Toon items op tag: provincielimburg

OOIJEN-WANSSUM - Een aantal jonge onderzoeksjournalisten van De Correspondent hebben onderzoek gedaan naar de natuurmoraal binnen de Provincie Limburg. Ze waren getipt dat het in het Limburgse natuurgebied Ooijen-Wanssum helemaal mis dreigde te gaan. Bedroevende conclusies werden getrokken. De provincie heeft er geen enkele moeite mee zich aan verantwoordelijkheden te onttrekken. Natuur wordt gezien als bijzaak, als kostenpost.

Enkele citaten uit de Correspondent:

“Bleker en Koopmans schroefden de ambitie voor nieuw aan te leggen natuur ook terug van 700.000 naar 600.000 hectare, schoven de deadline vooruit van 2018 naar 2027 en kortten het budget van ongeveer 600 naar minder dan 200 miljoen euro per jaar. De aanname was dat provincies natuur efficiënter konden aanleggen en beheren. In Limburg betekende dit dat de oorspronkelijke doelstelling van 3.400 terugging naar 2.600 hectare”.

“In de provincie is het natuurbeleid de afgelopen jaren een hoofdpijndossier. Lees daar ook bij NRC over. Dit voorjaar viel het college naar aanleiding van de onthullingen van NRC Handelsblad over hoe een voormalige CDA-gedeputeerde provinciale natuursubsidies via een natuurorganisatie naar zijn eigen bv sluisde. Subsidies waar tot een aantal jaar geleden niet de provincie maar de Dienst Landelijk Gebied over ging”. 

“Ger Koopmans, het Kamerlid dat er samen met Henk Bleker voor gezorgd had dat voortaan de provincies verantwoordelijk werden voor het natuurbeleid, werd in 2014 gedeputeerde van Financiën in Limburg”.

De strategie gevoerd door de CDA-ers:

• Als provincie zelf nauwelijks geld bijleggen;
• De subsidiekraan dichtdraaien;
• Gecompenseerde natuur aftrekken van de opgave.

Er is een dikke 300 ha cultuurlandschap met een eigen biotoop totaal omgebouwd naar deze zogenaamde “nieuwe natuur”. Kritische noten van de natuurliefhebbers omtrent het beheer van Ooijen-Wanssum zowel tijdens de uitvoering van het project als op dit moment worden steevast gepareerd met “dit is nieuwe natuur, dus niet mekkeren”.  Dus de bestaande natuurwaarden met haar beschermingsniveau werden gewoon op de schop genomen en afgevoerd. In dit geval letterlijk. Er is 300 ha teelaarde afgegraven en met het bodemleven en al afgevoerd. Dus de dieren die van het bodemleven afhankelijk waren moesten het maar uitzoeken. Dit was uiteraard de goedkoopste methode en uiteindelijk komen we weer uit waar het altijd om draait, namelijk geld.

Het propagandabureau (lees afdeling public relations) van het projectbureau heeft uitstekend werk geleverd. De kritiek is continu gesmoord en de lintjesknippers konden hun ritueel doorvoeren. Let wel, doelstelling hoogwaterveiligheid en een betere verkeerssituatie voor Wanssum zijn prima. Maar in dit geval zijn bestaande natuurwaarden niet gecompenseerd maar gewoon vervangen door schraal leeg ganzenleefgebied. Er mag geen maas-heg of boom wortelen want dat zal de doorstroming beperken. Wederom is de biodiversiteit het slachtoffer. Op dit moment is het beheer nog steeds niet aanbesteed en de partij Staatsbosbeheer is huiverig voor overname. Een u raad het al, delen worden nu gewoon geklepeld en het bodemleven krijgt er nog steeds van langs. Zo goedkoop als mogelijk dus...

Voor het volledige artikel: https://decorrespondent.nl/12724/in-limburg-zie-je-zo-makkelijk-komt-een-provincie-onder-afspraken-over-natuur-uit/1866753894104-59384ab3

VENRAY - In een voorgaande artikel heeft u de vraag kunnen lezen of de Provincie Limburg natuurcriminaliteit kan worden verweten. Er zijn steeds meer aanwijzingen voor een bevestigend antwoord. In een artikel van de Limburger (14 oktober jl.) was te lezen dat miljoenen euro’s voor nieuwe natuur naar andere zaken (lees ook zakken) zijn gegaan.

Die informatie werd aan Provinciale Staten onthouden. Doordat het geld anders werd besteed, is veel minder natuur aangelegd dan eerder met het Rijk was afgesproken.

In principe is er dan diefstal gepleegd op de natuurwaarden die gerealiseerd zouden moeten zijn. Blijkbaar interesseert de betreffende bestuurders de natuur en daarmee ook de habitat van de mensen in Limburg niets.

