Toon items op tag: daargaanweweer

Op dinsdag 31 mei jl. vond in de Gemeenteraad van Venray de stemming plaats waarbij de raadsleden mochten kiezen of de voorgedragen kandidaten deze functie mochten uitoefenen. In veel gemeenten is dit een heugelijk feit maar Venray zou Venray niet zijn als deze bijeenkomst niet zou worden ontsierd door een partij die nog wat oud zeer moet vereffenen.

Wie had gehoopt dat de verschrikkelijke bijdrage van plaatsvervangend CDA-fractieleider Guus Reintjes bij de inauguratie van wethouder Nijkerken een incident was kwam bedrogen uit. Alle zes CDA- raadsleden stemden tegen de benoeming van de D’66 kandidaten Janssen en Jenneskens. Waarom werd niet gezegd. Ook kandidaat Leenders van Samenwerking moest het met drie tegenstemmen doen.

Daan Janssen en Martin Leenders hebben waarschijnlijk in de ogen van het CDA als raadslid te veel bijgedragen aan de üntergang van Jan Loonen en in zijn kielzog Anne Thielen. Met de andere niet CDA-raadsleden stonden zij aan de wieg van de nieuwe bestuurlijke samenwerking. Ook iets wat moeilijk te verteren is voor onze CDA-vrienden.

Dat Jan Jenneskens in principe maar één jaar als wethouder blijft, niet in de gemeente Venray woont zal wel meespelen bij de keuze om tegen te stemmen maar het lijkt er meer op dat ook hij in de CDA-ogen wellicht een rol heeft gespeeld in de val van de “toppers” van de partij. Misschien heeft hij zich ook te veel ingezet op handhaving van overtredingen als bouwen zonder vergunning of handelen in strijd met het bestemmingsplan. Vaak bij de achterban van de oude machthebbers in de Gemeenteraad. Het mogelijk moeten betalen van wachtgeld kan geen argument zijn voor een partij waar een (zelf) uit eigen beweging opgestapte oud-wethouder geniet van deze vergoeding.

Wrok is een slechte raadgever, hopelijk gaat deze opstelling géén vier jaar duren. Van de nieuwe raadsleden zou je nieuw elan en kritiek op de oude handelswijze verwachten.  Wie weet gaat dit gebeuren maar de verwachtingen zijn niet hooggespannen.

Onlangs is het boek “De Vriendenreünie” verschenen. Hierin wordt de bestuurscultuur van Limburg gefileerd. Dit boek is een vervolg op een eerder verschenen boek waarin de auteur de wantoestanden, vriendjespolitiek en het elkaar bevoordelen in de Limburgse politiek omschrijft. Na 25 jaar lijkt er niets veranderd of toch wel?

In het nieuwe boek vinden we in tegenstelling tot het boek “De Vriendenrepubliek” bestuurders uit Horst (aan de Maas) en Venray terug. Hoera, wij staan op de kaart zou je bijna zeggen, maar je hoeft geen ingewijde in de politiek of integriteit te zijn om te begrijpen dat de Vriendenrepubliek Venrayse ingezetenen heeft gekregen. 

Dezelfde arrogantie als in beide boeken beschreven zien we nu weer terug bij de Venrayse CDA en dan laten we het daarbij nog maar niet over het ontbreken van enig moreel kompas hebben. Waarom niet de hand in eigen boezem steken en op een positieve manier meewerken aan het besturen van Venray? Nieuwe (CDA) raadsleden, pak deze handschoen op!

Ger Driessen, als bestuurder betrokken bij de keukentafeldeal met toenmalig wethouder Loonen is door het Waterschap Limburg gerehabiliteerd.  Het stond met grote letters op de voorpagina van de Limburger: Waterschap maakt knieval: ‘oud-voorzitter Ger Driessen niet in de fout bij gronddeal in het Loobeekdal in Venray’.

Onder druk van een dreigende rechtszaak, stelt waterschap Limburg nu openlijk in een brief dat oud-dijkgraaf Ger Driessen voormalig wethouder Jan Loonen niet heeft bevoordeeld bij een omstreden gronddeal in Venray.

