van D66 is een aanfluiting. De ambtenarenafdeling “Smoren en kaatsen van de bal” van de gemeente Venray heeft een beschamend stuk beantwoording door B&W opgesteld. Dit rond de tijd dat wethouder Loonen zijn biezen kon pakken. De beantwoording kan als minachting van D66 en de burgers van Venray worden bestempeld.

Het voorstel van Venray Transparant is dan ook om de opdracht nogmaals weg te leggen bij de afdeling Technasium van het Raayland college. De opdracht aan de leerlingen zou dan kunnen zijn: “zoek de 10 verschillen in de herinrichting van het Loobeekdal tussen Weverslo-Haag en Broek-Spurkt en spiegel dit vervolgens aan de streefbeelden en einddoelen voor de inrichting van het Loobeekdal”.

Venray Transparant is er van overtuigd dat er dan een heldere, eerlijke en oprechte beantwoording van de vragen tot stand komt. Wellicht dat we dan toch een vorm van ‘checks and balances’ krijgen waarop we in Venray recht op hebben. De tijd dat de gemeenteraad een rad voor de ogen wordt gedraaid (bijv. case industrieterrein Spurkt) en daarna onmachtig is om de werkelijkheid te toetsten moet maar eens voorbij zijn. Onze kinderen moeten tenslotte met het Loobeekdal de toekomst in.