Door toedoen van de mens verkeert de biodiversiteit in een crisis. Door ontbossing, industriële landbouw, veeteelt, en visserij neemt de diversiteit van planten- en diersoorten in rap tempo af. Zonder snelle, ingrijpende maatregelen zullen honderdduizenden soorten uitsterven en onmisbare ecosystemen verarmen. Ook in Venray is dit proces continue in gang.

In Limburg worden nog steeds beslissingen genomen waarbij de natuur als sluitpost fungeert. Telkens gaat er met de kaasschaafmethode een stukje natuurwaarde verloren. Denk hierbij aan het St. Annapark waar in een oase van rust een woonwijk wordt geplempt. De volgende serie woningbouw in het St. Annapark is al weer aan de horizon.verschenen.



De door de Venrayse natuurliefhebbers gekoesterde stadsdassen kunnen dan definitief opkrassen. De kaasschaaf blijft z’n werk doen. Elke keer weer is er wel weer een reden waarom er toch maar weer een stukje natuurwaarde moet wijken voor mensen, maar voornamelijk voor de belangen van zakenmensen. De beslissing om een park te gaan gebruiken voor woningbouw wordt niet meer ter discussie gesteld. Eerst wordt het plan gemaakt en daarna het verhaal gespind om het te verantwoorden en recht te praten wat krom is. Een alternatief met minder natuurschade wordt niet meer onderzocht.

De gemeente Venray heeft in het kader van natuurcompensatie ook een dikke laag boter op het hoofd. Neem de compensatieopgave voor het industrieterrein Smakterheide. Een hoop kabaal via een convenant en een intentieovereenkomst waarin de stichting Das & Boom, de Provincie en de gemeente Venray het hebben over de inpassing van beschermde diersoorten zoals de Geelgors, de Patrijs en de Dassen.

Zie ook St. Anna een Convenant en St. Anna intentie overeenkomst

Das & Boom heeft de andere twee partijen, de Provincie en de gemeente, binnen het convenant in 2019 gewezen op de achterstallige compensatie. De gemeenteraad van Venray heeft op 9 december 2019 een brief gehad dat er een handhavingsverzoek is ingediend bij de provincie.

Eind 2021 is er dus niets bereikt. De firma Renschdael is de bouw van de volgende serie woningen aan het inplannen. Ditmaal gaan er wederom bomen en stukken groen van het park en daarmee leefgebied van de dieren en insecten op in woningbouw. Met de rust tijdens de nachtelijke uren en de relatieve rust overdag is het gedaan. Het is fijn voor de mensen die zich daar een woning kunnen
veroorloven, maar kan dat niet ergens anders zonder aantasting van de laatste stukjes groen binnen de bebouwde kom?

De uitspraak van wethouder Lei Heldens in een krantenartikel van 3 oktober 2002 dat het noordelijke deel van St. Anna voor eeuwig groen blijft is hol gebleken. De opvolgers in het gemeentelijke circus hebben lak aan geschiedenis en draaien als een blad aan de boom. We blijven vrolijk middels de kaasschaafmethode natuurwaarden uitleveren aan projectontwikkelaars.

Ook het bestemmingsplan Smakterheide waarin een deel de bestemming “natuur” heeft als compensatie voor de aanleg van het industrieterrein blijkt in Venray maar een losse flodder. De industrie is er uiteraard geland maar de enkelbestemming natuur is grotendeels in gebuik in strijd met het bestemmingsplan. Op dit moment staan er waspeen en pioenrozen op de percelen met de enkelbestemming Natuur. Voorgaande jaren waren het mais en aardappelen volgens Boer & Bunder.

Bekijk ook: Ruimtelijke Plannen en Boeren & Bunder

Welke weg nu te gaan in dit geval? Logisch lijkt onmiddellijk aankloppen bij de Provincie voor geld om de compensatie voor Smakterheide daadwerkelijk uit te voeren. De landbouwers die strijdig met het bestemmingsplan pioenrozen en waspeen telen moeten ruimhartig worden uitgekocht om de natuurschuld in te lossen. De diefstal door de Provincie van het “nieuwe natuur geld” en de diefstal van gemeente Venray op de compensatieverplichting moet ongedaan worden gemaakt.

Venray-Transparant heeft met het plaatsen van de artikelen over ANNAHAEGHE nogal wat stof doen opwaaien. De grote verschillen in grondprijzen zijn merkwaardig, maar zijn wel degelijk feitelijk en kraakhelder. Dat hier nadere uitleg aan de betreffende kopers noodzakelijk is lijkt ons duidelijk.