Bureau Hoffmann heeft in opdracht van het Waterschap onderzoek gedaan naar de omstreden deal waarbij het Waterschap maar liefst 37 ha grond verkocht aan de familie Loonen en daarbij ander liefhebbers buitenspel zette.  In strijd met al dan niet vastgelegde regels, voerde Dijkgraaf Driessen  de onderhandelingsgesprekken in zijn eentje. Dit, maar ook de voorwaarden waarmee akkoord werd gegaan, was voor Hoffmann reden om te concluderen dat er sprake was een schijn van bevoordeling van Loonen. In “De Vriendenreünie” wordt uitgebreid op deze “ons kent ons” werkwijze ingegaan. CDA-vrienden onder elkaar.

Oud-dijkgraaf Driessen leverde vorig jaar juni alsnog het bewijsmateriaal dat hij het dagelijks bestuur en ambtenaren wél tijdig en volledig had geïnformeerd over de deal met de familie Loonen. Allereerst is het vreemd dat hij deze bescheiden niet eerder aan bureau Hoffmann heeft verstrekt, al dan niet uit eigen beweging. Ook raar dat deze gegevens niet in het archief van Waterschap Limburg te vinden waren. Nog vreemder is dat de huidige CDA -dijkgraaf Patrick van der Broeck (oud-wethouder van Venray, oud-gedeputeerde Provincie Limburg) een brief ondertekent waarin staat dat Driessen integer heeft gehandeld bij de gronddeal en dat er van bevoordeling geen sprake was. Is dit een vriendendienst of heeft hij, zoals Driessen laat weten, dit gedaan onder de dreiging van een rechtszaak? In deze rechtszaak zou het dan draaien om de vraag of het dagelijkse bestuur van het Waterschap wel tijdig en volledig had geïnformeerd over de deal met de familie Loonen. Het bestuur vond van niet terwijl Driessen voor de vergadering waarin dit conclusie werd genomen wel de betreffende e-mails en berichten had verstrekt.

Het lijkt erop dat het dagelijks bestuur van het Waterschap geen zin heeft in een rechtszaak waar het gaat om de vraag of men, ondanks de door Driessen na het onderzoek verstrekte gegevens, vond dat er sprake was van niet tijdig en onjuist informeren. Puur juridisch gezien krijgt Driessen dan wellicht gelijk, maar dan draait het om een woordenspel waarbij het gezellige gesprek aan de keukentafel en alle gestelde voorwaarden en gunsten niet ter sprake komen.

Dat men ook, zoals Driessen nu van de daken schreeuwt, concludeert dat er van bevoordeling géén sprake was lijkt een brug te ver. Vraag het maar eens aan de boeren, veehouders en andere gegadigden voor de betreffende gronden.

Jan Loonen grijpt nu de brief van zijn ene CDA-vriend aan zijn andere CDA-vriend aan om, ook alweer onder dreiging van een rechtszaak, te pleiten voor rehabilitatie door de Gemeenteraad.

Over de deal zijn twee rapporten geschreven. Het onderzoeksbureau Berenschot concludeerde dat er bij Loonen op drie punten sprake was van énige schijn van belangenverstrengeling. Dit rapport, maar in feite ook andere situaties waarbij men over het handelen van de wethouders vraagtekens kon zetten, vormden de aanleiding voor het (voor het eerst in de Venrayse geschiedenis) wegsturen van de wethouder. Terecht merkt de Venrayse politiek op dat eerherstel er niet in zit. De conclusies zijn immers getrokken uit het rapport Berenschot. Een pyrrusoverwinning van Ger Driessen zal hem niet helpen.

Dreigen met rechtszaken of zelfs het in de rechtszaal bekritiseren van journalisten, de auteurs van “de Vriendenreuïnie” weten er alles van.

Heel misschien komt het tot een politieke discussie in de nieuwe raad en wordt er een motie ingediend om Jan te rehabiliteren. Zes stemmen voor staan bij voorbaat al vast.