In dit artikeltje wederom een kwestie met een CDA-geur (sorry Anne wij kunnen er ook niets aan doen).  De inkt van het boek “De Vriendenreünie” (Dohmen, van der Steen) is amper droog en er is alweer materiaal voor een volgend boek. Wat kwam er zoal voorbij in de afgelopen tijd?

Laten we starten bij de rechtszaak van Raymond Knops – nu kamerlid voor het CDA – tegen Joep Dohmen. Knops spande vorig jaar een bodemprocedure aan tegen journalisten van de twee kranten, vanwege berichtgeving over een door hem aangekochte woning in het Limburgse Horst. Het CDA-Kamerlid richtte vooral zijn pijlen op NRC-redacteur Joep Dohmen. De twee kranten onthulden in 2020 dat Knops bij de grondaankoop voor zijn woonboerderij door de wethouders bevoordeeld werd. Knops zou meer grond toegewezen hebben gekregen dan andere kopers en zou een grotere boerderij hebben mogen bouwen dan volgens gemeentelijke regels was toegestaan. Dat laatste was tegen een ambtelijk advies in. Volgens Knops klopten die aantijgingen niet en vond zich ten onrechte beschuldigd van financiële bevoordeling. De rechterlijke uitspraak houdt in dat Knops op bijna alle punten in het ongelijk is gesteld. De kranten mochten schrijven dat hij bevoordeeld is, alleen het bedrag dat door de journalisten werd genoemd, tienduizenden euro’s, is volgens de rechtbank onvoldoende onderbouwd.

Ger Koopmans (CDA) was van 2014 tot en met begin 2021 de zonnekoning van het provinciehuis. Een grondtransactie tussen baggerbedrijf Teunissen en de provincie Limburg riep nieuwe vraagtekens op over de rol van ex-gedeputeerde Ger Koopmans. Een enquêtecommissie boog zich over mogelijke belangenverstrengelingen van voormalig gedeputeerde Ger Koopmans. De onderzochte transactie werd volgens NRC in 2016 gesloten en was onderdeel van de gebiedsontwikkeling tussen Ooijen en Wanssum. De provincie had de 40 hectare grond kunnen onteigenen van eigenaar Teunissen Zand en Grint. Dit bedrijf is gelieerd aan Terraq en werken samen onder Delfstoffen Combinatie Maasdal (DCM). Maar in plaats van een onteigening kreeg het bedrijf een aantal percelen in Grubbenvorst en Lottum. Die grondruil versterkte de positie van Teunissen en Terraq in dat gebied, wat hun kansen om daar in de toekomst zand te winnen vergroot. Bij baggerbedrijf Terraq had Koopmans jarenlang een bijbaan als commissaris. Aan de gesprekken in Gedeputeerde Staten (GS) over dat project deed Koopmans mee, wat in strijd was met de provinciale gedragscode. Artikelen en vragen hierover leidden uiteindelijk tot de parlementaire enquête waarvan de conclusies eind januari dit jaar werden gepresenteerd. Hoofdconclusie: geen belangenverstrengeling.

Wat betreft de heren Knops en Koopmans is echter onlangs een email uit 2015 vrijgegeven door de Provincie Limburg, na een WOB-verzoek door NRC. Deze mail werd als ´bijvangst´ gepresenteerd bij de presentatie van het onderzoeksrapport, en niet meegenomen in de conclusies. In deze mail worden beide heren gevraagd waar geld overgemaakt kan worden om het CDA te sponsoren. De vraagsteller was Bert van den Bercken. Bert van den Bercken was zowel parttime directeur bij de Limgroup BV in Horst aan de Maas van 2000 t/m 2017 als (nog steeds) parttime directeur bij Terraq in Venlo sinds 2000.

Er wordt dus gewoon via email adressen van de Tweede Kamer en de Provincie gevraagd waar het geld vanuit Terraq en Limgroup naar kan worden overgemaakt. De donatie aan het CDA zal vanaf 2015 jaarlijks vloeien, het rekeningnummer van CDA is Bert bekend. Onderstaand de bewuste email. 

Als u het voorgaande gelezen hebt dan kunnen we de kern uit elkaar trekken in feiten en aannames. Vervolgens kunnen we er wat stellingen aan koppelen.

Feiten:

• Bert van den Bercken heeft Ger Koopmans en Raymond Knops gevraagd waar er sponsorgeld over gemaakt kan worden naar een CDA kas;
• Deze vraag is over een zakelijk, provinciaal en tweede kamer-emailadres verlopen;
• Ger Koopmans en Raymond Knops hebben om sponsoring gevraagd;

Aannames:

• Terraq en/of Limgroep hebben daadwerkelijk het CDA gesponsord en zullen dit aannemelijk over meerdere jaren hebben volgehouden;
• Terraq heeft een goede deal gemaakt. In 2015 gesponsord en in 2016 bevrijd van 40 ha onteigening in het gebied Ooijen-Wanssum. Teunissen en Terraq hebben hun positie versterkt

Venray Transparant neemt nu de vrijheid een aantal stellingen te poneren:

• Sponsoring door Terraq is in dit geval zowel belangenverstrengeling als netwerkcorruptie.;
• De mail is bij de provincie en gouverneur Emile Roemer bekend. Passiviteit in actie is wederom kenmerkend voor onze bestuurders bij de provincie Limburg;
• De gemeenteraad van Horst aan de Maas is nu aan zet in de case Raymond Knops. De uitspraak van de rechter is klip en klaar hij heeft voordeel behaald;
• Corruptie loont in Limburg.

Pittige stellingen en wij vragen u als lezer om een reactie. Gaan we hier te ver en hebben we nu te maken met laster en smaad? 

Heeft er rondom de voormalige stort Venraysbroek een illegale ontgronding plaatsgevonden is de vraag. Dat er een grootschalige ontgronding heeft plaats gevonden staat als een paal boven water. In het ‘Cultuurtechnisch plan gebr. Loonen’ is weergegeven wat er allemaal veranderen zou. Dit plan is op 21 mei 2019 afgetekend door de in functie zijnde wethouder Jan Loonen en op 29 oktober 2019 door Arnold Jansen namens Waterschap Limburg.

Op de kaarten van dit plan is aangegeven dat er grootschalig drainage aangelegd zou worden. Omdat er beekdal hoogteverschillen aanwezig waren is het drainage plan in stukken opgedeeld. De hogere stukken kregen hun eigen drainage vak en de lagere dus ook. Een leiding- en putten plan zou nodig zijn om de drainage te realiseren. Uitvlakken van percelen was tot 30 centimeter toegestaan.

Cultuurtechnisch plan gebr. Loonen 

Frappant is dat het ‘Cultuurtechnisch plan gebr. Loonen’ afgetekend is na de vaststelling bestemmingsplan ‘Loobeek-Deelgebied De Spurkt en Venraysbroek’ op 30 oktober 2018.

Onderdeel van een procedure naar een vaststelling van een bestemmingsplan is dat belanghebbenden zoals omwonenden hun zienswijze en zorgen kenbaar kunnen maken. Wordt er voldoende met belanghebbenden rekening gehouden en is er kans dat er bijvoorbeeld schade optreedt door een veranderende grondwater huishouding?

Het cultuurtechnisch plan is ook nooit onderdeel geweest van de documenten die ten grondslag liggen aan de vaststelling van het bestemmingsplan ‘Loobeek-Deelgebied De Spurkt en Venraysbroek’. De belanghebbenden zoals de omwonenden hebben nooit aan zien komen dat er negatieve effecten in de grondwater huishouding zouden kunnen optreden. 

De vraag die nu voorligt is wie verantwoordelijk is voor de zettingsschade aan de huizen op de Endepoel. Extra fascinerend is dat het cultuurtechnisch plan helemaal niet is uitgevoerd zoals tussen de Loonens en het Waterschap overeengekomen. Er heeft voorafgaand aan het aanbrengen van de drainage een grote ontgronding plaatsgevonden. Onderstaand een beeld uit 2018 (Bron: AHN2) en 2021 (Bron: AHN4) hierop is duidelijk te zien dat de oorspronkelijke beekdal glooiingen verwijderd zijn. Alles is genivelleerd op biljartlaken niveau. Een berekening heeft aangetoond dat er ca. 71000 kubieke meter grond is verplaatst tot 2,5 meter diep. Dit alles zonder een ontgrondingsvergunning.

Algemene hoogtekaart Nederland 2018

Algemene hoogtekaart Nederland 2021

Bestemmingsplan Loobeek - deelgebied ‘De Spurkt’ en ‘Venrays broek’

Waren er wellicht archeologische waarden aanwezig? We zullen het nooit weten.

Het is publiekelijk bekend dat mensen die bij het project herinrichting Loobeekdal betrokken zijn geweest uitspraken hebben gedaan zoals “wat daar bij Loonen gebeurt is ongelooflijk”. Het wordt steeds duidelijker wat daar mee bedoeld werd. Bij het waterschap moet ondubbelzinnig duidelijk zijn dat er is afgeweken van het cultuurtechnische plan. Er werd intern binnen de projectorganisatie over gepraat. Waarom is er niet ingegrepen? Jan Loonen was 'wethouder' ten tijde van deze ontwikkelingen. Heeft die zich aan de wet gehouden of waren de belangen van de familie belangrijker?

Terugkijkend naar de 31 punten eisenlijst die tussen Ger Driesen en Jan Loonen is opgetuigd in november 2016 en de een definitie 32 puntenlijst is omgevormd in november 2000 wordt de wansmaak nog groter (bron: Hoffmann onderzoek 2021). Er zijn afspraken gemaakt over een pompgemaal in vanuit het afleidingskanaal die door het waterschap zou moeten worden gerealiseerd. Is er gewoon een zak gemeenschapsgeld overhandigd waarmee Loonen ongehinderd zijn eigen gang kon gaan?

Conclusie is dat de beerput “Herinrichting Loobeekdal” nog lang niet gedempt is. Zorgelijk is dat de instanties die hier bevoegd gezag zijn zoals Waterschap Limburg, Gemeente Venray en de Provincie Limburg betrokken zijn bij het project herinrichting. Er zal niet veel animo zijn om te gaan handhaven omdat dit ook meteen een brevet van onvermogen oplevert voor de handhavende instantie.

Gedupeerde huizenbezitters moeten achteraf reconstrueren en onderbouwen wat er zich allemaal heeft afgespeeld. Het waterschap, die is aangesproken op het onderwerp, vertoont tot op heden afwijzend en vermijdend gedrag in de vorm van vertragen en toedekken. Heeft het waterschap zijn toezichthoudende taak wel uitgevoerd of zijn er oogjes dichtgeknepen om de CDA-verhoudingen niet te verstoren?

Wordt het niet eens tijd voor onafhankelijk strafrechtelijk onderzoek van buiten de provincie? 

Onlangs was er in ons plaatselijke blad te lezen dat de illegale activiteiten van Vebra in de Vredepeel te legaliseren zijn. Vebra had illegaal gebouwd. Bouwen buiten het bouwblok en de activiteit in de melkfabriek hoorde niet tot de toegestane activiteiten binnen de bestemmingsregels. Duidelijk verhaal zou je zeggen en de gemeente Venray had in 2021 geroepen “tot hier en niet verder”.

Een bemoedigend signaal voor de burger. Eindelijk laat de gemeente eens haar tanden zien. Er werd een halt toegeroepen aan de brutaliteit van een aantal ondernemers binnen de gemeente Venray. Gewoon doen en daarna legaliseren was heel gewoon in het verleden binnen Venray. Op de gemeente had immers het CDA het al 10-tallen jaren voor het zeggen. CDA had geen problemen met de agrarische praktijken en het in tientallen jaren gedicteerde CDA beleid had een ambtenarenkorps gecreëerd die dat ook normaal was gaan vinden. Legaliseren kon je in Venray leren!

Bovenstaande maakt wederom duidelijk wie het binnen Venray voor het zeggen heeft. Niet de gemeente maar de vermogende ondernemers.

Een aantal voorbeelden:

Op een natuurbegraafplaats staan al jaren illegale bebouwingen en dit is bekend bij de gemeente Venray. Die doet niets (of is er toch weer een plan om te legaliseren?);

Een natuurelement in het Loobeekdal nabij de Brabander wordt door een boer aan de grond afgemaaid. Dit had strafrechtelijk aangepakt kunnen worden. De gemeente Venray kijkt of de begroeiing weer vanzelf op komt. Foei boer niet meer doen!, was het spannendste wat Venray er van kon maken.

De zelfde boer zet de zaagmachine in een bos aan de Endepoel om te dunnen, maar de provincie noemt dit geen dunnen meer maar vellen. Foei boer, we gaan het echt 2 jaar aankijken of het bos nog wat wordt en zo niet moet je wat boompje herplanten!

Een grote ontgronding tussen de Merseloseweg en de Beekweg wordt in eerste instantie met straffe hand aangepakt door de gemeente Venray. Door een juridisch gevecht loopt daar weer de lucht uit. Weer een stukje Loobeekdal hydrologisch qua bodemstructuur verwoest.

Een sloot illegaal gegraven in het Venrays Broek moet nog vergund worden. Venray werkt daar vrolijk aan mee.

Een laatste voorbeeld is de grootschalige ontgronding die rondom de voormalige stort in het Venrays broek heeft plaats gevonden. De provincie krabt zich op dit moment achter de oren wat daar is gebeurd. Waterschap en gemeente Venray mogen hier uitleg over geven. Ontgronden mag alleen als er maatschappelijk belang mee wordt gediend. Wederom een actie van een boer die onder de schaduw van een maatschappelijk project, herinrichting Loobeekdal, zijn eigen invulling gaf aan de uitvoering, kennelijk met toestemming van het Waterschap. Zoals al door een raadslid is gezegd dit heeft niets meer met een beekdal te maken maar meer met een biljartlaken polder. Dit laatste geval veroorzaakt ook nog schade aan de woningen van burgers. Er zijn tienduizenden kuubs grond verplaatst. De voor een beekdal zo belangrijke bodemstructuur is kapot getrokken en de oude normaal natte turflaagjes in de bodem vallen droog, oxideren en verdwijnen. Huizen die er al 100 jaar staan beginnen plots scheuren te vertonen. Schandalig!

De praktijken van eerst doen en daarna legaliseren slaan het fundament weg onder het vertrouwen van de burger. Die pikt naadloos op hoe het werkt binnen Venray. Dit heeft ook consequenties. Als de afdeling handhaving van de gemeente Venray aanklopt dat de tuinafscheiding 20 centimeter te hoog is kan die “opzouten”. Een bijgebouwtje nodig voor de scootmobiel van opa, die door de zorgcrisis maar weer in huis is genomen, kan worden afgebroken. Nee opzouten! Wat lampen om een paardenloop bak waardoor de vleermuisjes de weg kwijtraken in de nacht mag niet? Opzouten gemeente Venray. Een boom die in de weg staat op de oprit van een huis mocht niet om? Opzouten gemeente Venray.

Dus beste burgers van Venray, als handhaving bij je op bezoek komt voor een futiliteit laat ze opzouten met de mededeling dat eerst de lopende gevallen maar eens opgelost moeten worden. Het selectief handhaven is oorzaak van het ontstaan van het beeld van een onbetrouwbare en onprofessionele gemeentelijke organisatie.

Conclusie is dan ook dat het grote geld de eigenaar is van de regels binnen onze samenleving. Binnen de gemeentelijk en provinciale organisatie wordt dan ook voornamelijk de zakelijke sector bediend. De gewone burger is een asset voor in de fabriek en afromen van belasting centen. Alles ten dienste van de business case van de ondernemers.

In het VT artikel Begint het kaartenhuis Greenport in te storten? hebt u kunnen lezen dat er een stinkdossier onder de oppervlakte lag. Inmiddels heeft de Limburger informatie gekregen van een moedige klokkenluider die dit stinkdossier nu in volle omvang aan het licht heeft gebracht. Een geheim verklaard rapport uit onderzoek van Frans Stibbe van Ivy advocaten naar de Californië-affaire is door De Limburger ingezien en de bevindingen zijn onthutsend. De provincie heeft het Limburgs parlement in het duister gehouden in de Californië-affaire.

Een korte samenvatting van bevindingen en conclusies van De Limburger:

• De voormalige directeur Burghout van Californië BV heeft gebruik gemaakt van voorkennis. In zijn hoedanigheid als directeur van Californië was Burghout de enige bieder die volledig op de hoogte was van alle uitdagingen waarmee Californië te maken had. Naar recente bevindingen blijkt dat hij hier maximaal van heeft geprofiteerd. Met behulp van voorkennis wist hij beide percelen te verwerven voor bedragen die vele miljoenen euro's lager lagen dan de werkelijke waarde.
• Het hoogste niveau van de provincie heeft besloten dat het volledige onderzoek naar de omstreden miljoenendeal strikt vertrouwelijk moet blijven. Gedeputeerde Satijn geeft aan dat hij Provinciale Staten heeft ingelicht over de gekozen aanpak. Verschillende Statenleden geven aan zich niet te herinneren dat er ooit is medegedeeld dat zij geen toegang zouden hebben tot het rapport van Stibbe. Opmerkelijk genoeg lijkt de provincie, nog voordat enig onderzoek is uitgevoerd, te accepteren dat niet alleen het rapport geheim blijft, maar dat zelfs de eindversie niet beschikbaar zal worden gesteld. Hoewel de onderzoeksopdracht door Californië BV aan Stibbe is gegeven, blijkt dat de provincie, als indirecte aandeelhouder, zich inhoudelijk intensief heeft bemoeid met het rapport. Hierbij is bepaald welke aspecten wel en niet onderzocht moesten worden, en er is uitgebreid commentaar geleverd op het concept van Stibbe’s bevindingen. De Limburger concludeert dat deze kwestie feitelijk een doelbewust opgezette doofpotconstructie betreft. In een document dat bijna niemand mag hebben, maar dat toch bij De Limburger terecht is gekomen, staat duidelijk vermeld dat de provincie wel degelijk op de verzendlijst van de onderzoeker stond.
• Op het moment dat De Limburger officieel informeert of de provincie het concept- of eindrapport in handen heeft gekregen, luidt het antwoord dat dit niet het geval is. Wanneer echter de provinciale betrokkenheid, zoals duidelijk weergegeven in het geheime rapport, wordt aangekaart, verklaart de woordvoerder van Satijn dat enkele hooggeplaatste ambtenaren gedurende korte tijd het conceptrapport mochten lezen, maar dat zij het niet langer in hun bezit hebben. Satijn zelf beweert het rapport nooit te hebben gezien. Direct betrokkenen lijken er alles aan te doen om democratische controle te omzeilen en nieuwsgierige journalisten op afstand te houden. Meerdere insiders in de Limburgse politiek stellen dat het volstrekt ongeloofwaardig is dat provincieambtenaren een politiek gevoelig document in handen hebben, er uitvoerig op reageren en dit niet delen met de verantwoordelijke gedeputeerde. Het feit blijft dat er is ingestemd met de gekozen werkwijze van geheimhouding, en het is ook duidelijk dat er pogingen zijn gedaan om buitenstaanders op afstand te houden. Het gebruik van dergelijke praktijken door de overheid of aan haar gelieerde bedrijven om eigen handelen te verbergen of vriendjes te beschermen, is laakbaar en ondermijnt het vertrouwen.
• Uit het eindrapport komt naar voren dat voormalig directeur Burghout aanzienlijk meer misbruik heeft gemaakt van voorkennis en belangenverstrengeling dan aanvankelijk bekend was. Hij diende op kosten van Californië vergunningen in voor zijn eigen bedrijf. Zonder overleg met de commissarissen gaf Burghout namens Californië opdrachten voor de taxatie van grond die hij zelf wilde aankopen. Hij informeerde een notaris onvolledig over het verkoopproces en verkreeg zo juridisch groen licht voor de verkoopprocedure. Burghout minimaliseerde de biedingen van concurrenten en verzweeg het feit dat hij al een vergunning had voor zonnepanelen op kavel 16, terwijl het verkoopproces nog gaande was. Het is overduidelijk dat Lodewijk Burghout persoonlijk voordeel heeft gehaald uit de grondtransactie. Andere bieders brachten hogere biedingen uit voor de percelen 5 en 16 dan Burghout. Als gevolg van deze onregelmatigheden werd Burghout in 2020 bijna op staande voet ontslagen.
• Ruud van Heugten's betrokkenheid trekt eveneens de aandacht. Voorheen bekleedde hij de functie van directeur bij Greenport Venlo en was hij vanuit die positie aandeelhouder van Californië. Jan Hulsen, de voorzitter van de Raad van Commissarissen, raadpleegde Van Heugten regelmatig als klankbord. Volgens Hulsen was Van Heugten volledig op de hoogte van alle ontwikkelingen. Hulsen deelde ook informatie over de misstappen en belangenverstrengeling van directeur Burghout met hem. Desondanks greep Van Heugten niet in; hij keurde de grondtransacties goed en rechtvaardigde ze later tijdens de aandeelhoudersvergadering van Greenport. Bovendien blijkt dat Van Heugten een discutabele rol heeft gespeeld bij de verkoop van kavel 16 in 2020.
• Commissaris Jan Hulsen maakt zich zorgen. Hij vraagt zich af hoe om te gaan met Burghout en Roeffel en wat te doen als de situatie escaleert. Van Heugten probeert hem gerust te stellen en adviseert Hulsen om zich geen zorgen te maken. Als Roeffel bij Van Heugten klaagt, belooft deze onmiddellijk Hulsen te waarschuwen. Het feit dat Roeffel via Etriplus voor Greenport werkt en Van Heugten daar de leiding heeft, biedt Hulsen de nodige bescherming. Van Heugten stemt ook meteen in met de verkoop van kavel 16 aan Burghout. Roeffel besluit de kwestie niet verder aan te kaarten, zodat Van Heugten niet hoeft in te grijpen.

In deze kwestie is duidelijk geworden dat voormalig directeur Burghout van Californië BV op significante wijze misbruik heeft gemaakt van voorkennis en belangenverstrengeling. Het eindrapport onthult diverse misstanden, zoals het indienen van vergunningen op naam van Californië voor zijn eigen bedrijf en het verstrekken van opdrachten voor grondtaxatie zonder overleg met commissarissen. Burghout heeft een notaris onvolledig geïnformeerd over het verkoopproces, waardoor hij juridische goedkeuring kreeg voor de verkoopprocedure. Bovendien heeft hij biedingen van concurrenten gebagatelliseerd en cruciale informatie over de verkoop van kavel 16 verzwegen. Ook valt op dat voormalig directeur Burghout aantoonbaar heeft geprofiteerd van de grondtransactie, waarbij andere bieders hogere bedragen boden voor percelen 5 en 16.

Daarnaast is de rol van Ruud van Heugten, voorheen directeur van Greenport Venlo, opvallend. Hij was goed op de hoogte van de situatie, maar greep niet in en keurde de grondtransacties goed. De provincie lijkt actief betrokken te zijn geweest bij het geheime rapport, waarbij gekozen werd voor geheimhouding en het buiten de deur houden van democratische controle en nieuwsgierige journalisten. Dit heeft geleid tot een opzettelijk gecreëerde doofpotconstructie. Het feit dat het volledige onderzoek naar de miljoenendeal nooit openbaar mag worden en de provincie zelfs de eindversie niet krijgt, onderstreept de ondoorzichtige gang van zaken. Deze praktijken schaden het vertrouwen in de overheid en aan haar gelieerde bedrijven.

Geachte Gouverneur Roemer van de provincie Limburg,

Na grondige analyse van de recente kwestie rondom Californië BV, willen wij u het volgende advies voorleggen. Het is evident dat de voormalige directeur, Burghout, aanzienlijk misbruik heeft gemaakt van voorkennis en belangenverstrengeling, wat heeft geleid tot ernstige misstanden in de grondtransacties. Deze kwestie werpt ook een schaduw op de rol van Ruud van Heugten, de voormalige directeur van Greenport Venlo, en de betrokkenheid van de provincie op bestuurlijk niveau en op ambtelijk niveau, bij het geheime rapport.

Het dossier heeft alle kenmerken van corruptie en dat is strafbaar. De Rijksrecherche kan u daarbij ondersteunen. Een van de belangrijkste taken van de Rijksrecherche is het opsporen en onderzoeken van (mogelijk) strafbaar gedrag van ambtenaren. Het betreft veelal kwesties waarin de handelswijze van ambtenaren schadelijk is voor de betrouwbaarheid en integriteit van de overheid. Het gaat bijvoorbeeld om het lekken van vertrouwelijke informatie, het vervalsen van documenten of het vragen of aannemen van geld of diensten (omkoping).

Om het vertrouwen van het publiek te herstellen en volledige transparantie te waarborgen, raden wij de volgende stappen aan:

• Onafhankelijk Onderzoek: Initieer een onafhankelijk onderzoek naar de handelingen van Burghout, Van Heugten en andere betrokkenen. Dit onderzoek moet zich richten op mogelijke schendingen van wet- en regelgeving, alsmede de rol van de provincie, gemeenten en andere aandeelhouders in dit geheel.
• Volledige Openbaarmaking: Zorg ervoor dat het volledige onderzoeksrapport openbaar wordt gemaakt, inclusief alle relevante feiten en bevindingen. Dit bevordert transparantie en versterkt het vertrouwen van het publiek.
• Aanscherpen Toezichtsmechanismen: Herzie en versterk de toezichtsmechanismen om belangenconflicten en misbruik van voorkennis in de toekomst te voorkomen. Implementeer duidelijke protocollen voor transparantie en rapportage.
• Verantwoordelijkheid Nemen: Indien uit het onderzoek blijkt dat personen verantwoordelijk zijn voor wangedrag, neem dan passende maatregelen en overweeg juridische stappen waar nodig.
• Heroverweging van Geheimhouding: Heroverweeg het beleid ten aanzien van geheimhouding om ervoor te zorgen dat het in overeenstemming is met de principes van goed bestuur en de belangen van het publiek dient.

Dit advies is bedoeld om recht te doen aan de ernst van de situatie en de integriteit van het Limburgs bestuur te waarborgen. Bij een vermoeden van corruptie is er een aangifteplicht voor ambtenaren dus ook u Gouverneur. Dit valt onder de algemene aangifteplicht (artikel 160 van het wetboek van Strafvordering) en specifieke aangifteplicht voor openbare colleges en ambtenaren (artikel 162 uit het wetboek van Strafvordering).  We vertrouwen erop dat u deze aanbevelingen serieus zult nemen en actie onderneemt in het belang van een transparante en ethische bestuurspraktijk. Mest de zaak uit en als de ratten het schip niet zelf verlaten help deze dan een handje.

Met hoogachting,

Venray-Transparant

Als u regelmatig op de website van Venray-Transparant kijkt bent u op de hoogte van de het stinkdossier Project Herinrichting Loobeekdal. Het ziet er naar uit dat na jaren druk door burgers dit baggerschip, dat koerst door de beerput Loobeekdal, zijn eindbestemming bereikt. De betrokken partijen zoals het waterschap, de ex-wethouder Loonen en zijn familie hebben toch wat steken laten vallen.

Doordat een aantal burgers slachtoffer zijn geworden en inmiddels forse schade aan hun huizen hebben is er een balletje gaan rollen. Een handhavingsverzoek op illegale grootschalige ontgrondingen heeft een schat aan informatie opgeleverd. Deze informatie zal Venray-Transparant met u delen en daar waar nodig van commentaar voorzien.

We beginnen bij “het handhavingsverzoek” van twee families in het Loobeekdal.

(ps. meneer Roemer, kijkt u de komende weken even mee?)